Een-na-laatste muurgedicht in de maak

Momenteel verschijnt op het Stadsbouwhuis aan de Langegracht het een-na-laatste muurgedicht van het Muurgedichtenproject van Stichting TEGEN-BEELD. Het honderdste gedicht is een ode aan de Jazz muzikant Charlie Parker en is geschreven door de zanger/dichter William Waring Cuney. Deze week beklimmen de TEGEN-BEELD heren Jan Willem Bruins en Ben Walenkamp voor de 100e maal de steiger en bakkeleien zij voor de zoveelste keer over hoe en in welke kleur de tekst op de muur moet komen.

Keuze
Bij de keuze van deze ode aan Charlie Parker is niet over één nacht ijs gegaan. Walenkamp en Bruins hebben maandenlang nagedacht en overlegd welk gedicht ze moesten kiezen. Ze werden het lange tijd niet eens. Bruins: “Nu we nog maar één gedicht konden kiezen, was het veel moeilijker om tot een gezamenlijke keus te komen. ‘Dan doen we die de eerst volgende keer’, konden we nu niet zeggen.” De heren hebben gekozen voor een onderwerp waar ze allebei dol op zijn: Jazz. Walenkamp: “Tijdens de zoektocht naar het juiste gedicht, ontdekten we dat we beiden de bundel met dit swingende gedicht over Charlie Parker in ons bezit hadden. De keuze was toen snel gemaakt! En Parker is precies vijftig jaar geleden overleden.” Het laatste gedicht, nummer 101 is langer geleden bepaald; het is De Profundis van Garcia Lorca. Er moet alleen nog naar een geschikte locatie worden gezocht.

Waring Cuney
De Amerikaanse dichter William Waring Cuney (1906 – 1976) was oorspronkelijk zanger en songwriter. Zijn gedichten horen bij de stroming die wordt aangeduid als de Harlem Renaissance, oftewel de New Negro Movement. Cuney’s taalgebruik herinnert aan zijn niet blanke afkomst en heeft het jargon en ritme van het gettobestaan. Op een korte en heldere wijze zet hij zijn teksten neer. In 1960 zijn zijn gedichten voor het eerste gebundeld en wel in Nederland door Paul Breman onder de titel Puzzles. Na gereedkomen is het volledige gedicht na te lezen op www.muurgedichten.nl.

Leiden