Onthulling klimwand 'Icarus' door K.U.T.

Het Leidse Kunst Uitschot Team (K.U.T.) heeft zondagmiddag bij het Utrechtse Veer hun nieuwste project onthuld. Het gaat om een klimwand waaraan ruim 50 bekende Leidenaren hun medewerking hebben verleend door een afgietsel te laten maken van hun hand. De handen vormen de klimelementen van het kunstwerk. De ‘Hangplek voor opvallende Leidenaren’ heeft vooralsnog een plekje gekregen aan de gevel van een pand aan het Utrechtse Veer. Hoe lang het blijft hangen is onduidelijk, want geheel in de traditie van het K.U.T. is geen vergunning voor het kunstwerk verleend. De klimwand kreeg de titel ‘Icarus’ mee.

“De tegenstander van weleer: de gemeente, heeft ten behoeve van de happening een heuse wegafzetting met omleiding geregeld,” zo laten de tegendraadse kunstenaars triomfantelijk weten. Na de onthulling, verzorgd door de Leidse drag-queen Christine Carrington, waren er verschillende Leidse optredens. Onder meer van Leidse Kees, Wim Beij en Mark Rijsbergen.

De handgrepen op de klimwand zijn afdrukken van de handen van opvallende stadsgenoten. Van de burgemeester tot de zwerver, de hoer en de pastoor, de politie-agent en de crimineel, de gek en de geleerde, de minister en de travestiet. Omhoog klimmen terwijl je stadsgenoten je letterlijk een handje helpen. Met de 55 afdrukken hebben de kunstenaars een zo breed mogelijk beeld van de stad willen geven. Het beeld van de samenleving in een middelgrote Nederlandse stad aan het begin van het 3e millenium.

Op de klimwand bestaat geen rangorde. Elke greep is even belangrijk in het geheel. Hoe tegengesteld de mensen en hun hand afdrukken ook zijn, op de wand zijn ze gelijk. Om toch visueel onderscheid te maken heeft iedere hand op de klimmuur een voorwerp vast. Deze voorwerpen zijn de eigen keuze van de geportretteerde. De grepen zijn zo gerangschikt dat ze tezamen de beeltenis van een vallende man vormen. Een teken aan de klimmer; de moderne ‘Icarus’. What goes up must come down.

De kunstenaars bestempelen het Leidse cultuurbeleid overigens als schaamteloos. “In de Leidse stemwijzer wordt cultuur niet genoemd en in de partijprogramma’s komt het amper aan bod. Daarnaast is nauwelijks budget voor eigen initiatief”.

Leiden