'Straaljager Hannie' houdt stevig pleidooi voor zelfredzaamheid

“Als je iets zelf kunt betalen, moet je dat gewoon doen. Je hoeft niet altijd gebruik te maken van alles waar je recht op hebt.” De Zuid-Hollandse lijstduwer van het CDA, de 85-jarige Hannie van Leeuwen, was afgelopen avond te gast tijdens een politiek café van het CDA Leiden. Ze hield daar vooral een stevig pleidooi voor de zelfredzaamheid van mensen. “Iedereen moet naar eigen kunnen verantwoordelijkheid nemen. Dus ook bijvoorbeeld ouderen en gehandicapten.” Volgens Van Leeuwen is de solidariteit ‘aangevreten’ doordat er steeds weer nieuwe groepen ‘achtergestelden’ worden geïdentificeerd die geholpen moeten worden. “Solidariteit moeten we bewaren voor de écht kwetsbaren in de samenleving.”

“We hebben rechten en plichten. Die rechten zijn inmiddels zover uitgebreid dat mensen in opstand komen tegen hun plichten,” aldus Van Leeuwen die vorige maand 66 jaar actief was in de politiek. In die tijd was ze onder meer wethouder, burgemeester en lid van de Eerste en de Tweede Kamer. Aan haar defensie-portefeuille in combinatie met het tempo waarmee ze werkt, ontleent ze haar bijnaam ‘Straaljager Hannie’. Haar devies: “Spreek wel de taal van de mensen, maar praat ze niet naar de mond.”

Van Leeuwen: “Solidariteit heeft zijn grenzen bereikt. Het is niet meer te betalen voor de overheid en dus moet iedereen langer doorwerken. Het alternatief, mensen hun AOW ontnemen, is geen optie. We zijn al veel te laat. Ik roep al 10 jaar dat langer doorwerken onontkoombaar is. Toen de AOW in het leven werd geroepen ging men uit van nog zeven jaar genieten. Nu is dat vaak wel 20 jaar. Dan snapt iedereen toch dat dat niet te betalen is.” “En bovendien,” zo vindt Van Leeuwen: “Van langer doorwerken, wordt je echt niet minder. Kijk maar naar mij (gelach).”

Ook de graaicultuur kreeg een veeg uit de pan van Van Leeuwen die zichzelf omschrijft als ‘een links meisje binnen het CDA die niet altijd kan doen wat ze wil’. Graaiers bij banken, maar zeker ook bij verzekeraars. Van Leeuwen vindt het een verschrikkelijke zaak dat het nog steeds niet wil lukken om daar iets aan te doen. “Mensen moeten waardering vinden in wat ze doen, en niet in de hoogte van een salaris dat niet in verhouding is met het werk.”

Vorig jaar kwam Van Leeuwen in een lastige positie. Ze was, en is, fel tegenstander van het huidige gedoogkabinet. Dat is een brug te ver. Al in augustus vorig jaar schreef ze daarover een brief aan Bleker en Verhagen. Niet via de pers. Ze wilde de discussie intern voeren. Binnen het CDA. Dat lukte maar ten delen. “De ruimte voor dialoog is me nooit ontzegd en ik ben gewoon ‘on speaking terms” met Verhagen. Maar in de samenstelling van het kabinet is geen rekening gehouden met de ‘bezwaarden’ binnen het CDA. Maar ik ben en blijf lid. Ik blijf me inzetten. Als je weggaat heb je geen verhaal meer. Dan ga ik liever strijdend ten onder.” Dat verhaal heeft ze nu nog wel. Hoewel ze serieus heeft overwogen dat niet meer te vertellen tijdens spreekbeurten in het land. Pas toen ze de verzekering kreeg dat ze kon blijven zeggen wat ze wil, ging ze door. “Ik vertel over het CDA zoals ik dat zie.” Daar hoort voor Van Leeuwen ook bij: “De naam van Christus verbinden aan je politieke handelen. Het verband aantonen met wat in de Bijbel staat. Ten dienste van God en je medemens. Maar wel kritisch, vernieuwend, vooruitstrevend in de samenleving staan. Dat wil ik. Maar het evangelie is geen blauwdruk.”

Leiden Regio