Leidse poprapper en producer Babs: buitenbeentje in een mannenwereld

De Leidse poprapper en producer Babs maakt snel naam in de Nederlandse pop- en rapscene. Vorige maand bracht ze een single uit met Alain Clarke, binnenkort staat ze in het voorprogramma van Merol en vrijdag is haar single ‘Altijd Tijd’ met Willie Wartaal verschenen. Ondanks dat is en blijft ze vooralsnog een buitenbeentje, want slechts twee procent van alle producers is vrouw of non-binair. Zo blijkt ook op het conservatorium. “Ik was het enige meisje in de klas. We begonnen met drie meisjes. Maar die andere twee die haakten af.”

Gender, identiteit, seksualiteit, de 23-jarige Babette Schutte draait er niet omheen wat belangrijk voor haar is, getuige ook de titels van eerdere singles als ‘Die/Hun’, ‘Beetje Bi’ en ‘Wie Was Ik Wel’. Want als er iets is waar ze een hekel aan heeft, is het hokjesdenken en stereotypering. Zelf worstelde ze ook met haar identiteit. Tot haar 15e worstelde ze met zichzelf. “Ik was niet zo goed wie ik was, werd gepest op school en was daardoor heel onzeker en dat maakte het gewoon nog moeilijker om mezelf te vinden en blij te zijn met mezelf.”

Ze viel op door haar creativiteit, maar ook omdat ze niet ‘one of the girls’ was. “Ik had niet dezelfde interesses als de meisjes in mijn klas. Ik had dezelfde interesses als de jongens in de klas. Ik hield heel erg van voetbal. Daardoor viel op dat ik anders was dan de meisjes van mijn leeftijd.”

Pestgedrag
De omslag komt als ze 15 jaar is. “Ik wilde altijd al mijn haar kort knippen, maar ik was te onzeker. Ik dacht, dan gaan ze me nog meer pesten. Maar toen sloot ik me aan bij een toneelvereniging en vond ik mensen die creatief waren, die anders waren dan de ‘massa’. Toen kon ik heel erg mezelf zijn en dat gaf zoveel vertrouwen dat ik dacht: lekker boeien, ik knip mijn haar eraf.”

Een ander belangrijke stap voor de herboren Babs is om na haar middelbare school naar Chichester, Engeland te vertrekken. “Ik ging daar voor het eerst muziek produceren, dat deed ik nog niet echt. Dat heb ik daar geleerd en uiteindelijk ben ik een opleiding tot producer gaan doen. Als dat niet was gebeurd, weet ik niet wat er dan van mijn muzikale carrière terecht was gekomen.”

Niet alleen onder producers zijn vrouwen en non-binairen in ondertal, ook in de rest van de muziekwereld zijn ze ondervertegenwoordigd. Daar loopt ze tegenaan bij het vormen van een eigen team. “Ik vind het heel belangrijk om diversiteit, verschillende soorten mensen, in mijn team te hebben. Maar het allergrootste deel bestaat uit mannen. Dat valt op.”

Die mannenwereld is volgens Babs best wel hardnekkig. “Als vrouw voel je je minder welkom. Als er heel weinig vrouwen ergens zijn, dan denk je bij jezelf dat daar een reden voor is, misschien ben ik hier niet goed in, misschien is dit niks voor mij of misschien is dit helemaal geen prettige werksfeer. Want laten we eerlijk zijn, er gebeuren ook vervelende dingen in de muziekscene en entertainmentwereld. Denk aan The Voice.”

Genderidentiteit is voor de Leidse rapper een belangrijk thema. “Ik heb best wel veel mensen in mijn omgeving die een andere genderidentiteit hebben. Andere mensen hebben moeite met die/hun, en omdat ze het niet begrijpen reageren ze daar slecht op en kunnen daar best wel gemeen in zijn. Dat vind ik heel moeilijk, want jij hebt toch niet veel te maken met iemand anders identiteit? Laten we iedereen gewoon in hun waarde laten en elkaar respecteren.”

Tot nu toe viel Babs op door haar kleurrijke presentatie, maar op haar laatste singles en haar nieuwe EP ‘Contrast’ duikt, de titel zegt het al, opvallend veel zwart-wit op. “Ja, ik wilde juist een contrast met de vorige EP’s, met superfelle en opvallende kleuren. En ik dacht wat is er dan een groter contrast dan wanneer ik volledig voor zwart-wit ga? En toevallig is de helft van mijn haar blond en de andere helft bruin. Dat is ook een contrast.”

Zwart-wit
“Ik ben best wel openminded, waar sommige mensen nog zwart-wit denken. Dus bijvoorbeeld rondom die genderidentiteit, wat zitten mensen nou moeilijk te doen om die genders. Dat zijn een soort van zwart-wit gedachten en ik wil daar kleur in aanbrengen. Mensen laten inzien dat je andere mensen de ruimte geeft om zichzelf te kunnen zijn. Je hoeft het niet te begrijpen, zolang je de ander maar in zijn waarde laat. Dat is de kleur.”

Één van de nieuwe nummers is ‘Diepgang Op De Dansvloer’. Babs rapt er in dit nummer geen doekjes omheen. “Ik wil vierkwarts op de dansvloer en toch teksten van kwaliteit. Als ik uitga wil ik lekker meezingen met een liedje. Dan is het toch lekker als je een tekst hebt waar je achter staat, waar je het mee eens bent, in plaats van dat je… wat zal ik zeggen… nee, ik ga het niet eens zeggen. Maar er wordt vaak weinig mee gezegd.”

Childish Gambino
Aanvankelijk zong ze trouwens in het Engels, maar toen ze vanwege een studieopdracht voor de grap iets in het Nederlands ging schrijven ging er een wereld voor haar open. “Het paste veel beter bij mij. En als je iets laat horen in het Nederlands is een Nederlander veel meer gefocust op de tekst. In het Engels gaan er best wel woorden langs de luisteraar heen. En ik vind het mooi hoe kwetsbaar het is.”

Dat een track van haar ook is opgenomen in het derde seizoen van de succesvolle tv-serie Atlanta (met acteur Donald Glover, ook bekend als de rapper Childish Gambino en winnaar van twee Emmy Awards en een Grammy Award) heeft haar niet op andere gedachten gebracht. “Ja, dat is groot. Ik had eerst geen idee, ik dacht dat het iets kleinschaligs was. Dus ik ging het opzoeken en dacht ‘Childish Gambino!’ Ik luister zijn muziek en vind hem echt te gek. Dus ik mag niet klagen, ik zit in Atlanta. Maar nee, voorlopig houd ik het bij Nederlandse teksten.”

Cultuur Leiden