Eindelijk promotie voor Roomburg Dames 1: ‘Na vijf rare en wisselvallige jaren is dit een beloning'

Na jaren van hoop, tegenslag en doorzetten is het LHC Roomburg Dames 1 eindelijk gelukt: promotie naar de Eerste Klasse. In een spannende slotwedstrijd tegen hekkensluiter Rapid werd het 3-1. Op papier leek dat een eenvoudige klus, maar in de praktijk bleek het een stuk lastiger. De opluchting was dan ook groot zowel bij het team als het publiek. “Het werd toch spannender dan we hadden verwacht”, blikt Lise Duijvestijn terug in het Sleutelstadprogramma Sport071.

Voor de wedstrijd zat de sfeer er al goed in. “We gingen met veel zin het veld op”, vertelt Fleur van Exel. “Er stonden twee zijden vol met publiek. Een geblesseerde teamgenoot had alle jeugdteams opgetrommeld en spandoeken laten maken. Dat was echt een hele leuke verrassing.”

Die massale opkomst was motiverend, maar maakte de druk ook voelbaar. “Als er zo’n duidelijke opdracht ligt, je moet winnen om te promoveren, dat is zo concreet”, zegt Duijvestijn. “Ik vond het wel spannend.”

Kansen genoeg
Roomburg kwam al snel op 1-0, maar Rapid maakte in het eerste kwart via een strafcorner snel weer gelijk. Daarna bleef het lang 1-1, ondanks een hoop kansen voor de Leidse ploeg. “Als je zag hoeveel kansen wij kregen en hoeveel we er niet maakten, dan denk ik dat de zenuwen wel meegespeeld hebben”, zegt Duijvestijn. Ook Britt Bosboom herkent dat gevoel: “De kansen die er normaal wel in zouden gaan, die hebben we allemaal gemist.”

In de rust probeerde het team zichzelf weer rustig te krijgen. Bosboom: “We gingen de kleedkamer in en zeiden tegen elkaar: hij gaat wel vallen. We hoeven niet teveel te stressen, laat die zenuwen lekker liggen, want hij moet vallen. En dat gebeurde uiteindelijk ook.”

Bevrijdende 2-1
In het derde kwart kwam de goal eindelijk. Dankzij een pass van Duijvestijn kwam Van Exel één-op-één met de keeper. “Dat zijn voor spitsen de minst leuke momenten”, zegt ze lachend. “De keeper kwam best wel vroeg uit, waardoor ik eromheen kon. Ik stond al in de kop van de cirkel, dat is best een kleine afstand naar de goal. Toen dacht ik: ik haal de trekker over, ik ga slaan. Nog een keer goed kijken naar de goal, nog een keer mikken en toen… trekker overgehaald.”

En toen? “Juichen. Heel hard juichen. Heel hard schreeuwen. Het was gekkenhuis, ook met alle mensen langs de kant. Superleuk om te zien.” Het doelpunt van Van Exel in het derde kwart bracht niet alleen de voorsprong, maar vooral rust. “Het was fijn dat het in het derde kwart gebeurde”, zegt ze. “Als je het vierde kwart in gaat en het zou nog gelijk hebben gestaan, dan wordt de tijd echt je slechtste vriend.”

De 3-1 die volgde, maakte het af. “2-1 is toch altijd nog een spannende stand”, zegt Bosboom. “Als er een foutje wordt gemaakt, dan staat het weer gelijk. Dus bij de 3-1 voelde het wel bevrijdend.”

Tekst gaat verder onder de video.

Sport071: Britt, Fleur en Lise hockeyen Roomburg naar hogere klasse.

Eindelijk promotie
Voor het team voelt de promotie als een bekroning op een lange en soms lastige periode. “Het is wel echt een beloning voor vijf hele rare, wisselvallige jaren”, zegt Van Exel. Toen zij en enkele anderen vanuit de jeugd naar Dames 1 kwamen, leek promotie binnen handbereik. “We stonden bovenaan, op pole position om te mogen promoveren, maar toen kwam corona. De stand werd ongeldig verklaard. Aan het eind van dat jaar stopten ook echt zeven meiden.”

Het jaar daarop draaide het team met slechts twaalf speelsters wat veel te weinig is voor een 11-tegen-11 sport. “En dat jaar daarna hebben we drie coaches in een seizoen gehad”, vervolgt Van Exel. “Eentje met een burn-out, eentje waarbij er geen klik was, en een interim-trainer die het uit liefde voor de club deed.”

Pas sinds vorig seizoen is er rust in de ploeg. “Onze huidige coach nam het toen over en er kwamen wat versterkingen bij. Toen werden we derde, ook in de laatste speelronde. Toen verloren we, dit jaar dus niet.”

Eigen winterhal
Een belangrijk verschil met eerdere jaren is de voorbereiding in de winter. Dankzij de nieuwe blaashal kon het team goed trainen. “Het is natuurlijk een ander spel, vijf tegen vijf”, zegt Bosboom. “Het is vrijwillig, maar als je wil blijven hockeyen in de winter, dan kun je dus zaalhockeyen. Afgelopen jaren was het altijd een drama met zalen regelen, trainen, oefenpotjes…”

Nu kon Roomburg twee tot drie keer per week trainen. “Veel meiden zijn echt beter de zaal uitgekomen dan ze erin zijn gegaan. Dus ik denk dat dat ook wel bijgedragen heeft.”

Van Exel ziet de nieuwe hal ook als een investering in de toekomst. “Een hele investering in de jeugd, zeker op de lange termijn.”

Doorgroeien
Met de promotie op zak kijkt het team vooruit. Duijvestijn: “Er gaan een aantal belangrijke meiden weg, dus we hopen op wat nieuw aanstormend talent. Er komen sowieso al twee meiden uit de A-jeugd bij.”

Bosboom is optimistisch. “We hebben wat oefenpotjes tegen Eerste Klasse-teams gespeeld, en dat ging eigenlijk altijd wel goed. Ik denk dat minimaal middenmoot er wel in zit en misschien wel de bovenkant van de middenmoot. Ik sta er zeker positief in”, zegt ze lachend.

Voor komend seizoen is het doel helder: ontwikkelen en plezier houden. “Lekker hockeyen, lekker handhaven, veel plezier.” Voor Bosboom draait het vooral om het collectief. “Als je een klasse hoger gaat spelen, moet je ook qua spel beter worden. Dus ik denk dat dat het allerbelangrijkste is. We moeten met het team stappen maken. En dan maakt het niet uit op welke positie we eindigen, als we maar blijven doorgroeien.”

Leiden Sport