'Bobby' helpt extreem vroeggeboren baby's: 'het voelt als een aai'

Veel te vroeg geboren baby’tjes stoppen soms met ademhalen. Zodra dat gebeurt, gaat er een alarm en snelt een verpleegkundige naar de baby om met een aai of een kriebel de ademhaling weer op gang te krijgen. Dat kost tijd en levert stress op. In het LUMC bedachten ze een alternatief: Bobby.

Bobby bestaat uit een siliconenbandje met luchtkamertjes dat rondom de buik van de baby zit. Als de baby stopt met ademhalen, krijgt Bobby een seintje. Op afstand worden dan geluidstrillingen doorgegeven naar die luchtkamertjes en dat geeft een trilling op de huid van de baby, die aanvoelt als een aai. “Het is bijna te simpel om waar te zijn”, beaamt Sophie Cramer, zij is een van de onderzoekers in het LUMC die aan de ontwikkeling van Bobby werkt.

Fragiel
“Te vroeg geboren baby’s hebben een hele fragiele huid. Die gaat heel snel kapot”, zegt Cramer. “Op deze manier belasten we maar twee puntjes terwijl we een groter oppervlak stimuleren hiermee. Maar de verpleegkundigen moeten dat bandje wel elke vier uur iets verplaatsen om te voorkomen dat de huid beschadigd raakt.”

De patiëntjes waar Bobby bij gebruikt wordt zijn extreem vroeg geboren baby’s. “Een normale zwangerschap duurt gemiddeld veertig weken, tenminste dan noemen we een zwangerschap uitgerekend”, zegt Cramer. “Bij ons op de afdeling liggen baby’tjes vanaf 24 weken. En dan wegen ze rond de 600 gram, iets meer dan een half pak melk. Om een beeld te geven hoe klein ze dan zijn. Echt extreem klein en op de rand van levensvatbaarheid.”

Rijp
Deze baby’s worden voortdurend gemonitord, alles wordt bijgehouden en in de gaten gehouden. “Wij zijn een neonatale intensive care unit (NICU). Deze baby’tjes zijn heel ziek, veel te vroeg geboren. Veel organen zijn nog niet rijp. Onder de 30 weken hebben alle baby’s last van apneu, soms wel enkele keren per uur. En gemiddeld zorgt er één verpleegkundige voor twee kindjes.”

De officiële definitie van vroeggeboorte is voor 37 weken. Op de NICU van het LUMC liggen baby’s vanaf 24 weken. “Meestal zijn ze met 32 weken veel stabieler en verhuizen ze naar een lokaal ziekenhuis. Ons onderzoek richt zich op die extreem vroeggeboren baby’s.”

Het lijkt zo simpel, dat de vraag rijst waarom dit niet al twintig jaar wordt gebruikt. “Mijn professor kwam met dit idee. Handmatig de ademhaling stimuleren bij baby’s kost veel tijd voor de verpleging en is suboptimaal voor de baby. En het bleek eenvoudig te automatiseren. Eerst hebben we onderzocht hoe snel kunnen verpleegkundigen reageren, dat is meestal binnen 30 seconden, dus dat is best snel. Maar soms is iemand bezig met een andere baby en lukt het niet. Bobby reageert altijd.”

Kaas
De kosten voor een Bobby lijken mee te vallen, maar eerst is er nog verder onderzoek nodig naar bijvoorbeeld effecten op de langere termijn. “Er is een start-up opgericht met als doel dit product in de markt te gaan zetten”, zegt Cramer. “Ik heb hier echt helemaal nog geen kaas van gegeten. Dus ik leer ontzettend veel nieuwe dingen. We zijn ook aan het kijken of we misschien kunnen samenwerken met beademingsmachinefabrikanten. Dat we Bobby kunnen toevoegen aan de beademingsmachine. Dan is ‘time to market’ , zoals ze dat noemen, waarschijnlijk een stuk korter. Maar ik durf er nog geen datum op te zetten.”

Kennismakers Gideon Roggeveen en Gerry van Bakel in gesprek met Sophie Cramer over baby-apneu. 

 

 

Leiden Onderwijs Wetenschap Kennismakers