Deel dit bericht!  

Wacht Effe wint in Leiden De Gouden Pet

De geheel eerlijk verlopen publieksstemming leverde de winnaar van De Gouden Pet op: W8FF, dat meteen ook maar een nieuw lijflied voor Leiden introduceerde “het zou een hele eer zijn als dit nummer jullie lijflied zou worden”. Het publiek waardeerde die meezinger zó dat Jochem Myers lied er nu dus een concurrent bij heeft. Ze kwam laat, zag en overwon. Marloes Claasen uit Utrecht won de prijs van de vakjury. Twee winnaars; maar eigenlijk zou het gros van de optredende artiesten in aanmerking kunnen komen. De kwaliteit van het 30ste “en het grootste in Nederland” straatmuzikantenfestival was grotendeels top. Tel daar optimaal festivalweer bij op en veel bezoekers en je hebt een topfestival. In elk geval één uit de top tien van dertig Gouden Pettenjaren.

Achtergrondgeluid
Zes genomineerden uit veertig acts: Marloes Claasen, Take4, Twibv, Joni Sheila, A’Little Late en W8FF. Heel jammer was dat Take4 al weg was en dus niet meedong naar plaats één. Het viertal jonge – tussen 17 en 20 jaar, uit Katwijk e.o. – blazers maakte in de Leidse stegen indruk: aanstekelijk en toegankelijk. Zij hadden geen last van een typisch straatmuzikantprobleem: achtergrondgeluid waar je overheen moet zien te komen. Dat heeft nogal wat muzikanten parten gespeeld, zeker degenen die op Nieuwe Rijn/Botermarkt speelden. Bands als Twibv en A’Little Late kunnen dat aan, maar het roept ook wel de vraag op waar de grens ligt tussen straatmuzikant en band. Arnold Veeman, GerBard, Amajunzi, Per Ongeluk: ’tere’ muziek die kopje onder gaat in omgevingsgeluiden.

Reservelijst
Marloes Claasen staat niet eens in het programmaboekje. “Ik heb me een week of twee geleden ingeschreven toen ik in de stad was en de aankondiging zag. Toen ben ik op een soort reservelijst terecht gekomen en afgelopen maandag hoorde ik dat ik kon meedoen”. En dat voor iemand die van zichzelf zegt dat ze “niet echt van dit soort wedstrijden is, want ik denk dat het me toch niet gaat lukken”. Nou, in dit geval wel. Sterker, Marloes Claasen zou om 18.00 uur optreden op het Utrechtse Festival Bombarie. “Maar dat is afgezegd toen bleek dat ik één van de zes genomineerden bleek te zijn”.

Origineel
De Gouden Pet is een festival van ‘muziek op straat’, soms onvergelijkbaar: de solo-artiest tegenover de band, maar ook de sobere tegenover de showmens. De beste combinatie, in dat opzicht, was Originaliteitsprijswinnaar Charles Darwin Selection, die perfect aangekleed ook nog eens puike akoestische muziek maakten van ragtime tot jodel-country “en da’s een doodzonde volgens ons”. Als het aankomt op originaliteit is Haasnoot&Van Kempen vast en zeker ook een kandidaat (geweest) met niet alleen een zangeres die qua kleding zó uit de jaren zestig leek te zijn gestapt, maar vooral ook vanwege hun uitermate originele teksten en muziek: “kip met appelmoes” (is blues) of de vraag “wat de wind doet als het niet waait”. Of Kommer&Kwel die ook nog eens uitstralen wat ze zingen: melancholie. Je moet er van houden, maar dan ís het ook keigoed (voor miezerig regenweer, minder voor stralende zon).

Route
Met uitzondering van de jury heeft waarschijnlijk niemand álle veertig acts gezien. Een verstandige keuze was een zonnige plek op een terras kiezen en wachten wat zich aan je voorbij ging. Ook ‘een rondje lopen’ ging goed. De ‘slechtste plek’ – uit de logische looproute voor velen – bleek café De Bonte Koe, terwijl juist op die plekken de akoestiek het best was voor de intiemere muziek. Maar vijftig meter lopen blijkt dus al een drempel te kunnen zijn. Da’s jammer, want de uiteindelijke winnaar stond daar, en GerBard (die in zijn staccato aaneenrijgen van woorden vaag deed denken aan Red Hot Chili Peppers).

Boeien
Wat weer opviel, is dat Leiden zich niet heel erg veel gelegen laat liggen aan festivals. Ook nu kruisen fietsen dwars door optredens heen, maar ook scooters (aan de hand met de motor aan). Bij Palaver, Lanyok en Eldorado stoorde dat. Het is al lastig om publiek te laten stoppen en vast te houden. De Kelvinators kunnen er best iets van, maar op de Nieuwe Rijn kostte het moeite mensen tot luisteren te bewegen. Waar ‘m dat in zit? Aan de overkant bleven mensen wel staan bij de Schwarzwalderkirschband. Maar die spelen met z’n drieën, gekleed in Lederhosen, dan ook meedeiners. Aan kwaliteit ligt het niet. Iets als HK30 dat prachtige klezmer speelt, had baat bij het steegeffect: minder geluid én lagere passeersnelheid waardoor hun vrolijk-melancholische muziek je in de kraag kon vatten.

De Slechte Band
Een prima festival dat menigeen een aangename zondagmiddag heeft opgeleverd en waar de wedstrijd misschien nog wel bijzaak was, ahoewel Klaasen €500 won. De Slechte Band “wij zijn er om de anderen er beter uit te laten zien ten opzichte van ons” speelde het Pieterskerkplein plat met meezingers “wéér een meezinger?!”. Gelukkig is de band zo slecht dat spelfouten blijkbaar niet opvallen: “hoezo ‘jullie maken geen fouten, voor een slechte band vreemd’? Dan moet je de setlist eens zien of naar de teksten luisteren. Het bárst van de fouten”. Je naam eer aan doen, schijnt dat te heten. Het publiek vrát het. Het mooist zijn dan kinderen. Dansend, wiebelend, draaiend, gebiologeerd kijkend naar al die muziek en rare mensen. Een eerlijker oordeel zul je niet krijgen.

NTR
En voor wie het zich afvroeg: het cameraploegje dat de hele dag rondliep maakte opnames voor het NTR-programma Podium on Tour, van zondag 3 juli aanstaande. Goed, ze hebben in Hilversum niet door dat dit de dertigste keer De Gouden Pet was, maar dát de aandacht er is bewijst de volwassenheid en status wel!