Deel dit bericht!  

3 Octoberlezing over Leidse liederen

Zelfs in het Italiaans wordt er lof geuit over de standvastigheid van de Leidse bevolking tijdens het beleg van Leiden. Dat bleek gisteren tijdens de negentiende historische 3 Octoberlezing in het Groot Auditorium van het Academie gebouw van de Leidse universiteit. Universitair docent Nederlandse literatuur Olga van Marion boeide het publiek bijna negentig minuten lang met de lezing “Van Jochem tot Jan. Stedenlof in liederen over Leidens beleg en ontzet.” Dit alles omlijst met muzikale optredens van het koor het Zingend Hart, musicologe Margo Kalse begeleid door een luitiste en het publiek zelf. Na afloop was er traditioneel haring en corenwijn.

Muziek uit de historische lezing: Van Stienenveldt, Een liedt op het beleg ende ontset der stadt (eerste couplet); Cornelis Schuyt, O Leyda Gratiosa.

Van Marion nam het publiek vol overgave mee in de geschiedenis van de liederen die zijn gemaakt over Leidens bezet en ontzet. De stedenlof, loftuitingen op stad, burgerij en geschiedenis kent een lange traditie die teruggaat op de klassieke oudheid. Stedenlof moet, vertelde Van Marion, van oudsher voldoen aan vier eisen: het roemen van de ligging, zijn (bekende) inwoners, zijn gebouwen en zijn geschiedenis. Jochem Myjers ‘Lalala Leiden’ mag dan heel modern zijn en lekker meezingen, het is een klassieke stedenlof. Ook Rubberen Robbies klassieker ‘3 oktoberrrrr’ voldoet, betoogt Van Marion. Hoewel zij toegeeft dat dit laatste lied beter gezongen kan worden met een paar biertjes (teveel) op.

Daarna ging Van Marion in op klassiekere liederen die iedere Leidenaar kent van (mini-)koraal of Reveille, zoals ‘Merck toch hoe sterck’, ‘O ghij stad van Leijden (Gelijk den grootsten rapsack)’ en het Leidse volkslied. De oudste lofliederen op Leidens beleg en ontzet werden al direct na 1574 geschreven. Jan van Hout, stadssecretaris en standvastig leider tijdens het beleg, schreef er een van 200 coupletten die niet allemaal ten gehore werden gebracht. Het meest opvallende lied dat werd gezongen, was het madrigaal ‘O Leyda Gratiosa’ die de Leidse componist Cornelis Schuyt in 1600 in het Italiaans schreef.

Het boekje over de lezing is bij de 3 Octobervereeniging te koop.