Deel dit bericht!  

Het zou zomaar wat kunnen worden met DZB

De omgeving is een echt karakter- en sfeerloos industrieterrein; en ook nog eens aan de andere kant van het kanaal, “een dislocatie”. Een ideale geïsoleerde omgeving en dus helemaal fout als je juist die positie níet wilt. En de nieuwe directeur van DZB, Peter van Dalen, wil die positie ook niet. In de samenleving, motor van de Leidse maakindustrie, zichtbaar en voor álle Leidenaars die zich willen ontwikkelen richting de arbeidsmarkt: dat is veel meer de positie die hij zoekt.

Merkpositionering
DZB werkt aan een nieuwe merkpositionering. Het is die zin in een persbericht die de aanleiding is voor een interview. Want wat ís die nieuwe positie dan? En was de vorige níet goed? En: hoe doe je dat, je merk, je imago veranderen? De eerste indruk – die je opdoet als je binnenkomt – is dat aan de fysieke omgeving niet veel lijkt veranderd. Nog steeds een hoge, grote ruimte met een beveiligingsbeambte en een vriendelijke receptionist.

Marktgericht
Wat misschien nog het meest opvalt, is dat Van Dalen de indruk wekt niet in het gebruikelijk jargon te vervallen. Geen overmatig gebruik van afgekloven termen als zelfrespect en afstand tot de arbeidsmarkt. Staand aan een in hoogte verstelbare vergadertafel “een erfenis, want die was er al” spreekt hij over de verandering. Een verandering waarin niet werk, maar “mensontwikkeling” centraal staat. Tegelijk heeft hij een bedrijf te runnen. Winst maken, is geen doel op zich maar de tent moet wel kunnen blijven bestaan. In een tijdsgewricht waarin subsidiestromen afnemen, betekent dat ‘meer uit de markt halen’.

Assemblage
Rondlopend door een doodstil pand – het is vrijdagmiddag – is dat nieuwe DZB nog niet goed te zien. Alhoewel. Er worden per week wel 40.000 Secrids in elkaar gezet; er worden kilometers transportketting voor de kippenslachterij geassembleerd, er is nog steeds een ‘chocoladefabriek’, en er is kleinschalig maatwerk. Dat is het bekende werk van DZB. Maar in de achtergrond gebeurt iets.

Kennis
De transportketting wordt met de hand geassembleerd, maar ook met twee zelf ontworpen en gebouwde machines “het werk wordt aangepast aan de werknemer”. Daar zitten de haakjes naar de toekomst van DZB “we zijn deskundig op het gebied van maken; en dat is grotendeels uit Leiden verdwenen” en “we hebben veel kennis in huis; óók bij cliënten, want hun belemmering betekent niet een tekort aan intelligentie”.

Complexer
Dat moet de nieuwe positie van DZB worden: veel meer één van de spillen waar de Leidse economie omheen draait. Assembleren is één “maar we zijn nu samen met een Leidse startup van PLNT hun business case uit te werken; in de hoop dat het productiewerk óns wordt gegund”. Dat lijkt nieuw, net als dat wat wordt gemaakt: robots die kinderen met autisme moeten helpen gelaatsuitdrukkingen te herkennen. De tijd van ‘paaseitjes inpakken’ is aangevuld met werk uit nieuwe sectoren.

Business
“We zullen ook investeren in business development. We moeten sneller reageren in onze time to market“. Begrippen die je tot voor kort niet (veel) hoorde in de wereld van de reïntegratiebedrijven. Ze geven wel aan wat gaat veranderen. Een open blik voor kansen, óók in niet-traditionele sectoren. En omdat DZB(bureau) volgens de principes van LEAN werkt, betekent het ook doelmatiger werken. “In mijn tijd bij BMC was het ‘ja zeggen’ en dan realisatie regelen”. Geen kansen laten lopen omdat we te lang aarzelen.

Verandering
Dat is ook wat DZB te wachten staat. Het binnenhalen van complexer werk betekent dat DZB interessanter wordt voor een andere categorie zoekenden, maar betekent ook dat er nieuwe expertise moet komen “we moeten en gaan dan ook investeren in het ontwikkelen van onze eigen mensen”. Van Dalen is opgeleid in het veranderingsmanagement en weet wat dat betekent “dat kost wel een paar jaar”; een routine en houding die jaren opgeld deden, veranderen.

Spannend
DZB zal met zo’n idee in het achterhoofd niet kunnen volstaan met een postercampagne in de stad. Hij wil zich niet uitspreken over de periode vóór zijn komst (juli 2018), dus ook niet of dit is ingegeven door ervaringen uit die tijd. Maar dat DZB verandering tegemoet gaat, lijkt geen moeizaam te trekken conclusie. En het spannende is dat nu ook de DZB-organisatie mee gaat.

Winkelpand
Met Van Dalen wil DZB meer de Leidse samenleving in “om te laten zien wat we eigenlijk allemaal kunnen en doen”. Zijn ‘droom’ is dan ook “een winkelpand, ergens in de Breestraat”. Zeker niet alleen om producten te verkopen of te laten zien “maar er zal bijvoorbeeld ook een consulent aanwezig moeten zijn”. Een ding is zeker: de plek aan de Le Poolweg aan de randen van Leiden is niet de juiste plek om zichtbaar te zijn.

Vertrouwen
Goede voornemens, mooie posters en prachtige beleidsnota’s ten spijt; dé uitdaging voor DZB zal het veranderen van het beeld van DZB dat veel Leidenaren nu in het hoofd hebben naar de dynamische hub die Van Dalen voor ogen heeft. Een taaie opdracht. Maar anderzijds: het imago búiten Leiden zit wel snor, want de opdrachtgevers komen van heinde en verre “er is meer vraag dan we nu kunnen beantwoorden”. Zelfs voor robotisering van het (maak)werk is Van Dalen daardoor niet bang.