Gemeente onderzoekt tweede milieustraat aan andere kant van Leiden

Huishoudelijk afval lijkt simpel: alles wat wij, als huishoudens, weggooien. Maar dan begínt het eigenlijk pas. Wat moet waarheen? Hoe wordt het verwerkt? En wat kun je er eigenlijk (nog) mee? Vragen die voorbij kwamen bij het Groene Idee Café van maandagavond in Scheltema. Een volle zaal, mogelijk ook omdat de gemeente, bij monde van Ralph Veelenturf, het een en ander uit de doeken deed over onder meer het nieuwe nascheiden. Plastic mag nu ook bij het restafval.

Huisvuilproducenten
Misschien wel het opvallendste aan de avond: Wij, de inwoners, de huishoudens, zijn de producent van afval. Het begint dáár. En alhoewel de kritiek vanuit de zaal dat de gemeente niet ambitieus genoeg is begrijpelijk is, is ze tegelijk ook onterecht. Natuurlijk kan en moet een gemeente de bewustwording rond afval beïnvloeden door middel van tarieven en ophaalsystemen, maar uiteindelijk zijn het acties zoals Praktivist die begínnen, ook kleinschalig.

50.000.000 kg
In Leiden, zo blijkt, wordt nu 50 miljoen kilo huishoudelijk afval per jaar verwerkt. In 2018 was 33 procent daarvan gescheiden ingezameld (papier, glas, plastic, enzovoort) en lag ons jaargemiddelde op 249 kilo per inwoner. In 2022 is het doel 50 procent gescheiden en per inwoner 175 kilo. Dat is, tussen haakjes, hóger dan de landelijke doelen en dan de doelen in een aantal andere steden. Waarom Leidenaren meer produceren bleef wat ongewis, maar het is wel een gegeven voor de gemeente Leiden.

Tweede milieustraat
In de komende vier jaar richt de gemeente zich dan ook onder meer op communicatie en educatie. Vooral ook om misverstanden en (voor)oordelen weg te nemen. Maar ook zal onderzoek worden gestart naar een derde minicontainer voor huishoudens (voor papier) en de mogelijkheid van textielinzameling aan huis. Dat zijn afvalstromen die goed herbruikbaar materiaal opleveren. Dat geldt ook voor de Milieustraat, waar afval wordt gesorteerd maar die eigenlijk te klein is. En in de rij wachten om afval aan te bieden, werkt niet stimulerend. En dus gaat men onderzoeken of er mogelijkheden zijn voor een tweede Milieustraat aan de andere kant van de stad. Maar er gaat meer onderzocht worden. Zo wil men uitzoeken of en hoe GFT-afval uit hoogbouw kan worden verzameld (composteren werkt ook prima) en daarbij de ervaringen en aanpak van ‘de schillenboer’ in Tuinstad meenemen. Oók omdat daardoor de sociale component wordt versterkt.

Nascheiding
Papier, glas, textiel: het zijn afvalstromen die goed vooraf zijn te scheiden en die succesvol worden hergebruikt. Sinds 1 januari is Leiden echter gestopt met de voorscheiding van plastic en wordt plastic verzameld via het restafval. Dat heeft deels te maken met de hoeveelheden – in gewicht maakt het lichtere plastic minder dan één procent uit van het totaal – maar vooral met efficiency. De huidige afvalscheiders zijn goed in staat plastics, drankenverpakkingen en metalen achteraf uit het huisvuil te halen.

Hergebruik
Dat is echter een deel van het verhaal. Zo blijkt het hergebruik van die plastics nog niet zo ver als bij papier en glas waar dat bijna honderd procent is. Nadat AVR het Leids afval heeft verwerkt, wordt er dus wel leuk granulaat (korrels) van gemaakt maar er zijn nog onvoldoende manieren om die te hergebruiken. Nadrukkelijk: nóg niet. Want Veelenturf twijfelt er niet aan dat die er wel komen. En de geschiedenis lijkt aan zijn kant te staan. Want over enkele decennia kijkend, tekent zich een trend af naar een veel doeltreffender manier van omgaan met huisvuil. Interessante vraag is wel waardoor het wél lukt glas en papier te hergebruiken in bestaande productielijn, maar plastic(s) nog niet.

Duurzaamheid Leiden Nieuws Reportage