Leids roei-duo stapt uit de race voor kwalificatie Tokio: 'De kloof is te groot'

De Olympische droom spatte in Polen uiteen voor de Leidse roeiers Ward van Zeijl en Bart Lukkes tijdens het Europees Kampioenschap in oktober 2020. De negende plaats en vooral de achterstand op de concurrentie stemden tot nadenken. “We hebben eerst twee weken rust genomen,” vertelt Ward van Zeijl aan Sleutelstad, “daarna hebben we in een paar dagen alles besproken en de knoop doorgehakt. Het was klaar.”

Nieuws071-presentator Gerry van Bakel in gesprek met roeier Ward van Zeijl over het stoppen met het kwalificatietraject voor de Olympische Spelen in Tokio.

Jarenlang stond Van Zeijl’s leven in het teken van roeien. Het grote doel was meedoen aan de Olympische Spelen in Japan en daar moest alles voor wijken. Werk, familie en vrienden deden een stapje terug. Het was een kwestie van verstand op nul, de blik op Tokio, keihard trainen en wedstrijden roeien. Samen met partner-in-crime Bart Lukkes. Op eigen kracht, want de Nederlandse roeibond zag niet veel in de lichte mannen dubbeltwee, het nummer waarop Lukkes en Van Zeijl streden om de felbegeerde startbewijzen.

Lukkes en Van Zeijl behoren tot de categorie lichte roeiers en de dubbeltwee is daarin het enige Olympische nummer. Eerder maakten beide sporters deel uit van de lichte mannen vier die zilver haalden op het EK en een bronzen medaille bij het WK in 2019. Maar de lichte viermansboot is geen Olympisch roeinummer. In een poging deelname aan de Olympische Spelen af te dwingen kozen ze samen voor de dubbeltwee. Zonder A-status van het NOC*NSF of financiële ondersteuning van de bond, maar wel met heel veel support van familie, vrienden en hun roeivereniging Asopos De Vliet.

Zeven seconden
“Voordat we naar het EK gingen, hebben we onszelf hele scherpe doelen gesteld”, zegt Van Zeijl. “We wilden graag naar de Olympische Spelen, maar niet alleen om daar te zijn. We wilden ook echt mee kunnen doen om de medailles. Er is nog een kwalificatiemoment, vlak voor de Spelen, dus we gebruikten het EK om te kijken waar we staan. Toen we negende werden, op zeven seconden van de nummer vijf moesten we bedenken hoe we dat gat zouden kunnen dichten. We concludeerden dat we daarvoor professionele ondersteuning van de Nederlandse roeibond of het NOC*NSF nodig zouden hebben en het leek er niet op dat we die zouden krijgen. Toen hebben we samen besloten het hierbij te laten.”

Zeven seconden lijkt misschien niet zo’n groot gat om te overbruggen, maar Van Zeijl weet dat het schier onmogelijk is. “De ploegen finishen binnen twee tot drie van elkaar. Als het om een paar seconden zou gaan, hadden we nog een ultieme poging kunnen doen. Een betere boot, nog een hoogtestage, je helemaal kapot trainen. En dan was het nog hopen op een wonder. Maar zeven seconden is echt niet te doen.”

Glorieus falen
Ondanks dat de droom in duigen ligt, kijkt Van Zeijl met plezier en trots terug op hun poging de weg naar Tokio met succes te bewandelen. “We hebben aan zoveel mooie wedstrijden mogen deelnemen, we hebben leuke mensen leren kennen en ook het feit dat het ons elke keer is gelukt om ons voor toernooien te plaatsen. Ik ben twee jaar geleden met Bart in de dubbeltwee gaan zitten en het avontuur aangaan. We zijn steeds positief verrast hoever we zijn gekomen. Ik heb er heel veel plezier aan beleefd.”

Zijn advies aan jonge roeiers is dat ze niet moeten aarzelen om anderen om hulp te vragen en daar wil Van Zeijl zich ook voor in gaan zetten bij zijn vereniging Asopos de Vliet. “Ik heb geleerd dat je moet blijven proberen. Jezelf steeds weer voortduwen. En dan wellicht glorieus falen en dan weet je wat de benchmark is.”

 

 

 

 

Leiden Sport