Huurders zoeken toevlucht in woningruil: 'Om te kunnen kopen moet je een flinke zak geld meebrengen'

De wooncrisis noopt steeds meer mensen om water bij de wijn te doen als het gaat om het vinden van een geschikte woning. Op sociale media zijn flink wat groepen te vinden waarbij woningzoekenden hun sociale huurwoning proberen te ruilen met de huurwoning van iemand anders. Dat mag als je aan alle voorwaarde van de woningbouwvereniging voldoet. “Je wilt toch alles proberen en dus ook dit”, zegt Mariette. Samen met haar partner Arjen probeert ze een appartement in het centrum van Leiden te ruilen voor een eengezinswoning.

Het gezin bestaat sinds kort uit vijf personen. Er is net gezinsuitbreiding geweest en dus moet er nu ruimte gezocht worden voor baby Boris. Er waren al twee meiden die samen een kamer delen en de baby zou eigenlijk de werkkamer moeten krijgen. “Die heeft nu verschillende functies”, zegt Mariëtte. “In verband met het thuiswerken hebben we ‘m eigenlijk ook zelf nodig en bovendien is ook nog een berghok.” Kortom, het gezin is toe aan meer ruimte. Het liefst willen ze een eengezinswoning met tuin kopen, maar dat lukt niet. “We zoeken al zeker drie jaar”, zegt Arjen. “Maar we worden telkens overboden. Je moet tegenwoordig een flinke zak geld meenemen wil je kans maken op deze woningmarkt.”

Onrust
Ze hebben een vierkamer appartement aan de Ververstraat in Leiden. Dat is prima voor starters, maar te klein voor vijf personen. Noodgedwongen zijn ze dus eigenlijk scheefwoners geworden: in een ‘normale’ woningmarkt zouden ze best een woning met tuin kunnen kopen samen, maar nu houden ze een starterswoning bezet omdat ze zelf niet verder kunnen. En dat beïnvloedt ook hun leven.

“Het zorgt continu voor onrust”, zegt Arjen. “Er is altijd chaos om ons heen doordat we weinig opslagruimte hebben. Het is gewoon een vol huis.” Mariëtte vult aan: “Het beïnvloedt ook ons welbevinden. Je zit altijd op elkaars lip, je hebt niet een plek om jezelf even terug te trekken. En je kan ook nooit even rustig werken, dus je zit altijd dicht op elkaar.”

Ook Esmee Ros uit Hoogmade is op zoek naar een grotere huurwoning. Samen met haar zoontje van vijf maanden woont ze in een twee kamer maisonnette woning. “Dus de baby slaapt bij mij op de slaapkamer”, zegt Esmee. “Maar ik zou het fijn vinden als hij vriendjes mee naar huis kan nemen, lekker op zijn eigen kamer kan spelen of zich even kan terugtrekken als hij dat zou willen. En dat is nu eigenlijk niet mogelijk.”

Doorverhuizen naar een grotere woning blijkt ook voor Esmee moeilijk. “Omdat de wachttijd inmiddels is opgelopen tot tien jaar of langer voordat je weer aan de beurt bent. Dat betekent dat ik nu nog minimaal 7 jaar moet wachten op een grotere woning, en dan zou mijn zoon inmiddels zeven zijn.’

Arjen heeft nog wel een boodschap voor de politiek in Den Haag. “Er moeten snel betaalbare woningen gebouwd worden. En het belangrijk dat de politiek de belastingvrije schenkingen gaat afschaffen. Want die zogenaamde ‘jubelton’ heeft een marktverstorend effect. Wij worden namelijk voorbij gevlogen door leeftijdsgenoten die wel veel geld met zich meebrengen door middel van schenkingen.”

Leiden Regio