Deel dit bericht!  

Brieven schrijven voor mensenrechten: 'Onwijs mooi om te doen'

“Ik heb een brief geschreven voor jonge vrouwen in Ecuador die actie voeren tegen de olie- en gasindustrie”, zegt wethouder Abdelhaq Jermoumi als hij zaterdag 6 december naar de bibliotheek in de Leidse Nieuwstraat komt voor de jaarlijkse schrijfactie van Amnesty International Write for Rights. “Echt goed dat inwoners van Leiden en Leiderdorp dit doen.”

Er liggen negen voorbeeldbrieven naar regeringsleiders in alle delen van de wereld: Ecuador, Myanmar, Tunesië, Zuid-Afrika, maar ook Noorwegen. Om gerechtigheid te eisen voor mensen die opkomen voor betere volksgezondheid, veilige sanitaire voorzieningen op scholen of behoud van rechten van oorspronkelijke bewoners. In de brieven wordt gevraagd om een betere behandeling in de gevangenis, een eerlijk proces, directe verlating of stoppen met intimidatie.

Verslaggeefster Gerry van Bakel in gesprek met wethouder Abdelhaq Jermoumi en Amnesty International-vrijwilliger Myrthe over de schrijfactie Write for Rights.

“Hoe machteloos deze negen verhalen soms ook lijken, we kunnen wel wat doen”, zegt Myrthe die al drie jaar vrijwilliger is bij Amnesty Leiden-Leiderdorp. “We kunnen die regeringen op het matje roepen. En proberen of we die levens kunnen veranderen. Door zoiets simpels als het schrijven van een brief.”

Waakzaam
Wat Jermoumi vooral trof in het verhaal uit Ecuador is dat die groep activisten gelijk hadden gekregen van de rechter en vervolgens thuis werden bedreigd. “Een van die vrouwen heeft mensen aan de deur gehad die zeiden: ‘als jij wil dat jij voortaan veilig door het leven kan gaan, als jij geen aanslagen meer wilt, dan moet je  stoppen met je acties tegen de olie- en gasindustrie.’ Nou dat is onacceptabel.” Maar schending van mensenrechten gebeuren niet alleen elders in de wereld. “Ook in Nederland staan mensenrechten onder druk. Ook hier moeten we waakzaam blijven.”

Hart
“Ik kan me voorstellen dat mensen soms denken: wat heeft dat nou voor zin? Ik schrijf een brief, die sturen we naar een regering en dan ik hoor er nooit meer wat over.” Myrthe snapt die twijfels wel. “Maar er zijn ook succesverhalen waarin het schrijven van brieven zin heeft gehad. En daarnaast kan je ook een kaartje schrijven voor de mensen die vastzitten. Om hen een hart onder de riem te steken. En dat vind ik ook iets onwijs moois om te doen.”