50 Jaar Commissie voor Beentumoren

Botkanker kost ondanks intensieve therapie circa 40 procent van de patiënten hun leven. Vaak zijn dat jonge mensen. De diagnose stellen is erg moeilijk omdat de ziekte zo extreem zeldzaam is en er ook nog veel verschillende vormen van zijn. Daarom bundelden de experts hun kennis in de Nederlandse Commissie voor Beentumoren. Morgen is dat precies vijftig jaar geleden. Dan bestaat de commissie vijftig jaar. Het langst zittende lid, prof. dr. Roy van der Heul, heeft dat moment gekozen om afscheid te nemen. De 78-jarige oud-hoogleraar is al 42 jaar aan de commissie verbonden, de laatste 16 jaar als voorzitter. “Het is een bijzondere man”, zegt zijn opvolger prof. dr. Pancras Hogendoorn, patholoog in het Leids Universitair Medisch Centrum: “Zijn kennis is onovertroffen. Het komt voor dat hij een weefselmonster bekijkt, even de ogen sluit en dan zegt: ‘kijk maar even in het archief onder nummer zoveel’. Dat is dan een soortgelijk geval van twintig jaar geleden.”

Botkanker krijgen is een zeldzame vorm van pech. Zo zeldzaam, dat de gemiddelde arts zelden een patiënt met een bottumor ziet en dus ook niet goed is in het herkennen ervan. Daarom is er de Nederlandse Commissie voor Beentumoren voor deskundig advies. Twintig specialisten uit het hele land, die veel ervaring met de ziekte hebben, komen maandelijks bijeen en beoordelen dan dossiers, röntgenfoto’s en weefsel-monsters van patiënten uit heel Nederland. De jarenlange ervaring is gebundeld in het archief met gegevens van ruim15.000 patiënten. De collectie is uniek in de wereld en van grote waarde voor advies en wetenschappelijk onderzoek.

Artsen van alle ziekenhuizen in Nederland kunnen advies vragen aan de beentumorencommissie. Ze doen dat samen zo’n 500 maal per jaar. In ongeveer honderd gevallen komt de commissie tot een heel andere diagnose dan de aanvrager. Als het inderdaad om botkanker gaat, wordt de patiënt voor behandeling doorverwezen naar één van de vier centra in Nederland die dat optimaal kunnen behandelen. Dat zijn de academische centra van Leiden, Nijmegen, Groningen en Amsterdam (AMC).