Muurgedicht officieel onthuld

Zaterdagmiddag is muurgedicht nummer 97 officieel onthuld door de Ambassadeur van Hongarije. Op de Leidse Rijnsburgerweg, hoek Merelstraat heeft Stichting TEGEN-BEELD onlangs het 97e muurgedicht in de serie van 101 muurgedichten gerealiseerd. Het gedicht ‘A mélypont ünnepélye’ van de Hongaarse dichter János Pilinszky (1921-1981) staat zowel in het Hongaars als in het Nederlands op de muur. De Hongaarse Ambassadeur heeft in gezelschap van zijn Cultureel Attaché de gedichten onthuld. Daarbij werd een toast uitgebracht op de gedichten, op Hongarije, op Stichting TEGEN-BEELD en op de bewoners van de Volgelwijk.

János Pilinszky- Amélypont ünnepélye

Az ólak véres melegében
ki mer olvasni?
És ki mer
a lemen? nap szálkamezejében,
az ég dagálya és
a föld apálya idején
útrakelni, akárhová?

Ki mer
csukott szemmel megállani
ama mélyponton,
ott, ahol
mindíg akad egy utolsó legyintés,
háztet?,
gyönyörü arc, vagy akár
egyetlen kéz, fejbólintás, kézmozdulat?

Ki tud
nyugodt szívvel belesimúlni
az álomba, mely túlcsap a gyerekkor
keservein s a tengert
marék vízként arcához emeli
(Uit: Szálkák [Splinters], 1971-1972)

Feest van het dieptepunt
In de bloedige warmte van de kotten,
wie durft nog te lezen?
En wie durft
in het splinterveld van de ondergaande zon,
tijdens de vloed van de hemel en
de eb van de aarde nog
op reis te gaan, waar ook heen?

Wie durft
met de ogen dicht stil te houden op het dieptepunt,
daar
waar zich altijd nog weer
een laatste wuiven voordoet,
een dak,
een beeldschoon gelaat of desnoods een hand,
een hoofdknik, handgebaar?

Wie durft zich met een
gerust hart weg te laten zinken in
de droom die over het bittere leed der kinderjaren heenspoelt
en de zee als een
handkom water naar je gezicht tilt?

(Vertaling Erika Dedinszkyin, Krater, Vianen, Kwadraat, 1984)

Leiden