Middas Dekkers bevestigt 'Lof der zotheid'

Gisteravond werd in de Centrale Bibliotheek Leiden het Boekenweekfestijn gehouden met als hoofdgast Midas Dekkers. Aansluitend werd de Publieks – en juryprijs uitgereikt aan de winnaar van de anekdotewedstrijd: ” Er was eens in Leiden”. Bij binnenkomst werd het publiek getrakteerd op een glaasje ‘champagne’, onder de weemoedige klanken van een Zingende Zaag, bespeeld door Hendrikje Balkenende. Midas Dekkers werd geïntroduceerd door Peter Duijvestein, voorzitter van de vereniging van Boekhandels. Dekkers ging direct op zijn bekende wijze van start: “Ieder jaar het zelfde gesodemieter: het voorjaar breekt uit. Blaadjes groeien om in de herfst weer af te vallen en de dagen lengen, wat logisch is, want warmte zet uit!”.

Centraal thema in de even intelligente als aanstekelijke voordracht van Dekkers was ‘humor’. Deze 72-ste boekenweek draagt dan ook als titel: ‘Lof der Zotheid’. Dekkers: “Zonder humor gaat alles fout; oorlog is eigenlijk gewoon gebrek aan humor”. En: “Kinderen kunnen zo leuk uit de hoek komen, laat ze maar mooi in die hoek blijven”. Volgens Dekkers hebben dieren geen humor. Hoewel collega Bioloog Frans de Waal beweert, dat apen kunnen lachen, gelooft Dekkers pas dat dieren humor hebben, wanneer hij bijvoorbeeld van een Dolfijn eens een leuke mop kan horen. De titel van Dekkers nieuwste boek, dat hij in de pauze op verzoek signeerde, is: ‘Lichamelijke oefening’. Dekkers gaf ook in zijn voordracht met grote regelmaat de “idioterie van het sporten” aan en de “verpretparking van Nederland”. Dekkers: “Van overmatig gebruik slijten dingen, dus ook mensen. Spieren kunnen hoogstens een derde toenemen door training, maar pezen en botten slijten en daardoor ontstaan dus blessures”. Volgens Dekkers zijn de mannen en vrouwen in de sportzaal met niets anders bezig, dan voor elkaar aantrekkelijker te worden: “Sex en dus gewoon voortplanting, daarvoor gaat men dus naar de sportzaal, om een eitje of een zaadje te vinden”. De stemming bij het publiek zat er goed in en er werd veel gelachen. Dekker miste ook de echte opa, die sigaren rookt: “kijk daar gaat de opa van tegenwoordig, in zijn roze trainingspak, of te strakke fietsbroekje. Het moest verboden worden” en “Wandelstokken worden niet meer verkocht, dus de fabrikant verzon iets anders: ‘Nordic Walking’, daar heb je in ieder geval twee stokken voor nodig”.

Na de pauze konden er vragen gesteld worden. Een bewoonster van onze Sleutelstad vroeg Dekkers of meeuwen kunnen lachen en deed het honende geluid van de meeuw na. Volgens Dekkers was dat toch niet echt lachen, al klinkt het wel zo. Omdat de tijd wat begon te dringen besloot Dekkers na een vijftal vragen dit onderdeel te beëindigen en gaf het woord aan De Leidse auteur Christiaan Weijts, voorzitter van de jury van de anekdotewedstrijd: ‘Er was eens in Leiden’.

De drie genomineerden lazen hun anekdote voor. Winnaar van zowel de jury- als de publieksprijs werd Gerdi van der Poel met haar anekdote “Meer dorst dan dubbeltjes”. Deze anekdote werd haar lang geleden verteld door haar vader. Met weinig puntenverschil werd Guirlande F. tweede met haar anekdote: ‘Spijkertje’. De derde prijs is gewonnen door Eleonora Reijn met ‘Smoesjes?’.

Leiden