Sportverenigingen in verweer tegen tariefsverhoging

De Leidse sportwereld heeft grote moeite met de door de gemeente aangekondigde taakstellingen. Tarieven van sportverenigingen moeten met 10% omhoog omdat de huur ven de accomodaties met dat percentage stijgt, bij de zwembaden wordt een ton bezuinigd. Verschillende sportbestuurders kwamen donderdag inspreken toen de gemeenteraad over de voorgenomen bezuinigingen sprak. Verhoging van tarieven werpt immers een drempel op om lid te worden, zo is het algemene gevoel. In de aanloop naar de verkiezingen in maart dit jaar beloofde zo’n beetje alle politieke partijen dat er in elk geval niet op sport bezuinigd zou worden.

Albert Spijker die namens de Zijl Zwemsport het woord voerde, noemt de verhoging onacceptabel. “De zembadhuur is met 80% nu al de grootste post op onze begroting. bovendien betalen onze leden al veel contributie. Zwemmen is in Leiden twee keer zo duur als voetballen.” Een verhoging van de zwemtarieven kan de Zijl niet betalen. Minder uren afnemen is het alternatief, waardoor de gemeente er niks mee opschiet, zo betoogde hij. Ook wees hij op het grote belang van de zwemlessen die aan kinderen worden gegeven.

Ook Tennisvereniging Unicum wil niks van verhoging weten. Voorzitter Paul Dirkse hekelde het ongefundeerde tarievenbeleid van de gemeente: “Met een verhoging van 10% is tennis meer dan kostendekkend. Het wordt dan weer een elitesport. Dat is ongewenst.”

Ook voetballend Leiden zit niet te wachten op de huurverhogingen. UVS-voorzitter Huub de Veld sprak in namens alle 12 voetbalclubs die Leiden nu nog rijk is. “Voetbal is een breedtesport, een belangrijke volkssport in Leiden. Een verhoging van de tarieven is de doodsteek voor een vijftal clubs,” zo vreest hij. Ook vindt hij een tariefsverhoging ridicuul gezien het vele achterstallige onderhoud, waarmee de sportaccomodaties te kampen hebben.

Dat sommige voetbalverenigingen het moeilijk hebben is al langer bekend. Verschillende clubs hebben huurachterstanden bij de gemeente. Fuseren zou een oplossing kunnen zijn, maar dat ligt gevoelig. De Veld: “Bestuurders zien die noodzaak vaak wel. Die kijken als het ware van bovenaf naar de vereniging. Maar op het veld ligt dat veel moeilijker. Hele families hangen aan een kleur.” Dat er fusies komen is desondanks vrijwel zeker. De Veld: “Het ligt moeilijk, maar het gebeurt overal. Alleen moet je dat voorzichtig aan de orde stellen.” Hij denkt aan een termijn van vijf tot tien jaar.

Leiden Sport Palet 2010