Molenmuseum de Valk uit de steigers

Na een grondige restauratie die acht maanden duurde, is Molen de Valk weer waterdicht. Althans, dat hoopt molenaar Hennie van der Lelie. De lekkages in de romp van de molen bestonden waarschijnlijk al meer dan honderd jaar, maar werden steeds erger: Van der Lelie: “Het water liep aan de binnenkant langs de muren”. Tijdens de verbouwing bleef het molenmuseum open voor het publiek. De omgang kon echter niet worden bezocht. Dat kan nu weer wel.

Gerry van Bakel nam een kijkje en liep met molenaar Hennie van der Lelie door de gerestaureerde molen.

De afgelopen jaren is er al veel aan de molen verbeterd. Zo werd de brandveiligheid aangepakt en is ook de stelling van de uit 1743 daterende molen vervangen. In totaal stak de gemeente ruim 750.000 euro in de herstel- en restauratiewerkzaamheden aan het Stedelijk Molenmuseum.

Bij de restauratie is het metselwerk van boven tot onder opnieuw gevoegd. Ook heeft de schilder de molen aan de buitenkant onder handen genomen. Nog net voor de bouwvak is molen De Valk weer helemaal klaar. Elk jaar weten 35.000 bezoekers hun weg te vinden naar de molen die volgende week zijn 269ste verjaardag viert.

Molen De Valk is een zogenaamde stellingmolen. Om de molen boven de huizen uit te laten komen en zodoende genoeg wind te laten vangen, werd de molen in 1743 op een heuvel gebouwd. Bovendien waren de eerste vier verdieping vooral bedoeld om de molen nog meer hoogte te geven. Rondom de molen werd een houten stelling gebouwd zodat de molenaar de molen kon bedienen.

Cultuur Leiden