Stevenshof teleurgesteld in wethouder Strijk

De informatiebijeenkomst die gisteravond in de Stevenshof werd gehouden over de RijnlandRoute maakte een ding erg duidelijk: De bewoners van die wijk zijn enorm teleurgesteld in wethouder Robert Strijk van bereikbaarheid. Strijk krijgt het verwijt veel te afwachtend en meegaand te zijn. “Laat nou eens uw ballen zien aan de gedeputeerde”, zo klonk het uit de zaal.

Strijk kreeg het gisteravond zwaar te verduren in de Stevenshof.

Die zaal was absoluut niet te spreken over het gebrek aan daadkracht dat ze Strijk verwijten. Dat werd er niet beter op toen hij aangaf de aanleg van de RijnlandRoute zelfs te accepteren zonder extra inpassingsmaatregelen. “Zelfs als ik over een paar maanden met lege handen terugkom, vind ik dat de eg er moet komen”. Dat geldt ook voor de VVD en het CDA in Leiden.

De Wijkraad Stevenshof had tijdens het debat ook nog een verassing in petto. Een bezoek van de Sint. De goedheiligman sprak de wethouder ernstig toe. “Kinderen hebben schone lucht en ruimte om te spelen nodig.” Nu Voorschoten een duur cadeau heeft gehad in de vrom van een boortunnel, kon de Sint ook in Leiden niet achterblijven. Hij bracht voor Strijk een kruiwagen en een schep mee om zo de tunnel te kunnen verlengen.

Jan Visser van de wijkvereniging vatte de mening van de bezoekers bondig samen: “We willen een langere tunnel. Niet alleen Boorschoten, maar ook de Levenshof en de Mooivlietplder.”

Een audioverslag van de bewonersbijeenkomst is hier terug te luisteren.

Bij de cadeautjes die de Sint meebracht hoorden ook gedichten die de wethouder zelf mocht voordragen.

Gedicht 1

Er was eens een wethouder in Leiden,
die wilde Churchilllaan-files vermijden.
Er kwam een stinkweg door de polder,
waarvan iedereen zei: da’s grote kolder.
Maar Robert vond: een buitenwijk kan dat wel lijden.
 
Sinterklaas moest aan deze limerick denken
bij de vraag of hij Robert wel iets zou schenken.
Want wat heeft nu eigenlijk de Stevenshofwijk
aan bereikbaarheidswethouder Robert Strijk?
 
Tussen de snelwegen A44 en A4
rijdt straks bovenlokaal verkeer met plezier.
Maar als je daar geen op- en afrit tussen zet
is het voor Stevenshof (en Churchilllaan): pet.
 
Bovendien slaat echt het laatste uur
voor weidevogels en andere natuur.
Ingeruild voor hoestende mensen,
Robert, dat kun je toch nooit wensen?
 
Sint ontdekte dat jij een jaar of wat geleden
als centrummanager bent opgetreden.
Ben je soms nog steeds zo centrumgericht
dat de Stevenshof nu mijlen uit je hart ligt?
 
Robert, eigenlijk verdien je de roe of de zak,
want aan Stevenshofbewoners heb je lak.
Je bent van het asfalt, Sint kan ‘t niet verhelen,
dan kun je toch beter hiermee gaan spelen.

Gedicht 2
Sint was net misschien een beetje fel,
maar als ’t goed is, snap je dat wel.
Want, Robert, je stond te juichen voor Vóórschoten.
Waar was het gevoel voor je eigen stadsgenoten?
 
Weet je nog: de Stevenshof van overlast vrijwaren?
Het waren niet meer dan loze gebaren!
We horen, we zien, we ruiken hem niet?
Papier is geduldig, dat weet zelfs de domste Piet!
 
Dóór-boren, Robert, dóór-boren,
tot aan de A44, recht naar voren.
Dan zou de Stevenshof geholpen zijn,
En het was met de Statenmotie in lijn.
 
Als jij nu alvast bij de A44 begint,
met dit gereedschap van de Sint,
en doorgaat tot aan de Boorschoten-boor,
dan gaan wijk en polder niet teloor.
 
Met dit gereedschap is je klus niet gauw af.
Leer ervan, Robert, het dient ook als straf.
Blijf ondergronds, het wordt een tijd zweten.
Dan mag hij straks best Robert Strijk-tunnel heten.

 

Leiden Oegstgeest Voorschoten Zoeterwoude