Naturalis roept hulp bevolking in bij onderzoek verspreiding mijnspin

Naturalis roept de hulp van de Nederlandse bevolking in bij het onderzoek naar de verspreiding van de mijnspin. Deze spin, die officieel Atypus affinis heet, is gekozen tot `Spin van het Jaar 2013′. In heel Europa wordt het onderzoek naar deze Spin van het jaar extra gestimuleerd. Nederland kent twee soorten mijnspinnen, tevens de enige vogelspinnen van Nederland. De Gewone Mijnspin is een goed bekende soort uit de familie van de Mijnspinnen (Atypidae). Dit zijn orthognate spinnen, wat wil zeggen dat de kaken vooruit steken. Daardoor behoren ze tot de vogelspinnen, de suborde Mygalomorphae. Aan die vooruitstekende kaken zijn ze ook direct te herkennen. 

Mijnspinnen leven in een gegraven koker of mijn in de grond, vandaar de naam. De koker wordt aan de binnenzijde met spinsel bekleed. In het verlengde van de woonkoker maakt de spin een buisvormig weefsel met een gesloten einde, die vanuit de woonbuis over de grond loopt over een lengte van 5 tot 20 cm. Dit is de vangbuis, die is gecamoufleerd met zand, of dennennaalden en mos. Het is een forse spin: mannetjes meten 7-9 mm, wijfjes 10-15 mm. Het mannetje is donkerbruin tot zwart van kleur, het vrouwtje is meestal lichter, bruinachtig. De spinnen doen er vier jaar over om volwassen te worden. Volwassen mannetjes en wijfjes zijn in de late zomer en herfst te vinden. Het mannetje wordt in die tijd vaak lopend gezien wanneer hij op zoek is naar de woonbuis van een vrouwtje. De paring vindt plaats in haar woonbuis waarna het mannetje doodgaat en door het vrouwtje wordt opgegeten: een goede eiwitbron die welkom is vanwege het produceren van eieren. Het vrouwtje legt haar eieren in de woonbuis. De jonge dieren zwermen na enige tijd uit en maken dan een eigen woonbuisje. Het vrouwtje kan daarna nog vele jaren leven. In Nederland komt de Gewone Mijnspin voor op de hoge zandgronden, zoals in het Gooi, de Utrechtse heuvelrug, de Veluwe en Noord-Brabant. De woonbuizen worden meestal gevonden op zonnige en warmere open plekken, zoals heideterreinen, grasvelden en wegbermen. Het is de bedoeling dat in 2013 de verspreiding in Nederland en in heel Europa nauwkeuriger in kaart wordt gebracht. Iedereen kan zijn waarnemingen en bijzonderheden van deze soort doorgeven aan spinnendeskundige Peter van Helsdingen via Peter.vanhelsdingen@naturalis.nl. Begin 2014 worden de resultaten gepubliceerd.