Franse humor in Ins Blau

De toneelvereniging van de Opleiding Frans, Saint-Lazare, trad gisteren op in Ins Blau. Ze speelde het stuk ‘Trois Impromptus’ van de Franse toneelschrijver en dichter René de Obaldia. Het fransgesproken werk zit vol met humoristische dialogen. Als je geen Frans kunt verstaan was het waarschijnlijk moeilijk om de acteurs te begrijpen, ze spraken namelijk erg rap.

De voorstelling bestond uit drie toneelstukken, die gespeeld werden door zeven acteurs. Onder hen zaten studenten en docenten, maar het kwam zeker niet amateuristisch over. De acteurs zaten volledig in hun rol en hoewel hun moedertaal Nederlands is kwamen de Franse zinnen er vloeiend uit. Een echte topact was het stuk ‘Le sacrifice du bourreau’ waar de regisseur Sjef Houppermans in speelde. Hij was een beul en hij probeerde zijn zoon (Hans Fafiani) op te leiden tot dat vak. Zijn zoon wilde echter liever vliegenvanger worden. De manier waarop Houppermans zijn frustratie hierover uitte was heftig, het publiek had nog net geen oordoppen nodig. Bij het eerste stuk ‘Eduard et Agrippine’ waren die zeker wel nodig vanwege het gekrijs van een baby. Een oud stel lag in bed en voornamelijk de vrouw ergerde zich aan het gejank. De man had meer last van zijn vrouw dan van de baby en was daarom erg blij toen ze een hartaanval kreeg. De vrouw raakte in paniek toen er een inbreker met een pistool binnenstormde en deze stress was haar fataal. Met een enthousiaste dankbetuiging ‘merci, merci beaucoup!’ werd de inbreker uitgezwaaid door de echtgenoot.

Tussen de stukken door speelde Arthur den Haan op een vleugel. Onder andere stukken van Liszt en Dvorak kwamen voorbij. Deze meesterwerken, die zeker niet makkelijk zijn, kwamen vloeiend en moeiteloos uit zijn vingers. 

Leiden