Deel dit bericht!  

Roerend Goed over Barbara Hepworth

Vrouw in een wereld die wij niet (meer) vrouwvriendelijk vinden. Beeldhouwer in een tijd waarin “een vrouw als beeldhouwster; een vergissing” argument was een studiebeurs in te trekken – en aan een dame die zichzelf zag als beeldhouwer, niet -houwster. Een tijd waarin de vrouw voor de kinderen zorgde en een tijd van rampspoeden als de Tweede Wereldoorlog en de Grote Depressie. Da’s zo’n beetje de tijd waarin Barbara Hepworth leeft, werkt en zich vooral ontwikkelt tot wereldberoemd beeldhouwer. Niet zonder slag of stoot, met hoogte- én dieptepunten; een ‘ideaal’ verhaal voor een theatervoorstelling. Roerend Goed Theaterproducties heeft zich daaraan gewaagd.

Tegen de stroom in
‘Barbara, een leven in beeld’ heet de voorstelling. Annemiek Lelijveld speelt ‘m solo, in de rol van Hepworth en die van explicateur, degene die aan de hand van dia’s informatie geeft over Hepworths werk en ontwikkeling. Die combinatie werkt goed. De afwisseling houdt de aandacht vast. Daarin speelt Hepworths leven uiteraard een belangrijke rol. Een leven van een vrouw die opgroeide in een gezin met een vader die zijn dochters dezelfde kansen gaf als zijn zoon en hen daarmee een voor die tijd bijzondere start gaf. Vooral ook een leven dat zich kenmerkt door forse spanningen, tussen beeldhouwen en gezinsleven, tussen partners met dezelfde ambities, tussen leven en dood. Ondanks de kleine grapjes tussendoor en de benadrukking dat er ook heel gelukkige perioden waren, blijft het verhaal óók het verhaal van de moeizame positie van de vrouw als beroepsbeoefenaar in die tijd.

Succesverhaal
De voorstelling wordt gespeeld in kunstcentra en, liefst, ateliers. In Leiden was dat het atelier van Fleur van den Berg in Haagweg Vier. Die keuze is niet toevallig. “De voorstelling is gemaakt voor een intieme plek, zo’n dertig mensen, een waar het publiek zowat op de lip van de speler zit” vertelt tekstschrijver/regisseur Pip Kelting. Een voorstelling van de kleine gebaren, alsof je bij Hepworth op bezoek bent. Zelfs de dia’s zijn niet veel groter dan posterformaat. Dat beide vrouwen juist deze voorstelling maakten, is of meer toeval. Beide zijn óók amateur beeldhouwer en in die rol stootten ze op de gelijkenis tussen Hepworth en Lelijveld. Toen bleek dat tot half april 2016 een tentoonstelling over Hepworth is te zien in Kröller Muller was de zaak beklonken. En met succes, want “het loopt storm. We hebben boekingen tot in september. En de Hepworth-tentoonstelling gaat naar Duitsland. We denken nu na of we onze voorstelling niet in het Engels moeten vertalen”, zegt Kelting.

Nog drie kansen
Het atelier was bomvol. Naar zeggen van Kelting “is het kwestie van mond-op-mondreclame. We begonnen bij Dé Beeldhouwschool en sindsdien komen er na iedere voorstelling weer aanvragen”. Dat verklaart hoe de voorstelling door heel Nederland in ateliers is te zien. Daarvan bestaat geen mailingbestand. Ook in Leiden gebeurde het: ‘Barbara, een leven in beeld’ is 14 februari twee keer te zien in het atelier van Simone van Olst, maar waarschijnlijk eind februari begin maart ook in Ars Aemula Naturae.

Advertentie