Laatste oproep aan politiek voor behoud weidegang koeien Oostvlietpolder

Leiden telt er nog precies een. Een melkveehouder. Wilbert van der Post woont en werkt aan het eind van de Vlietweg op de Elzahoeve. Nu gaan zijn koeien nog elk jaar tussen pakweg april en oktober de wei in. Maar de vraag dient zich aan hoe lang dat nog kan.

Chris de Waard in gesprek met Wilbert van der Post over het dreigende tekort aan geschikt land.

Aan de rand van zijn land komt de nieuwe snelweg, de Rijnlandroute, in de toekomst boven de grond om aan te takken op de A4. De provincie heeft daarom een deel van zijn land nodig. De verkoopgesprekken lopen, maar wel met een dreigende onteigening als provinciale stok achter de deur.

Van de Post wil voor het land dat hij kwijtraakt geen geld maar weiland terug. Of in elk geval niet alleen geld. “Koeien eten namelijk geen geld,” heeft hij al meerdere malen laten weten. Zonder voldoende land kunnen zijn koeien niet meer naar buiten.

Einde weidegang betekent niet alleen dat de koeien op stal moeten blijven, maar ook dat de opbrengst van de melk daalt. Voor melk van koeien die buiten hebben gelopen wordt een toeslag betaald. Bovendien wil iedereen dat de koeien naar buiten kunnen. Een tweede probleem van te weinig land is dat hij dan geen gras kan laten groeien voor de winterperiode. Alles inkopen is te duur.

Het leek goed te komen toen de gemeente een stuk land aanbod in het naastgelegen Polderpark Cronesteyn. Leek. Want de gemeente stelde strenge eisen aan het gebruik van de grond. Die heeft namelijk de bestemming natuur en dat betekent onder andere zo laat mogelijk maaien en nauwelijks bemesten. “En dan krijg je dus gras dat te weinig kwaliteit heeft voor mijn koeien,” zegt Van der Post die zijn melkvee vergelijkt met topsporters. “Het leven van een koe is een marathon en de koe is een marathonloper. Zonder goed voer kan zo’n koe misschien maar een halve  marathon lopen.”

Voor zijn wintervoer is Van der Post inmiddels uitgeweken naar een stuk land even verderop in Zoetermeer, maar voor het behoud van de weidegang van zijn koeien is nog geen oplossing. Naast de Elzahoeve liggen twee stroken grond van de gemeente Leiden. Daar loopt nu het jongvee van de veehouder. “Het is arme grond, vol zuring. Maar het jongvee hoeft nog geen melk te geven, dus dat kan net,” zegt Wilbert. “Maar als ik straks land kwijtraak aan de Rijnlandroute moet het melkvee er kunnen grazen en daarvoor is het echt nodig dat ik het kan bemesten.”

Dat laatste is nu het probleem. Omdat de grond geen agrarische bestemming heeft, maar die van natuur, is bemesten taboe. “En dan kan ik er dus niks mee. Dan moeten de koeien binnenblijven. Terwijl er niks mis is met agrarische grond. Hiernaast is ’t Vogelhoff. Dat was vroeger ook agrarische grond. Wij beheerden het. Er waren toen 137 nesten van weidevogels. Nu staat het als natuur te boek en zijn er 30 nesten. Dan mag je mij vragen wat beter is…”

Leiden Politiek