Deel dit bericht!  

Museumnacht maakt musea extra bijzonder

Het is vooral de sfeer die de Museumnacht in Leiden bijzonder maakt. Na sluitingstijd ‘naar het museum’: wat staat je daar te wachten Op straat is het al druk. In het museum roezemoest het. En het is de hele avond dróóg, geen druppel regen, maar wel fris. Museumnacht 2017 trok weer heel veel bezoekers. Het Rapenburg werd helemaal opgeëist door de gestage stroom mensen die van museum naar museum wandelden, fietsten, met de tuktuk gingen, of zich per boot lieten vervoeren. Alles lekker ontspannen.

Streng
Alhoewel musea allang niet meer de strenge instituten zijn waar suppoosten als haviken waken over de kostbaarheden, is het tijdens de Museumnacht toch nét anders. Bij het Academiegebouw wandelt ene Darwin rond. Voor het Sieboldhuis wordt gedanst en dondert het slagwerk. Het zijn de dingen die afwijken van het normale in een museum die het bijzonder maken. Of je nu in het Rijksmuseum van Oudheden keek naar White STX, je in Volkenkunde staat te praten met robot Pepper, of in de Hortus Botanicus verblindt werd door de lichtflitsen van Freezing Physics: normaal gesproken kom je dat niet veel tegen in een museum.

Rondleidingen
Museumnacht is zeker geen circus in het museum. Museumnacht is eerder die keer dat het museum meer laat zien van zichzelf. “Wat een verhalen kunnen die mensen vertellen doordat ze zoveel weten over een klein vakgebied, zeg” zegt Simon(53), die met Agnieszka(40) één van de rondleidingen volgt door Oudheden. Vergelijkbare reacties hoor je ook elders. Cool in Japan blijkt voor een aantal mensen, zoals Boris(26), gericht doel te zijn in de Museumnacht: “het is één van de dingen waar we naartoe willen. Maar dit kende ik”. Wat de Museumnacht toevoegt, zijn bijvoorbeeld die rondleidingen.

Toevallig
Museumnacht verlaagt de drempel om naar een museum te gaan. Een groepje dertigers uit Katwijk, Sassenheim, Nieuw Vennep en Budel-Schoot is in gesprek met een Romeins keizer “nee, we zijn echt gericht naar dit museum gekomen. Dat wilden we zien”. Het zal toeval zijn geweest, maar de echte ’toeval dat ik er ben’bezoeker vonden we niet veel. Een gezin uit Leiden – allemaal even op de foto met het hoofd in een glazen laboratoriumpot – komt net bij het kalligraferen bij Erfgoed Leiden en Omstreken vandaan. Wat het volgende zal zijn, weten ze nog niet. Internationale studenten Theodore(27) en Eleftheria(29) uit Griekenland hebben wél duidelijke doelen. “Volkenkunde en Cool in Japan” vertellen ze rondkijkend op de afdeling Romeinen van het RMO. Ze zijn zeker niet de enige buitenlandse bezoekers van de Museumnacht.

Bijzonder
Het is min of meer toeval dat Maddy(11) met haar moeder zijn terechtgekomen bij de workshop Ikebana in het Sieboldhuis. Hun buurvrouw Laura(34) “wilde Ikebana leren”. Met z’n tienen krijgen de deelnemers te horen dat het bij Ikebana vooral gaat om het creëren van ruimte tussen de bloemen. Zet één fresia rechtop, een tweede ervoor onder een hoek van 45 graden, en je hebt je ruimte. Het klínkt zo eenvoudig. ook dat is één van de leuke kantjes van Museumnacht: je kunt zelf ervaren. Niet alleen hoe lastig Ikebana uiteindelijk is, maar ook bijvoorbeeld hoe smaak en gehoor elkaar beïnvloeden. Kunstenaarsduo Hart van Veen diende in de Sterrenwacht een bijzondere smaaksensatie op: proeven terwijl ‘buitenaardse’ muziek via een koptelefoon wordt geluisterd. “de smaak veranderde!” “het maakte voor de smaak uit welke kíes ik gebruikte!”. Het was een van de meer bijzondere ervaringen.

Rijen
Soms moest worden gewacht, in een rij of in een rijtje. Voor een foto aangekleed worden in een traditionele kimono, kost tijd “houd er rekening mee dat u moet wachten”. En dat waren misschien vier, vijf mensen op dat moment. Bij de Sterrenwacht was de rij voor het observatorium een heel stuk langer. Dat gold ook voor Hart van Veen. In de warmte van de kassen van de Hortus Botanicus kon worden gelichtschilderd op foto: een wachtrijtje als gevolg. Bij de sterrenkunde-quiz in de Sterrenwacht was het druk. Dat waren ook heel lastige vragen om te beantwoorden: wat is een foto van een planeet en wat een foto van de bodem van een oude koekenpan? Voor wie er niet bij was; ongeveer de helft had het mis.

Extra’s
Museumnacht is zoiets waar je ieder jaar wel naartoe kunt. Om een alibi te hebben de Leidse musea weer ’s te bezoeken, maar ook om daarnaast ‘iets anders’ mee te maken. Of het nu is de burgemeester van Leiden te horen vertellen over Leiden door de tijd, saké te drinken bij de vrijwilligers van Sieboldhuis “échte saké!”, of hiëroglyfen leren maken…. het is nét dat ene extraatje dat Museumnacht zo leuk maakt.