Fractievoorzitter VVD Leiden met politie mee tijdens jaarwisseling

Fractievoorzitter Frederik Zevenbergen van de VVD Leiden heeft zijn oudejaarsavond doorgebracht in een politiebusje. “Na jarenlang in januari en februari in de raad gediscussieerd te hebben over de afgelopen jaarwisseling, wilde ik wel eens aan den lijve ondervinden wat onze hulpdiensten ervaren tijdens de nieuwjaarsnacht,” zo begint Zevenbergen zijn verslag van de late avond en de daarop volgende nacht, waarin hij onder andere getuige was van de mishandeling van een agent die op de Lange Mare zijn been brak.

“Even voor tienen ’s avonds meld ik me op het bureau aan de Langegracht. Ik sluit aan bij het team Politie Leiden Midden en word tijdens de briefing welkom geheten. Het romantische beeld uit de politieseries wordt versterkt doordat operationeel expert JW zijn briefing begint en besluit met de wens om veilig de nieuwjaarsnacht door te komen. “Dat je schoenen je morgen veilig naar huis brengen” zijn z’n letterlijke woorden. We gaan de stad in.”

De avond begint met het weghalen of blussen van brandbaar materiaal. De politie rijdt samen met een brandweerauto en een vuilniswagen van de gemeente in een zogenaamd ‘blustreintje’ door de stad om problemen zoveel mogelijk voor te zijn. Onderweg worden talloze kerstbomen meegenomen om te voorkomen dat ze later op een vreugdevuur belanden. “Op het missen van een boom door de inzittenden van het voorste voertuig staat als straf het trakteren op een roze koek voor de rest,” meldt Zevenbergen.

Om middernacht maakt het blustreintje een tussenstop bij de brandweerkazerne in de Merenwijk. Daar wordt even de tijd genomen voor nieuwjaarswensen en een oliebol. Vervolgens vertrok de stoet richting de Stevenshof waar een stuk of tien kerstbomen voor een flink vuur zorgden. “De vlammen van minstens tien kerstbomen komen op het hoogtepunt boven de dakgoten uit,” vertelt Zevenbergen beeldend.

Na een rondje door de Mors wordt het politiebureau aangedaan. Zevenbergen: “Daar zag ik hoe de her en der geplaatste mobiele camera’s werken. Haarscherp zagen we hoe zeven tieners bezig waren om een vuilnisbak op te blazen. De knallen van het vuurwerk zijn zo heftig dat de camera iedere keer tijdens de explosie bevriest.” De politie ging er meteen op af. Agenten probeerden om de groep in te sluiten, maar bij het zien van de politie stuift de groep uit elkaar Uiteindelijk wordt de helft van het groepje gesnapt.”

Op 8 januari was Zevenbergen te gast bij IJsbrand Terpstra in Politiek071 om over zijn ervaringen te vertellen

Grimmig

“Er is ook een andere kant aan het werk van de politie in deze in alcoholische nevelen gehulde nacht. Van uitdagen, schelden en sneren, obscene gebaren tot ernstig fysiek geweld,” vervolgt Zevenbergen: “Zo krijgen we onderweg een stuk illegaal vuurwerk onder de auto op de Willem de Zwijgerlaan. De knal is zo heftig dat de voorruit daarna een barst heeft en onze oren nog een half uur suizen. We zien dat een voorbijrijdende ambulance met zwaailichten aan hetzelfde lot ondergaat.”

Mishandeling agent
Als de politiebus rond 4.00 uur over de Lange Mare rijdt, is daar een vechtpartij aan de gang. De twee agenten springen uit de bus om op de vechtende groep af te gaan. “In de drukte vergeten ze de schuifdeur van de bus voor me te openen. Ik zit opgesloten en kan niets doen terwijl de groep uit elkaar stuift. Opeens hoor ik een pijnkreet die door merg en been gaat,” verhaalt Zevenbergen die van achter het gepantserde glas machteloos moet toezien hoe een van de agenten op de grond ligt met zijn been in een rare hoek.

De tweede agent knipt ter plekke de broek van haar collega open en constateert dat er in elk geval geen sprake is van een open botbreuk. Dankzij het signalement van haar college weet ze twee mannen ertoe te bewegen om te blijven staan. Een van hen trapte haar college onderuit, waardoor hij zijn been brak. Meer agenten en een ambulance komen ter plaatse. De gewonde agent wordt overgebracht naar het ziekenhuis waar hij een operatie ondergaat. Even later wordt duidelijk dat nog twee verdachten zijn aangehouden.

Na afloop blikt Zevenbergen met gemengde gevoelens terug op een bewogen dienst. “Wat me beangstigt is de intense haat die je af en toe ervaart. De ene keer wordt dat openlijk geuit door schreeuwen of gebaren. De andere keer door bewust in de weg lopen of het hinderen van het politiewerk. Jarenlang vragen we – ook ik als woordvoerder Veiligheid in de Leidse gemeenteraad – om de aanpak van geweld tegen hulpverleners. We hebben daar helaas nog een lange weg in te gaan.”

Zevenbergen besluit zijn betoog met het uitspreken van zijn bewondering voor de hulpdiensten: “Ik was het al, maar na de afgelopen jaarwisseling ben ik nog trotser op onze Leidse dienders. Want dat zijn het. Dienaren van de publieke zaak en het wordt hoog tijd dat sommigen dat wat meer beseffen.”

112 Sleutelstad Leiden Maatschappij Politiek