DIOK: "Opa Bert wordt op handen gedragen"

De Leidse rugbyclub DIOK blijft maar groeien en heeft inmiddels meer dan vierhonderd leden. Vrijwilligers zijn voor de vereniging heel belangrijk. Om te laten zien hoe leuk het is om vrijwilliger bij DIOK te zijn, werd opa Bert in de spotlights gezet. DIOK hoopt ook een bijdrage te kunnen leveren door ouderen uit hun ‘isolement’ te halen en weer te betrekken bij de maatschappij en in dit geval de rugbyclub.

 

Opa Bert. (Foto: Roeland van Schaik).

Het is een vertrouwd gezicht als je binnenkomt bij DIOK op een willekeurige dinsdag of donderdag, Opa Bert staat achter de bar. De meeste spelers van het eerste kent hij bij naam, bij de jeugd is dat al niet meer altijd het geval. Het valt hem niet te verwijten, met zijn 81 jaar is Bert Habraken een van de oudstgedienden van de club.

Vijfendertig jaar geleden kwam hij in aanraking met rugby door het vriendje van zijn dochter. Die had vervoer nodig naar zijn wedstrijd in Gouda en Bert vond het wel leuk om een keer te kijken. “Ik ben nooit meer weggegaan”, vertelt hij, “het respect voor elkaar, iets voor elkaar over hebben, dat is typisch voor deze sport. Nu nog steeds, als ik wel eens ga kijken bij andere sporten, dan schrik ik van het taalgebruik van de spelers, maar ook van de ouders. Dat zie je bij rugby niet”

Sommigen kwamen niet eens boven de bar uit
Achttien jaar geleden is Bert begonnen met vrijwilligerswerk op de Leidse club. Achter de bar, dat was direct zijn plek. In eerste instantie samen met Opa Arie, maar na diens overlijden bleef hij het ook in zijn eentje doen. Op de vraag wat hem, twee, soms drie keer per week motiveert om achter de bar te staan antwoordt hij enthousiast dat hij het gewoon leuk vindt. “Ik vind het gezellig. Het leukst vind ik het contact met de spelers, jong en oud, en de ouders. En als je achter de bar staat hoor je de nieuwtjes, je maakt eens een geintje, het contact onderling is gewoon heel goed. Daarnaast is het heel leuk om alle kinderen op te zien groeien. Sommige kinderen kwamen nog niet eens boven de bar uit toen ik ze leerde kennen, nu moet ik naar boven kijken om ze in de ogen te kijken”, vertelt hij vol vuur.

Voorlopig blijft Bert ook nog wel achter de bar staan: “ Zolang ik er zin in heb blijf ik het doen. Ik weet nu al dat ik volgend seizoen weer doorga, het is gewoon echt leuk.” Zijn vrouw komt zelden op de club, alleen bij speciale gelegenheden zoals het kerstdiner of de nieuwjaarsborrel is ze er bij. Dat vindt Bert geen probleem, het is tenslotte zijn hobby. Dat zijn aanwezigheid gewaardeerd wordt door de club weet hij wel. “Dat vertellen ze me regelmatig”, lacht hij.

Van huismeester tot barkeeper
“DIOK zoekt altijd vrijwilligers die de handen uit de mouwen willen steken”, vertelt Cindy Ligtvoet, vrijwilligerscoördinator van de club. Voor mensen die het leuk vinden hun steen bij te dragen aan het Leidse clubleven is er genoeg te doen aan de Smaragdlaan. “Kom achter die geraniums vandaan, zou ik bijna willen zeggen”, gaat ze door, “we hebben jullie heel hard nodig. Het maakt niet uit of je ooit een rugbywedstrijd hebt gezien. Als je het leuk vindt om onder de mensen te zijn en nuttig bezig te zijn, dan zijn we op zoek naar je en zullen we je met open armen ontvangen.” Er zijn op de club veel verschillende werkzaamheden te verrichten. Zo is er een huismeester nodig, die een oogje in het zeil houdt en de bestellingen in ontvangst neemt, maar ook is er barbemensing nodig tijdens de wedstrijden van de senioren. “Zeker tijdens de wedstrijden van het eerste, dat landelijk in de hoogste competitie speelt, kan het druk zijn. Het zou dan ideaal zijn als we extra krachten zouden hebben. Je mag je als vrijwilliger natuurlijk alleen aanmelden, maar als je met een vriend(in) wilt komen, kan dat natuurlijk ook. Voor alle functies geldt echter wel dat hij vrijwillig is, maar niet vrijblijvend. We moeten wel op je kunnen rekenen, maar natuurlijk zijn we flexibel als het een keer niet kan. Ervaring is overigens niet vereist, enthousiasme natuurlijk wel”, besluit Cindy. Aanmelden kan per email via jeugd_cjc@diokrugby.nl.

Je hebt er binnen de kortste keren een nieuwe vriendenkring bij
Het huidige rugby seizoen is extra mooi, vindt Opa Bert. “Ik vind de jeugdwedstrijden heel leuk om te zien, maar het eerste herenteam doet het nu wel heel erg goed. Als ze de landelijke finale zouden halen, zou dat wel het hoogtepunt van mijn vijfendertigjarige rugby carrière kunnen zijn.” Wel zou hij het fijn vinden als hij versterking krijgt: “Kom gewoon een keer kijken hoe het er hier aan toe gaat”’ roept hij potentiële vrijwilligers op, “dan heb je snel genoeg door hoe gezellig het is en hoe makkelijk iedereen contact maakt. Je hebt er binnen de kortste keren een hele nieuwe vriendenkring bij!”

Interview Leiden Maatschappij Sport