Deel dit bericht!  

Werken op de covid-afdeling LUMC: 'U heeft mijn leven gered, dan schieten toch de tranen in je ogen'

Wie met corona in het ziekenhuis belandt, is echt goed ziek. Benauwdheid, geheugenproblemen, en iedereen aan je bed in een soort maanpak. Servicemedewerker Sascha van Kuijvenhoven doet haar best de patiënten op de covid-afdeling te vertroetelen. “Ons zien ze graag komen, wij brengen geen narigheid.”

Van Kuijvenhoven maakte twee jaar geleden de overstap van de thuiszorg naar het ziekenhuis en daar heeft ze geen dag spijt van gehad. Normaal werkt ze op de afdeling oncologie in het Leids Universitair Centrum, waar mensen liggen die een vorm van kanker hebben. Maar tijdens de coronacrisis wordt ze ingezet op de covid-afdeling. Als servicemedewerker zorgt ze ervoor dat mensen drie keer per dag een maaltijd naar wens krijgen en lekkere en voedzame tussendoortjes. “Wij zorgen ervoor dat mensen goed eten, dat is benzine voor het lichaam en dat is ook goed voor het herstel.”

Verslaggeefster Gerry van Bakel in gesprek met Sascha van Kuijvenhoven, servicemedewerker op de covid-afdeling van het LUMC.

Naast ontbijt, lunch en avondeten rondbrengen, zorgt Van Kuijvenhoven er ook voor dat allerlei zaken die de verpleging nodig heeft op tijd worden aangevuld en voor het grijpen liggen. “Ik durf te zeggen dat wij best wel een belangrijke radertje in het geheel zijn. Maar dat geldt voor iedereen. Van de artsen en de verpleegkundigen tot de servicemedewerkers en de schoonmakers. Samen geven we de beste zorg aan de patiënten.”

Gevaar
Die patiënten hebben het best zwaar, ziet Van Kuijvenhoven. “Ze hebben het vaak heel erg benauwd, zo erg dat ze moeite kunnen hebben met praten. Ik merk ook dat ze dingen vergeten. Daarom kost het vaak wat meer tijd om een goed menu samen te stellen. En het valt me op dat de patiënten op de covid-afdeling in de tweede golf een stuk jonger zijn. Ze zijn bang en geschrokken en heel erg ziek. Dat is echt niet grappig.”

Zelf is Van Kuijvenhoven niet bang om besmet te raken. “We zijn heel goed beschermd. We hebben buddies die ons helpen met aan- en uitkleden. Er is ook alle ruimte om over zaken te praten. Ik vind het echt heel goed geregeld. Ik denk dat ik meer gevaar loop in de Albert Heijn, waar mensen geen anderhalve meter afstand houden en geen mondkapje dragen.”

Het is heel dankbaar werk, vindt Van Kuijvenhoven. “We zijn een luisterend oor voor de patiënt, we kunnen natuurlijk niet bij iedereen een uur blijven praten, maar we proberen ze wel te vertroetelen. Twee weken geleden kwam er iemand binnen en die was er zo slecht aan toe dat ik dacht ‘die gaat het niet halen’. Ik heb steeds geprobeerd om hem toch aan het eten te krijgen. Toen hij opknapte en naar huis mocht, pakte hij mijn hand en zei: ‘U heeft mijn leven gered.’ Dan krijg je toch tranen in je ogen.”