Internationale studenten in gesloten stad: ‘Van alle plekken ter wereld is dit een fijne om te zijn’

Normaal gesproken stroomt Leiden in september en februari vol met studenten van over heel de wereld. In deze coronatijd is dat anders. Sommige studenten studeren aan de Leidse universiteit zonder ooit in Nederland te komen. Aan de andere kant zijn er ook studenten die wel naar de sleutelstad komen. Maar wat vinden zij eigenlijk van de stad, die zij alleen gesloten meemaken?

Het is bij de universiteit niet bekend hoeveel studenten er daadwerkelijk in Leiden en omstreken zijn komen wonen. Ook studentenhuisvester DUWO heeft geen cijfers. Maar het is uniek dat niet alle kamers die de universiteit beschikbaar heeft voor internationale studenten ook verhuurd zijn. Tachtig procent is verhuurd aan internationale studenten, tien procent aan andere studenten en tien procent staat nog leeg.

Anita (Verenigde Staten) 

(Foto: via Anita)

Toen Anita in september naar Nederland kwam voor de masteropleiding Culturele Antropologie was er nog veel open. “Na colleges kon ik met medestudenten de stad ontdekken en thee drinken in een cafe”, zegt ze. “Ik vind het een mooie stad, maar na twee maanden was dat feest voorbij. Nu ben ik blij met mijn wekelijkse online vergadering met een klein groepje studenten om over scripties te praten. Gelukkig heb ik ook huisgenoten om soms een praatje mee te maken, maar het maken van vrienden gaat op deze manier lastig.”

Ze vond een kamer via facebook, want via de universiteit bracht te veel risico met zich mee. “De opleiding is al erg duur voor een internationale student”, legt Anita uit. “En de universiteit vroeg een voorschot voor een kamer, zonder garantie dat ik er een zou krijgen. Dat ga ik natuurlijk niet doen. Ik doe nu mijn eigen onderzoek en heb weinig contact met de universiteit. Ik haal zeker niet alles eruit wat erin zit, maar ik heb wel het gevoel dat de universiteit alles doet wat ze kunnen.”

Anita is niet van plan om komende zomer na haar master gelijk weer te vertrekken uit Nederland. “Ik ga eerst in Nederland werk zoeken. Het zou zonde zijn om hier te hebben gewoond zonder iets te doen of zien.”

 

 

Mela (Bangladesh)
Mela kwam pas eind september in Leiden voor haar masteropleiding Culturele Antropologie. “Het was nog lang een optie om niet naar Leiden te komen”, vertelt ze. “Een visum was lastig te verkrijgen en de coronacrisis deed me ook twijfelen. Het was ook niet makkelijk om een kamer te vinden.”

Via facebook wist Mela uiteindelijk een kamer te krijgen. Ze stond wel op de wachtlijst van duwo, maar daar koos ze niet langer te betalen. “De kamer waar ik terecht kwam was verschrikkelijk en oncomfortabel wonen. Sindsdien heb ik drie keer moeten verhuizen om een acceptabele kamer te vinden”, legt ze uit. “Nu heb ik een plekje met twee huisgenoten, maar die zijn heel erg op henzelf.”

Het bleek lastig om enige vorm van sociale interactie te vinden. “Alles is online”, zegt ze. “Je ontmoet natuurlijk wel mensen online, maar je gaat niet makkelijk iets met ze doen. Vrienden maken via een beeldscherm is bijzonder lastig. Ik heb gelukkig werk gevonden in Amsterdam bij een start-up, dat houdt me goed bezig.”

Ondanks de lockdown en de vervelende kamers is Mela wel onder de indruk van Leiden. “Ik zie de mogelijkheden van de stad. Het is een studentenstad, er zijn veel cafés, terrassen en musea. Na mijn master blijf ik nog even om werk te zoeken. Ik hoop dat ik ooit Leiden nog te zien krijg in een post-corona tijdperk.”

Monica (Belgie)
Monica is sinds augustus in Nederland om te studeren aan de Universiteit Leiden, maar heeft een kamer gevonden in Oegstgeest. “Ik had veel geluk. Een PhD-student zocht een huisgenoot die een master zou gaan doen”, vertelt ze. “Ik wilde niet driehonderd euro aan de universiteit betalen zonder garantie dat ze een kamer gingen vinden.”

Het is de eerste keer dat Monica in Leiden is en ze is ondanks de lockdown erg tevreden. “Ik denk dat Leiden een geweldige stad is”, zegt ze. “Mensen weten hier wat ze willen, ze zijn recht door zee en lekker extrovert. De maatregelen zijn hier ook niet zo streng, je hoeft bijvoorbeeld geen mondkapje op in de buitenlucht. Er is weinig paniek en het leven gaat gewoon door. Dus van alle plekken op de wereld in de coronacrisis is Leiden een prima stad om te zijn.”

Haar medestudenten van de opleiding Culturele Antropologie ziet ze helaas weinig, ook omdat iedereen met hun eigen scriptie bezig is. “Ik ben gewoon van negen tot vijf bezig met studie, dus ik verveel me niet”, legt ze uit. “Ook zit ik in Oegstgeest dicht bij de natuur. Dat lijkt me een stuk fijner dan in het centrum van de stad. Verder heb ik nog een broer in Amsterdam die ik kan bezoeken.”

Momenteel doet Monica antropologisch onderzoek naar burgerparticipatie in groene projecten in Leiden. “Ik interview bewoners van Leiden, waardoor ik dus echt naar buiten kan. Zo leer ik de stad ook nog een beetje kennen. Ik moet helaas weer vertrekken in de zomer, dus ik denk dat ik weinig van het ‘echte’ Leiden zal meemaken.”

(Foto: via Dalma)

Dalma (Hongarije)
Dalma kwam voor haar bachelor Security Studies in september naar Nederland. “Mijn moeder heeft ook in Nederland gestudeerd, dus de keuze was snel gemaakt”, vertelt ze. “Ik heb er zeker over nagedacht om vanuit Hongarije te studeren, maar ik wilde echt mijn studentenleven gaan starten. Ondanks dat er weinig open is, denk ik dat ik hier meer kans maak op een studentenleven dan in Hongarije.”

Ook Dalma vond een kamer via facebook. “Het was absoluut niet makkelijk om een kamer te vinden,” legt ze uit. “Gelukkig heb ik nu een fijne plek met leuke huisgenoten. Het is zwaar sinds alles dicht is, maar ik ben niet alleen. Als ik alleen was geweest was het veel zwaarder geweest. We eten samen, kijken series en doen spelletjes. Ook studeren we veel. We willen er het maximale uit halen en nu er niks open is hebben we weinig afleiding.”

Leiden Oegstgeest Onderwijs