Voorschotenaren brengen gelukspakketjes langs bij mantelzorgers tijdens NLdoet

Ook in Voorschoten deden vrijwilligers dit weekend mee met de landelijke NLDoet-actie van het Oranje Fonds. Zaterdag gingen vrijwilligers van welzijnsorganisatie Voorschoten Voor Elkaar langs bij mantelzorgers om ‘gelukspakketjes’ te bezorgen. Op deze manier worden de Voorschotenaren die zorgen voor een naaste in het zonnetje gezet. Sleutelstad ging op pad met vrijwilliger Henry.

De gelukspakketjes zijn gevuld met een doosje klavertjes vier, een bloeikaart (een kaart met zaadjes) en de nieuwe mantelzorg nieuwsbrief. Iedere vrijwilliger bezorgt zo’n tien pakketjes bij mantelzorgers die in Voorschoten wonen. Onder het genot van een kopje koffie en een stukje taart, komen de vrijwilligers de pakketjes ophalen bij het buurtontmoetingsplek het Vliethuis.

Ook kersverse burgemeester Nadine Stemerdink is aanwezig. “Tijdens NLdoet laten we even zien hoeveel mensen er elke dag zijn voor de samenleving, of ze nu voor mensen zorgen of zich op andere manieren inzetten.” Stemerdink is blij dat de mantelzorgers flink in het zonnetje worden gezet. “Bedenk even de druk die deze mensen voelen om dag in, dag uit voor iemand te zorgen. Waar zouden we zijn zonder deze mensen?”

De mantelzorgers krijgen dit gelukspakketje dan ook als blijk van waardering voor hun inzet, toewijding en aandacht. En dat is volgens vrijwilliger Daniëlle Lindner hard nodig. “Een beetje geluk, een beetje wijsheid en een hart onder de riem.” Lindner merkt dat het soms best zwaar is voor de mantelzorgers. “Het is niet iets wat je voor een weekje doet, je gaat zoiets vaak voor een langere periode aan.” Ook raadslid Sjoerd van den Dool kan niet wachten om als vrijwilliger op pad te gaan. Het is voor Van den Dool niet de eerste keer dat hij deelneemt aan NLdoet. Waar hij vorig jaar nog op de kinderboerderij stond, gaat hij dit keer de wijk in om zoveel mogelijk pakketjes te bezorgen. “Als ik de eerste lading heb gebracht, ga ik gewoon voor een tweede.”

Mantelzorgers
Sleutelstad belde aan bij Mevrouw De Haas, zij is mantelzorger voor haar echtgenoot. “Het is niet makkelijk,” zegt ze, “maar zoiets doe je heel graag als het je echtgenoot is die zorg nodig heeft.” Haar man heeft de ziekte van Parkinson en belandde begin vorig jaar in een kliniek. Niet lang daarna besloot De Haas om toch zelf de zorg op zich te nemen. “Ik heb toen zelf besloten, ik neem hem mee naar huis, want hij is niet gelukkig daar.” De Haas heeft er een hoop taken bijgekregen, want het was haar man die de huishoudelijke taken op zich nam. Gelukkig krijgt ze ook hulp van haar kinderen. “En ik heb veel hobby’s, ik puzzel, haak en kan nog drie keer in de week sporten. Dus ik vermaak me wel.”

Ook Mevrouw Keijzer was blij verrast door de attentie. Zij zorgt al elf jaar voor haar echtgenoot en dat gaat haar niet in de koude kleren zitten. “Nou, ik kan leukere dingen bedenken,” zegt Keijzer, “want je kan geen kant meer op.” Lichtpuntjes zijn er voor haar nauwelijks, al doen het pakketje en het weer haar goed. “Het is mooi weer, dus pluk de dag, want het is niet anders.”

De dag van mevrouw De Haas kan in ieder geval niet meer stuk. “Ik heb ook nog mijn tweede vaccinatie gehad vandaag, dus ik ben helemaal blij.” Ze kijkt terug op de vele reizen die ze met haar man maakte. “En dit wordt dan ons einddoel, zeg maar.”