Tentoonstelling Vlasman in de Balkan: 'Belgrado voelde als een oude jas'

Straatbeelden met graffiti die je niet kan lezen, geluid van aanstormende auto’s en brommertjes die je elk moment omver kunnen rijden. Muurschilderingen die via een app tot leven komen. De tentoonstelling Vlasman in de Balkan spreekt bijna alle zintuigen aan. En zelfs de geur lijkt te zijn overgekomen uit de Balkan.

De tentoonstellingsruimte aan het Pieterskerkhof, voorheen bekend als koffiebar annex galerie Old School, is flink verbouwd door ontwerpster Roos-Marijn Kinkel. “Astrid Vlasman vroeg me om een tentoonstelling van haar werk te maken. Maar ze wilde niet zomaar haar schilderijen aan de muur hangen. Dus zijn we gaan praten, naar haar werk gaan kijken en uiteindelijk heb ik deze opstelling bedacht.”

Zenuwachtig
Het is voor Kinkel de eerste keer dat ze van begin tot eind medeverantwoordelijk is voor een expositie. “Ik ben wel eerder betrokken geweest bij het inrichten van een tentoonstelling in Old School, maar dit voelt heel anders. Ik snap nu waarom mensen daar zo zenuwachtig over waren.”

Rafelranden
Astrid Vlasman wilde al langer een keer in een ander land kunst gaan maken. “Ik wilde wel in Europa blijven, maar dan wel de rafelranden opzoeken. Landen als Servië, Bulgarije en Albanië zijn best onbekend in Nederland. Ik was er ook niet eerder geweest. Ik sprak de taal niet, kende het schrift niet. Maar Belgrado paste als een oude jas. Ik voelde me gelijk thuis. En het Servisch klinkt heel zangerig en mooi, juist als je niet weet wat er gezegd wordt.”

Ze verbleef drie maanden in Belgrado als een artist-in-residence en trok later naar Triana en Sofia. “Ik heb daar samen gewerkt met kunstenaars en ook les gegeven aan kinderen. Niet iedereen spreekt Engels, dus communicatie gaat vaak met handen en voeten.” Dat laatste gevoel wil Kinkel ook de bezoekers aan de tentoonstelling meegeven. “Ik wil dat als mensen binnenkomen ze niet direct kunnen plaatsen waar ze zijn. Dat had Astrid ook daar. Het is er heel anders.”

Park
En toch is ook weer veel hetzelfde, ervoer Vlasman. “Ook daar zitten mensen in het park op elkaar te wachten, ondertussen te appen met elkaar. Het is interessant te zien wat er anders is, maar ook wat ons allemaal mensen maakt.”
De tentoonstelling is nog dit weekend en volgend weekend te zien in de expositieruimte van Pieterskerkhof 4a, voorheen Old School, tegenover de Pieterskerk in Leiden. Kijk voor meer informatie en aanmelden op de website van Astrid Vlasman.

 

Cultuur Leiden