Waarom staat Trump altijd zo lelijk op foto's, vroeg Jesper Boot winnaar van het Internationaal Leids Photo Festival, zich af

Een man die wat schichtig door een autoraam kijkt en een vrouw, serieus sprekend, in een saai decor. Vanaf morgen zijn deze foto’s te bewonderen in het Singelpark. Ze zijn van Jesper Boot de winnaar van de vijfde editie van het Internationaal Photofestival Leiden (IPFL).  Boot won de prijs met zijn serie ‘Power’. Hij vertelt erover in dit interview.

Luister het hele interview hier af. 

Kun je kort uitleggen waar je serie over gaat en wat er te zien is?
“In mijn serie ‘Power’ heb ik mijn familie gefotografeerd als politieke figuren. Ik heb al langer een fascinatie voor de politiek en de media, en de invloed die de media heeft op hoe wij de mensen aan de macht zien. Toen dacht ik: hoe kan ik me dat onderwerp eigen maken zonder er een politieke lading aan te geven. En daarom heb ik mijn ouders ervoor ingezet.”

Waar komt je fascinatie voor politieke beeldvorming vandaan?
“Dat is denk ik vooral door Donald Trump begonnen. Wij hebben thuis elke dag de krant en toen zag ik dat hij inderdaad een pannenkoek is en ook vaak niet heel mooi op de foto staat. Toen ik ook naar andere politici ben gaan kijken realiseerde ik me steeds meer dat die er vaak wel goed op stonden. En zo is die fascinatie ontstaan. Trump stond er vaker als een mafkees op waarna ik ook in beeldbanken ben gaan kijken. Wat bleek was dat er meestal wel gewoon een normale foto beschikbaar was maar dat beeldredacties er eentje kozen waar de man niet helemaal lekker op staat.”

Er zijn jou een aantal dingen in foto’s van politici opgevallen, en die kenmerken heb je vervolgens op je ouders geplakt.
“Ja ik ben door een beeldarchief gegaan met foto’s. Als inspiratie voor het project heb ik gekeken naar foto’s die eigenlijk in de hele wereld gemaakt kunnen worden. Niet alleen een typisch Nederlands of Amerikaans politiek beeld, maar foto’s waar elke wereldleider op had kunnen staan zodat het een universeel project werd.”

“Toen ik begon wilde ik de beelden van politici van nu gebruiken om na te maken. Toen nog Trump, Merkel, Macron of wie dan ook. Maar dan krijg je dat elke toeschouwer een mening heeft over de politicus die op dat beeld staat en daar had ik niet echt zin in want dan zou het te veel een politieke lading krijgen. Daarom heb ik de elementen die mensen wel kennen uit die foto’s gebuikt zodat de toeschouwer de setting wel herkent maar zich afvraagt wie er op de foto staat.”

Was het ook je doel met het project om mensen op het verkeerde been te zetten?
“Ja zeker. Ik kan het zelf natuurlijk niet neutraal zien want het zijn mijn ouders. Maar het is wel bijzonder om te horen dat mensen die mij en mijn ouders niet kennen, denken dat het echt politici zijn. Ik heb zelfs iemand gehoord die zich afvroeg wat er nou zo bijzonder was aan de serie omdat diegene dacht dat ik zomaar een politicus had gefotografeerd. Pas als je het verhaaltje erachter hoort ga je denken dat eigenlijk iedereen zijn ouders er zo uit kan laten zien. Politici zijn ook een soort van acteurs die elke vier jaar veranderen.”

Op wat voor plekken ben je allemaal geweest om foto’s te maken?
“De foto’s zijn voornamelijk gemaakt in mijn eigen huis. Ik heb er ook een gemaakt in de parkeergarage onder ons huis, een lelijke betonnen bak maar prima voor die foto. En ook een in ons tuinhuisje dat figureerde als het Catshuis in Den Haag. In ieder geval toegankelijke plekken.”

De foto op de flyer van het festival, met je vader in de auto, hoe is die tot stand gekomen?
“Dat was best een ingewikkelde foto om te maken. Ik heb er misschien wel 300 foto’s voor moeten maken voor ik precies de goede had. Je ziet vaak in de Britse tabloids van die hele lelijke en fletse beelden van politici die in auto’s voorbijrijden. Precies zo’n beeld van een man achter een autoruit zocht ik. Mijn moeder zat achter het stuur en heeft wel vijftien keer heen en weer moeten rijden. We hebben binnen in de garage geprobeerd en buiten, maar in de garage werkte wel het beste.”

Hoe voelt het om te winnen?
“Dat voelt heel leuk. Ik weet het al heel lang. Het bericht kwam binnen toen we al drie weken in de eerste lockdown zaten. Dat was mooi dat er toen iets bereikt werd, met iets waar ik hard voor gewerkt heb. En dan nu is er nog de tentoonstelling!”

Het Leids Internationaal Photo Festival Leiden begint 17 september. De serie Power is te zien in het Singelpark net als projecten van 14 andere fotografen die door de jury zijn uitgekozen. Meer informatie over het (IPFL) is te vinden op hun site.

Cultuur Leiden