Derde 11-Bruggentocht in de Weipoort: 'Volgend jaar met koek-en-zopietent'

Voor het derde jaar op rij werd donderdagavond de 11 Bruggentocht gezwommen in het Zoeterwoudse buurtschap de Weipoort. “Het initiatief ontstond drie jaar geleden”, vertelt organisator Sjaak van Veen. Start en finish waren op de kaasboerderij die hij en zijn echtgenote Karin runnen aan de Weipoortseweg.

“Door corona waren de sportscholen gesloten en er zwommen hier altijd al wel wat mensen, dus zo kwamen we op het idee”, vertelt Sjaak terwijl hij zich afdroogt na twee kilometer zwemmen. Zo lang is de af te leggen afstand door het water van de Weipoortse Vliet. Van Veen: “We hebben ook al een verbetering voor volgend jaar. Een koek-en-zopietent. Want dat hoort natuurlijk eigenlijk bij zo’n alternatief van de elfstedentocht.”

Onderweg passeren de zwemmers, er deden er enkele tientallen mee, elf bruggen. Bij de Schuilhoeve was bovendien een heuse stempelpost ingericht. Of eigenlijk een ‘stiftpost’, want met een watervaste stift, kregen de deelnemers een kruisje op hun hand.  Na afloop kregen alle deelnemers een oorkonde van de twee oma’s van de kaasboerderij. De moeders van Sjaak en Karin treden namelijk op als ‘onafhankelijke jury’. Niet dat dat echt nodig is, want een competitief element is ver te zoeken bij de vrolijke zwemtocht door de polder. Het gaat vooral om de lol en elkaar na de vakantieperiode weer gezellig ontmoeten.

Voor de juryleden is het ook een leuke gebeurtenis om herinneringen bij op te halen aan vroeger. “Als de mannen gingen zwemmen, dan werden wij naar binnen geroepen”, weet oma Riek van Veen nog goed. Ze is er nog zichtbaar verontwaardigd over. “En dan hadden we van die bakpakken aan. Met pijpen en mouwen. Het leken wel winterjassen.”

Tiny Berg, de moeder van Karin van Veen, verklapt dat ze als meisjes soms toch stiekem met de jongens gingen zwemmen. “We mochten dat als meisjes niet eens zien en zelf gaan zwemmen was er al helemaal niet bij. Maar vroeger hadden we zo’n onderjurk aan en dan namen we naald en draad mee. Dan naaiden die jurk van onderen helemaal dicht en dan gingen  we zo stiekem zwemmen. En als we dan naar huis gingen, was alles weer droog. M’n moeder had niks in de gaten.”

Maatschappij Zoeterwoude