Wisseling van de wacht bij Stichting Dodenherdenking Leiden

17 jaar lang was Ton Kohlbeck het gezicht van de Stichting Dodenherdenking Leiden. Tot deze week. De herdenking van 2023 was zijn laatste als voorman van het bestuur waarvan hij de leden in al die jaren zelf zorgvuldig bij elkaar zocht. “Handgeplukt”, noemde hij dat zelf gekscherend.

Bij de ‘nazit’ waar het bestuur en hun gasten jaarlijks de dodenherdenking nog even laten passeren, werd Kohlbeck verrast door zijn medebestuurslid Rens Heruer die hem toesprak. Daarbij passeerden allerlei anekdotes uit die 17 jaar de revu en waren er naast loftuitingen ook cadeaus. Het boekje ‘ Zestig jaar herrie om twee minuten stilte’ bijvoorbeeld. Maar ook het Oost-Indisch Kookboek. Daar krijgt hij nu immers meer tijd voor. “Ik heb toch ook het idee dat er een hint in die titel zit”, merkte Kohlbeck op. Dat klopte waarschijnlijk, want eigenzinnig was hij als voorzitter ook wel. Of, zoals Heruer het memoreerde: “Ton was heel meegaand, zolang het maar ging zoals hij wilde.”

Naast de boeken hadden de medebestuursleden van Kohlbeck nog een verrassing in de aanbieding. Of eigenlijk twee. Van Greetje van Gruting kreeg hij de gouden Vrijheids-pin opgespeld die hem voor al zijn bewezen diensten werd toegekend door het landelijke Comité 4 en 5 mei en een mini-afscheidsconcert door doedelzakspeler Hans Dubbelaar.

Kohlbeck wordt als voorzitter opgevolgd door zittend bestuurslid Rens Heruer die op zijn beurt dochter Martine heeft gestrikt voor een bestuursfunctie.