Presentatie van "De parels en de kroon"

Vandaag om 17.00 uur, werd in het KITLV in Leiden het boek “De parels en de kroon; het Koningshuis en de koloniën”, geschreven door Gert Oostindie, directeur van het Koningklijk Instituut voor Taal- Land- en Volkenkunde, aan het publiek gepresenteerd. Vanmorgen werd het eerste exemplaar overhandigd aan H.K.H. prinses Máxima, beschermvrouwe van het KITLV. De overhandiging vond plaats op de Eikenhorst in Wassenaar. Prinses Máxima staat, volgens de schrijver, symbool voor de inhoud van het boek. De plechtigheid op de Eikenhorst vond plaats in besloten kring. Een dia van de overhandiging vormde de achtergrond van de sprekers tijdens de publiekspresentatie. De sprekers werden op onderhoudende wijze ingeluid door Onno Blom van uitgeverij “de Bezige Bij”.

Als eerste was de schrijver aan het woord, die enkele mensen bedankte, waaronder zijn eigen instituut. Oostindie vertelde over het ontstaan van zijn boek. “De parels en de kroon” is de eerste studie van de bijzondere verhouding tussen het huis van Oranje Nassau en de koloniën. Oostindie sprak over de macht en belangen van de Oranjes in de koloniën en gaf aan hoe het koningshuis werd ingezet om loyaliteits-gevoel met het moederland te kweken. Vooral onder de Surinaamse en Antilliaanse bevolking ontstond een warme band met het koningshuis en er werd gedacht, dat de afschaffing van de slavernij aan Koning Willem III te danken was. Oostindie verklaarde ook waarom in Indië slechts kleine minderheden zoals de Indo’s, Molukkers en lokale vorsten zich door de ‘Hollandse’ koning of koningin voelden aangesproken. Oostindie vroeg zich af, “Hoe diep die Oranjeliefde eigenlijk gaat, daar en hier, in verleden en heden?”

De volgende spreker, prof.dr. Cees Fasseur, had daar wel een antwoord op. Fasseur, schrijver van de biografie over Wilhelmina en kenner van het koningshuis bij uitstek, legde uit, dat in de eerste plaats de locale vorsten in Indië niet konden voldoen aan de vereisten van het protocol en daardoor liever verstek lieten gaan en in de tweede plaats veel van hen moslim waren en niet veel met de verering van het Koningshuis te maken wilden hebben. De derde en laatste spreker was Anil Ramdas, publicist en afkomstig uit Suriname. Ramdas haalde herinneringen op aan Koninginnedag in Suriname en de wijze waarop dit gevierd werd. Ook vertelde Ramdas, op aandoenlijke wijze, over het vertrouwen, dat de Surinaamse bevolking dacht te kunnen hebben in “hun moeder Beatrix”, bevestigd door haar stralende glimlach. “Met zo’n lach, laat je toch niemand in de steek”. Helaas was de werkelijkheid anders. Ramdas eindigde zijn lezing met de woorden: “Iets doen is belangrijk, maar er zijn, bestaan, is nog belangrijker. Het gaat erom, waar de mensen in geloven”.

Aansluitend werd er een toepasselijk “oranjebittertje” gedronken en kon men het boek laten signeren door de schrijver. Vanavond zal er in Netwerk aandacht aan dit onderwerp worden geschonken.

Leiden