Stadsgehoorzaal na drie jaar terug op stedelijk toneel

Er werd al een half jaar proefgedraaid, maar sinds gisteravond is de Stadsgehoorzaal officieel terug op het stedelijke toneel. De fine fleur van Leiden was gisteravond getuige van het spetterende openingsfeest van het gebouw in de Breestraat, waar drie jaar lang aan is getimmerd. Het ging hier om een dubbel feest: zowel het gerenoveerde gebouw als de oude naam is in de oude luister hersteld en uitgebreid met een spectaculaire Aalmarkt-zaal. De opening startte met een speciaal voor de gelegenheid gecomponeerde Leidse Stadsconcert Ouverture, uitgevoerd door docenten en leerlingen van de muziekschool.

In het aangezicht van circa 750 genodigden mocht algemeen en artistiek directeur Bart van Mossel vervolgens de opening verrichten. Daarbij werd een stralende Van Mossel geflankeerd door cultuurwethouder Jan Jaap de Haan (met bouwlamp driftig dirigerend) en artistiek directeur Maurits Haenen.

Tot veler verbazing werd daarbij de vorige Stadsgehoorzaal-directeur, Petra Unger, voor het voetlicht gehaald om als eerste een nieuwe prijs, De Opmaat, in ontvangst te nemen. Nota bene de vrouw die vlak voor haar pensionering verzon de naam Stadsgehoorzaal te veranderen in Stedelijk Concertgebouw Leiden. Waarop in het Leidse een storm van kritiek losbarstte en Van Mossel haastig besloot de oude naam vanaf de officiële opening weer te gaan gebruiken. Op haar beurt liet Unger weten daar `not amused’ over te zijn. Laten we het er op houden dat zo’n gewortelde naam niet door één `poppetje’ mag worden veranderd in een democratie.

Wat de operatie heeft gekost aan logo’s, briefpapier, folders met Stedelijk die nu in de prullenbak zijn beland, is een goed bewaard geheim. In de wandelgangen schatten kenners het gisteravond op `een tonnetje’.

Ach, op zo’n miljoenen kostende operatie maakt een ton niet meer zo veel uit. Het moet gezegd, de resultaten zijn er naar. De oude zaal is voorzien van een soort sterrenhemel en ziet er gewoon keurig uit. Maar het was vooral de nieuwe Aalmarkt-zaal die bewonderende blikken oogstte. De gehele rechterwand van de toch al sfeervolle zaal bestaat uit een grote glazen ruit: de bezoeker kijkt op een stukje historische binnenstad en waant zich in Amsterdamse sferen.

Nog even over De Opmaat: deze jaarlijkse prijs van 10.000 euro mag de ontvanger naar eigen inzicht besteden aan een van tevoren vastgesteld cultureel of muzikaal project. Petra Unger zal het bedrag steken in `de verdere verfraaiing van de Aalmarktzaal’. Vestzak-broekzakeffect dus. Volgens Van Mossel heeft zijn voorgangster,,onvermoeibaar gevochten voor die tweede zaal. Vanaf 1995 zorgde deze vrouw er gedreven en vasthoudend voor dat het plan kon doorgaan.”

Na het officiële openingsgedeelte konden de gasten zich in de wandelgangen begeven; ze werden rijkelijk voorzien van exquise hapjes en drankjes. Waarna zij, in paarse of witte groepen bij binnenkomst geaccrediteerd, in de verschillende zalen vele concerten konden bijwonen ofwel ,,muzikaal apekooien”. Verschillende huisensembles van de Stadsgehoorzaal verzorgden de optredens. Daarna kon tout Leiden volgens Van Mossel een ,,ontdekkingsreis door het gebouw” maken, maar zich juist ook aan elkaar vergapen.

Cultuur Leiden