Hakketak, Francine sprak... Hans Bakker van Atrium Vastgoedontwikkeling

Het ontwikkelde zich als een enorme drang bij me. Steeds weer een bepaalde route willen lopen. En waarom? Omdat ik het machtig vond om het project EDUARD IJDO te volgen. Ik woon en werk in het centrum en ben blij dat er de laatste jaren zoveel moois met en in onze binnenstad gebeurt, waaronder ook de restauratie van vier monumenten – die samen ooit een drukkerij vormden – aan de Hooglandse Kerkgracht door Atrium Vastgoedontwikkeling onder leiding van architect Hans Bakker.

Jaren…
Mijn loopje werd een vaste gewoonte want het EDUARD IJDO project werd niet bepaald in een paar maandjes gerealiseerd. Dat heeft veel langer geduurd. Het begon met hevig verzet van de bewoners tegen de renovatie van ‘Vrijplaats Koppenhinksteeg’ zoals de gebouwen voorheen genoemd werden. Dan natuurlijk het circus van gemeentelijke aanvragen en vergunningen (maar dat is nu eenmaal zo) En uiteraard soms bouwkundige pech en hinderlijke weersomstandigheden. Ik heb het allemaal gezien, soms leunend tegen een muur aan de overkant, of vanaf de brug over de Oude Rijn. Het toeval wil dat ik in die tijd mijn opleiding bouwkunde af ging ronden en veel details uit de bouw gretig in me opnam omdat ze zo leerzaam waren! Zo zag ik dat de oude hoekwoning er pas op het allerlaatst uitgehaald werd, omdat ‘ie een enorme steun aan de rest gaf. Daarna werd er door middel van hout-skelet bouw ‘gewoon-eventjes’ het allermooiste appartement in gegoten wat je maar verzinnen kunt! De vrachtwagens met materialen en de machines konden er soms maar net bij! Vakwerk! En dan die tutmiepen die op de fiets jammerden dat ze af moesten stappen omdat het bruggetje, eventjes maar vanwege de werkzaamheden, niet goed berijdbaar was. Pfff…

EDUARD…
Die man met zijn hoed, die ik niet kende, maar die er altijd was! Ik hou wel van een beetje elegantie dus een man die met een chapeau op door een bouwplaats klimt en klautert valt mij op! ‘Eduard’ noemde ik hem stiekem en ik vermoedde dat hij meer met het project te maken had dan de rest van de mensen die daar werkten. Op een dag schreef Sleutelstad weer eens over het project en ik besloot verder te Googlen. Toen…begreep ik dat ‘Chapeau-Eduard’ in het echie Hans Bakker heet en de bouwheer was van al het fraais dat daar op die hoek gerealiseerd werd. Dat was voor mij het moment dat ik even tussen m’n tanden floot “Phiieuuww” en besloot dat ik de hoedenman ooit, als het project klaar was, zou willen spreken.

Claudia van ‘EDUARD’
Het project was nog niet eens volledig opgeleverd of er nestelde zich al een mooie winkel in. “Laat ik eerst maar eens met haar gaan praten, dacht ik omdat ik de eigenaresse daarvan: Claudia de Zeeuw, wél kende van haar winkel in de Pieterskerkchoorsteeg. Dat praatje met Claudia uitte zich in een Hakketak. Claudia vertelde mij het een en ander over het EDUARD IJDO project en ik schreef Hans Bakker op mijn ‘Hakketak-To-Do’ lijstje. Eerst netjes wachten totdat het project totaal afgerond is, dacht ik, want mannen moet je nooit van hun werk afhouden.

Half uurtje ongeveer
Recent werden de sleutels van het laatste appartement op de begane grond overhandigd aan de nieuwe eigenaar. Eindelijk klaar! En dus tijd om Hans Bakker te benaderen. “Ik heb maar een half uurtje van u nodig”, liet ik hem weten en liep op de dag van onze afspraak door ons mooie Leiden naar zijn kantoorwoning bij de Universiteitsgebouwen aan de Witte Singel. Het halve uurtje liep uit tot een halve middag met voor mij, in verband met mijn bouwkunde interesse, veel leerzame momenten. Hans heeft me tekeningen laten zien, bouwmaterialen laten voelen en verhalen over diverse projecten die hij al gerealiseerd heeft verteld. Tussendoor is het me gelukt om notities te maken over deze bevlogen architect die voor Leiden graag ooit nog eens een goede opvang voor minder-bedeelden zou willen realiseren.

Hans Bakker…
De uitleg over EDUARD IJDO ga ik niet in andere termen uitleggen dan die hij zelf gebruikt. Je kunt naar Bouwmeester Hans luisteren via de You-Tube filmpjes die op de homepage van de site van dit project staan. Volop informatie over alle ins- en outs met betrekking tot de historie en alle werkzaamheden. Lees het eens. Hans Bakker kwam als tiener vanuit Hazerswoude naar de Leidse LTS fietsen. Zijn vader was aannemer, vandaar die schoolkeus. Paps had een toekomst als uitvoerder voor zijn zoon in gedachten. Hans rondde, na die LTS, alle vormen van vervolgonderwijs in de bouwrichting af. Maar hij voelde zich veel meer aangetrokken tot de creatieve kanten van het vak wat versterkt werd tijdens stages in zijn HTS jaren bij diverse architecten. Hans wilde zélf ideeën achter een houten tekentafel maken in plaats van die van een ander realiseren!

Zelf doen…
Hij werd dus zelfstandig architect! Toen dat vak een beschermde titel kreeg, dook hij in de leerboeken en haalde de door de nieuwe wet op de Architectentitel vereiste papieren in maart 1993 met gemak. Zijn architectenbureau ATRIVM-vastgoedontwikkeling ontwikkelde zich intussen als prestigieus bedrijf dat mooie en creatieve resultaten in diverse steden en dorpen realiseert. Maar… EDUARD IJDO zit bij Hans diep in zijn hart en is nog lang niet afgerond! “Huh….ik dacht dat het klaar was?” Wat er nu staat is, als het aan mij ligt, juist het begin!, zegt Hans en legt me zijn toekomstplannen voor de Kaasmarkt uit. Ik mag er ook over schrijven want zijn ontwerpen liggen al in afwachting van goedkeuring bij Bouwen & Wonen. Er kunnen nog twee soortgelijke ‘Eduard’ gebouwen bij in die hoek waar er nu een staat, een Pieterskerkpleinachtige sfeer in plaats van dat vierkant vol auto’s op de Kaasmarkt, en de oude school die er nog staat, daar zouden óók prachtige appartementen van gemaakt kunnen worden. Hans ontvouwt zijn plannen en ik wordt stil van zoveel fraaie ideeën….Hans wenst dat hij daar, in dat al 30 jaar treurige, doorloopgebied, zijn kans krijgt en het mag omtoveren in een omgeving waar historie, wonen, cultuur, design, ontspanning en winkeltjes de hoofdrol krijgen.

Leiden vanuit de ogen van de architect
“De historie bloeit gelukkig op, de stad opent zich als het ware, vind je ook niet?” Hans ventileert dat hij Leiden nog niet eens zo lang geleden nog als een gesloten bolwerk, negatief en kleurloos, ervoer waar mensen vaak ruzie met elkaar hadden over wegen, bloembakken en vooral het wel of niet onderhouden en/of renoveren van panden. Nu valt ineens de schil eraf, gebouwen en woningen worden opgeknapt, er zijn leuke terrassen, het is gezelliger nu er ideeën worden gerealiseerd! Maar dat Singelpark!… Hans lacht, Goh, goh, dat daar toch zo moeilijk over gedaan wordt, ze moesten eens gaan kijken in Brugge, of in Gent, daar hebben ze dat toch al lang!

Leiden, motto’s en vrouwen op hakken
Als Leiden zomaar verdwenen zou zijn, gaat Hans nog niet eens naar zijn geliefde, charmante, elegante (want deze man houdt van een beetje grandeur en haat de gescheurde-spijkerbroeken-UGG’s-patat-eters ontwikkeling) België maar reist door naar Italië. Dat lekker warme land dat gevuld is met design. Kunst en cultuur zit daar gewoon tussen de straatstenen en het is zo’n mooi industrieel en inspirerend land, glimlacht hij. Een levensmotto komt hij niet zo 1,2,3 op. Hij weet wél dat hij niet tegen onrecht kan. En hij leeft graag zoals zijn hart dat ingeeft. “Is dat ook een motto Francine?” Ik schrijf het op en schiet in de lach over wat hij daarna antwoordt op mijn vraag wat hij van vrouwen op hakken vind: “Ik kijk niet eens naar andere!”

Respect
Mijn wens om “Eduard” te spreken is uitgekomen, dit rubriekje maken voor Sleutelstad heeft zo z’n voordelen denk ik terwijl ik mijn noteblock in mijn tas schuif. Maar… ik hoef nog niet weg! Hans laat mij het architectenkantoor zien en… zijn ontwerpen voor de Kaasmarkt en omgeving. Ik hoop vurig dat hij groen licht van de gemeente Leiden krijgt om dat te mogen realiseren! Beeldschoon! Tijdens mijn loopje naar huis ga ik natuurlijk over de Hooglandse Kerkgracht. EDUARD IJDO staat fier in de ijle avondzon. Ik herinner me de filmpjes op YouTube. Daarin kun je Hans zien genieten over hoe fantastisch het uitzicht van de bewoners over de Oude Rijn zal worden en nu is het zo. Hans Bakker, een bijzonder creatieve man, vader van 3 studerende kinderen, zakenman en Leiden liefhebber. Hij meldde dat hij al best vaak zijn hoofd stootte in het leven, iemand is die niet tegen namaak kan en ik merkte op dat hij zijn mails (hoe charmant en ijzersterk) afsluit met “Vanwege mijn dyslexie kan het voorkomen dat er spellings- en/of taalfouten in deze e-mail staan” Door zo zuiver en oprecht in het leven te staan is mijn bewondering en respect voor hem nu groter dan het hele EDUARD IJDO.

Enkele dagen later ontvang ik nog een mailtje van Hans. “Ik heb nog even nagedacht over een levensmotto. Eigenlijk kwam ik niet verder dan de  speech van Steve Jobs, gehouden in 2005 op de Stanford universiteit in Californië”

–Wees geïnspireerd, blijf hongerig, blijf dwars!–

Jáááá, dat past bij hem! En doe dat vooral Hans, want daardoor heeft Leiden nu een hernieuwd EDUARD IJDO en die quote past niet alleen bij Steve maar ook zo 100% bij jou!

Hans Bakker Architectenbureau: www.hansbakker.nl
Hans Bakker op Linkedin: nl.linkedin.com/pub/hans-bakker
Atrium Vastgoed: www.atrivm-vastgoed.nl
EDUARD IJDO: www.eduardijdo.nl

 

Hakketak Leiden Hakketak