Julio (23) wil zijn zus helpen, maar draait helemaal door

Terwijl de 23-jarige Julio in zijn auto door Leiden rijdt, wordt hij gebeld door zijn zus. Ze is in paniek en heeft hulp nodig. Hij besluit direct naar haar toe te rijden. Nu moet hij voorkomen voor onder meer een poging tot zware mishandeling.

Dit is een verhaal in serie Bij de politierechter van mediapartner Omroep West.

Voordat Julio aan de beurt is in de rechtbank heeft hij een tijd moeten wachten. De zaak ervoor liep behoorlijk uit. De rechter verontschuldigt zich. ‘Ik snap dat u gespannen moet zijn voor deze zaak’, zegt hij. De twintiger knikt. Hij heeft een spijkerjackje aan en halflang haar tot in zijn nek.

Omdat er vandaag al zaken zijn uitgelopen, wordt deze enigszins versneld behandeld. De officier van justitie laat weten waar Julio van wordt verdacht: poging tot zware mishandeling van een man, omdat hij meerdere keren tegen zijn hoofd zou hebben gestompt. Ook zou hij een vrouw hebben mishandeld door haar te hebben geslagen en zou hij een voordeur hebben vernield. Het incident vond plaats op 14 mei dit jaar.

Als de dag van gisteren
Als de rechter aan Julio vraagt of hij wat wil vertellen, brandt hij los. Hij zegt dat hij het moment als de dag van gisteren kan herinneren. ‘Ik reed rond en toen belde mijn zus opeens. Ze schreeuwde en vroeg of ik haar kon helpen. Ze zei dat ze werd lastiggevallen. Ik was er toevallig dertig seconden vandaan en ik dacht alleen maar ‘ik moet mijn zus helpen’.

Hij reed naar haar toe en trof haar met een vriendin huilend aan. Kort daarvoor zou er een verkeersruzie zijn ontstaan. Een ‘jonge, kale man met oorbellen’, die een van de personen zou zijn die zijn zus lastig viel, liep volgens Julio kort na zijn aankomst een woning binnen. ‘Ik wou hem even spreken en verhaal halen. Ik belde op verschillende nummers aan. Door mijn emoties heb ik de deur uiteindelijk ingetrapt. Het is dom en stom wat ik heb gedaan.’

Rode waas voor zijn ogen
‘Ik vroeg of hij naar beneden kon komen om zijn excuses aan te bieden, maar dat zag hij niet zitten. Hij leek dronken. Hij noemde mijn zus een kankerslet.’ Na die woorden kreeg Julio naar eigen zeggen een rode waas voor zijn ogen. De confrontatie mondde uit in een vechtpartij. ‘Duwen en trekken. Ik gaf een zwaai naar zijn hoofd. Na een paar klappen legde iemand opeens een arm op mijn rug. Ik schrok daarvan. Toen ben ik weggegaan.’

De rechter kijkt hem aan. ‘Ja, dat komt wel overeen met wat u heeft verklaard. Uw zus was dus op de een of andere manier betrokken bij een incident op een rotonde.’ Julio knikt weer. ‘Ze zei dat een paar jongens op haar raam aan het bonken waren.’ De rechter: ‘U zegt dat u naar boven wilde om met hem te praten, maar u trapt wel een deur in. Wat was nou uw bedoeling?’

‘Ik had de politie moeten bellen’
Julio, die nog niks op zijn strafblad heeft, probeert het verder uit te leggen. ‘Ik had de politie moeten bellen inderdaad, ik heb veel spijt. Mijn zus heeft me altijd bijgestaan. Ik wilde dat hij zijn excuses zou aanbieden. Toen hij haar een kankerslet noemde, werd ik opeens woedend. Ik ben geen vechter of een agressieve jongen.’

De man heeft aangegeven dat Julio hem flink heeft mishandeld. De vrouw die hem uiteindelijk aanraakte, waardoor Julio naar eigen zeggen stopte, beweert alleen ook dat hij haar heeft geslagen. ‘Ze heeft gezegd dat ze probeerde om u van de man te halen en dat u haar toen bij haar kraag heeft gepakt, door de gang heeft gesleurd en ook klappen heeft gegeven’, aldus de rechter. ‘Dat is niet gebeurd’, zegt Julio gelijk. ‘Zoals ik het heb ervaren: ik heb haar van me af geduwd. Misschien is ze toen gevallen, maar ik heb haar niet geslagen.’

Eerste keer
De rechter vraagt zich nog af waarom Julio tijdens zijn arrestatie beroep had gedaan op zijn zwijgrecht. ‘Ik had nog geen advocaat. Ik heb van vrienden gehoord dat je dan beter niet kan praten. Het is de eerste keer dat ik met de politie in aanraking kom.’ Julio heeft uiteindelijk drie dagen in voorarrest vastgezeten.

De twee slachtoffers eisen volgens de rechter een schadevergoeding. Hij neemt de persoonlijk omstandigheden van Julio door. De 23-jarige werkt op dit moment niet, maar wil binnenkort weer een studie volgen. Hij woont bij zijn ouders en is verder nog nooit in aanraking gekomen met justitie.

‘Geen sprake van noodweer’
De officier van justitie vindt hem schuldig bewezen voor beide mishandelingen, maar niet de poging tot zware mishandeling. ‘Ik zal eerlijk zeggen. Ik heb best lang zitten piekeren. Maar als je iemand in zijn woning in elkaar slaat, is dat heel ernstig. Er was geen sprake van noodweer, ondanks dat u zegt dat u uw zus moest beschermen. Woorden, zoals kankerslet, kunnen pijn doen, maar niet zoveel pijn dat je iemand in zijn eigen woning in elkaar slaat. Ik vind een gevangenisstraf eigenlijk op zijn plek. Maar misschien maakt meneer daar ook verkeerde vrienden. Aangezien hij nu ook vrienden heeft die hem adviseren zich te beroepen op zijn zwijgrecht.’

125 uur taakstraf
De eis is 125 uur taakstraf, plus een schadevergoeding aan beide personen. De advocaat van Julio laat onder meer nog weten dat de mishandeling van de vrouw niet goed kan worden bewezen. Daarnaast zegt ze nog: ‘Mijn cliënt heeft een blanco strafblad. Hij heeft al drie dagen gezeten. Dat is hartstikke heftig als je dat nog nooit hebt meegemaakt. De taakstraf moet fors omlaag.’

Julio: ‘Ik ben heel erg geschrokken van de gebeurtenis. Dit is nieuw voor mij, ik zal het nooit meer doen.’ De rechter kijkt hem aan en laat weten dat hij hem ook vrijspreekt voor poging tot zware mishandeling. Ook twijfelt hij aan de mishandeling van de vrouw. ‘Ik ben overtuigd door uw raadsvrouw en spreek u daarvoor vrij.’

60 uur taakstraf
Wel wordt hij veroordeeld voor de mishandeling van de man en het vernielen van de deur. Julio krijgt 60 uur taakstraf. ‘Ik ben het met de officier eens dat ik u dit ernstig aanreken. U gaat niet rustig naar boven om rustig te praten, u trapt een deur in.’ Julio lijkt opgelucht met de uitkomst.

De namen in dit artikel zijn gefingeerd in verband met de privacy.

112 Sleutelstad Leiden