Hartproblemen, politieke ruzies en al twintig jaar in de gemeenteraad: toch wil Hugo Langenberg door

Al ruim twintig jaar in de politiek, ernstige hartklachten en meerdere politieke draaien om de oren gekregen en uitgedeeld. Wat bezielt je dan om toch nog vier jaar door te willen in de politiek? “Passie”, antwoordt Hugo Langenberg resoluut. Als fractievoorzitter van de Lokale Partij Leiderdorp (LPL) wil hij in ieder geval nog een termijn door als grootste partij. “Ik wil nog niet aan de zijlijn staan, het geeft mijn leven zin.”

Ruim twintig jaar geleden ging Langenberg namens de VVD de Leiderdorpse politiek in. Sindsdien is er veel veranderd en gebeurd. “Ik kan me nog herinneren dat de raadsstukken op vrijdag in de brievenbus werden gepropt”, lacht de zestigjarige politicus. “Met alle bijlagen erop en eraan. Dan zat ik het hele weekend alles door te spitten, omdat ik dacht dat je echt alles moest lezen. In de vergadering had vervolgens niemand het erover. Door de jaren heen leerde ik pas hoe je daar mee om moet gaan.”

In die tijd zat het ook tegen. De laatste jaren vooral op het gebied van zijn gezondheid. Langenberg kampt met ernstige hartklachten en moest daardoor eind 2019 en begin 2020 meerdere raadsvergaderingen aan zich voorbij laten gaan, vertelt hij tegen mediapartner Omroep West. “De ene dag heb ik er geen last van, de andere dag kan ik nauwelijks naar de auto lopen. Het is een hele zoektocht geweest wat het nou was. Dat was een enge periode en er kwam uit dat er eigenlijk niet zo veel aan te doen is. Het zijn hartproblemen waar ik mee moet leren leven.”

Jeukwoord
In het ziekenhuisbed heeft Langenberg wel eens getwijfeld of hij door moest gaan in de politiek. “Maar ja, het is mijn passie. Ik leef er van op. Shit happens, ik moet met die ziekte leren leven, hoe moeilijk het ook is, maar de politiek is zinvolle tijdsbesteding. Ik gebruik het als kracht. Door dit werk kom ik ook in mijn kracht te staan”, zegt Langenberg die daar meteen lachend achteraan roept: “Al vind ik dat zo’n jeukwoord. Maar het geeft me kracht.”

Wel heeft hij van die periode geleerd. “Soms moet je een levensbedreigende ziekte meemaken voor je denkt: er is maar één leven. Af en toe moet ik denken: laat maar. Ik moet niet alles zelf willen doen en me niet óveral druk om maken. Dat is wel een levensles die ik mee zou willen geven.  Pick your battles.”

Netflix
Maar zich alleen om de kleine dingen in het leven druk gaan maken, en dus stoppen met de politiek, dat gaat de Leiderdorper te ver. “Als ik daarmee stop, moet ik me druk gaan maken over het weer, maar dat interesseert me helemaal niks. Of ik kan gaan zitten vissen, de hele dag Netflix kijken of uit het raam kijken wat er gebeurt. Dat is niks voor mij.”

Is het na twintig jaar in de Leiderdorpse raad niet eens tijd om plaats te maken voor wat jongere mensen? “Dat vind ik onzin”, zegt de 60-jarige politicus. “Ik vind het prima dat er nieuwelingen bijkomen, maar het moet een mix zijn. Van mannen en vrouwen en van ervaren en nieuwe lui.” Maar er zijn natuurlijk ook nadelen aan zo lang in de raad zitten. “Ervaring is goed, maar je gaat ook op routine werken en dan kun je onzorgvuldig worden. Je moet niet verzanden in die ervaring en open staan voor nieuwe ideeën.”

Politieke ruzies
Is de politicus het na twintig jaar zelf ook niet zat? “De reden dat ik ooit de politiek in ging, is dezelfde reden als waarom ik nu doorga. Misschien is die reden onderweg alleen maar versterkt. Namelijk dat ik vind dat je als burger de plicht hebt niet alleen maar langs de kant te staan schreeuwen, maar zelf ook wat kan doen. Ik wil weten wat er speelt en wil weten waarom dingen zijn zoals ze zijn. Het is daarnaast toch ook mooi dat je als 1 van de 21 raadsleden mag besluiten wat er gebeurt in een gemeente met 27.000 inwoners.”

Ook politiek gezien zullen er momenten zijn geweest dat Langenberg dacht: ik stop. Naast zijn gezondheidsproblemen klapte in 2019 de coalitie waar hij als grootste partij van Leiderdorp inzat samen met de VVD en CDA. Het rijden van 50 of 70 kilometer per uur op de Oude Spoorbaan bleek een hangijzer dat te heet werd. “Het klapte door die maximumsnelheid, maar daarvoor hadden wij als LPL al het gevoel dat de VVD en het CDA vooraf steeds overleggen voerden waar wij niet bij mochten zijn.”

Genaaid
50 of 70 kilometer per uur, die twee snelheden hielden de Leiderdorpse politiek bezig. De oppositie was voor 50, net als coalitiepartij LPL. De VVD en CDA, de twee andere coalitiepartijen, wilden net als de wethouder 70 kilometer per uur. Het bleek een breekpunt in de coalitie. Wat volgde was een raadsvergadering waar over en weer gal werd gespuwd, ook op persoonlijk vlak. “Mijn betrouwbaarheid werd betwist. Het werd zo persoonlijk allemaal. Dat was wel een politiek dieptepunt.” De VVD en CDA verlieten de raadsvergadering en het onderwerp werd uitgesteld.

Daarna volgde een politieke stoelendans. Langenberg ging ervan uit met de oppositiepartijen een coalitie te kunnen vormen. Totdat D66 draaide en voor CDA en VVD koos. “We waren er bijna. Inhoudelijk was er eigenlijk geen geschil, maar D66 werd teruggefloten door zijn leden. Toen voelde ik me wel genaaid.” De LPL werd weer veroordeeld tot de oppositie, maar nu als grootste partij van de raad. D66 kwam met CDA, VVD en CU/SGP in de coalitie en koos uiteindelijk voor 70 km/u.

Uit de VVD gezet
Voor het andere politieke dieptepunt moeten we verder terug in de tijd, toen Langenberg vier jaar politicus in Leiderdorp was. Zijn mentaliteit van ‘geen blad voor de mond’ is hem geregeld niet in dank afgenomen. “Ik werd na vier jaar uit de VVD gezet. Ik zou toen lijsttrekker worden richting de verkiezingen, maar werd op het laatste moment op nummer vier gezet. Met voorkeursstemmen kwam ik uiteindelijk op plek twee te staan.” Pikant detail: de lijsttrekker in plaats van Langenberg werd toen Willem Joosten, de verkeerswethouder van de VVD die 16 jaar later zo fel voor 70 kilometer per uur op de Oude Spoorbaan pleitte.

De VVD wilde toen na de verkiezingen in zee met twee partijen waar ze vier jaar lang keihard oppositie tegen hadden gevoerd. “De PvdA en het CDA hadden er toen een financiële ramp van gemaakt”, beweert Langenberg. “Waarop ik zei: dat kun je dan toch niet maken om daar dan mee samen te gaan werken. Via de pers moest ik te horen krijgen dat ik uit de VVD werd gegooid. Maar het feit dat ik zoveel voorkeursstemmen kreeg, was de reden dat ik m’n zetel niet in wilde leveren.”

Grootste
Hij zette toen Liberaal Leiderdorp op, de voorloper van de Lokale Partij Leiderdorp. “Ze dachten toen bij de VVD: daar zijn we mooi vanaf. En 16 jaar later zit ik er nog, en ben ik de grootste partij.”

Dat benoemt Langenberg dan ook als het hoogtepunt in zijn politieke loopbaan: het worden van de grootste partij bij de verkiezingen in 2018. Hij kan zich de uitslagenavond in het stadhuis dan ook nog wel goed herinneren. “Dat was een mooi moment, ja. Om al die gezichten van de raadsleden van de andere partijen toen te zien. Ze hadden nooit gedacht dat wij de grootste zouden worden. Ik had het zelf ook nooit gedacht”, geeft hij eerlijk toe.

Over vier jaar weer vier jaar?
Waar hij niet aan zal toegeven: stoppen in de politiek. Een kwakkelende gezondheid, de politieke klappen van de zweep en al twintig jaar in dezelfde politieke arena, toch wil Langenberg de komende vier jaar weer door. “En ik denk nu dat we weer de grootste worden.” Of hij er dan over vier jaar wéér vier jaar aanplakt, weet hij nog niet. “Nou…”, zegt hij aarzelend. “Dat zien we dan wel weer.”

Leiderdorp Politiek