Bewogen afscheid van Alexander Pechtold

Donderdagmiddag is tijdens een buitengewone raadsvergadering afscheid genomen van D66-wethouder Alexander Pechtold. Tot en met aanstaande dinsdag is hij nog wethouder, woensdag wordt hij burgemeester van Wageningen. Namens de raad sprak ’nestor’ Jan Laurier Pechtold toe, namens het college mocht ‘het politieke nakomertje’ Ron Hillebrand de loftrompet steken.

In aanwezigheid van vrijwel de voltallige raad (Sita Dewkalie van GroenLinks ontbrak, ze is gisteren moeder geworden), het college van Burgemeester en Wethouders, echtgenote Fraukje, zijn moeder, oud-burgemeester Wolter Lemstra, zijn directe medewerkers Cindy van Es en Ineke van Vliet en oud D66-wethouder Hans de Goede name Alexander Pechtold donderdagmiddag afscheid van de Leidse politiek.

Burgemeester Lenferink blikte terug op de lange, Leidse politieke loopbaan van Pechtold. “U was als raadslid en later als wethouder bijna overal wel bij betrokken. Buiten de raad was u bovendien actief in bijvoorbeeld het bestuur van de Gevulei en het Samenwerkingsverband Leidse Regio. En ook deed u ervaring op in het bedrijfsleven als commissaris bij de N.V. Energie- en Watervoorziening Rijnland. En dat is onmisbaar als je burgemeester wilt worden.” Pechtold is overigens ook buiten Leiden actief. In november vorig jaar werd hij gekozen tot landelijk partijvoorzitter van D66. “Zoveel kwaliteit verliezen doet pijn, niet alleen voor ons hier, maar voor de hele stad,” zo besloot Lenferink.

GroenLinks-raadslid Jan Laurier hield, als langstzittende raadslid, namens de gemeenteraad een bewogen afscheidsspeech voor Pechtold. Daarin prees hij hem voor het altijd aanwezig zijn. Ook in tijden dat het privé zwaar was, zoals na het overlijden van zijn vader: “Je vader was trots geweest als hij nu hier kon zijn.” Laurier roemde Pechtold verder voor de behendige wijze van onderhandelen. “Je was vaak een echte veilingmeester die precies op het juiste moment ‘verkocht’ riep en dan was de buit voor Leiden binnen.”

Laurier sloot af met nog enkele goeie tips voor als Pechtold straks burgemeester is in Wageningen: “Als je een officiële handeling moet verrichten, doe dat dan alsjeblieft nooit meer in korte broek!” Daarmee refererend naar Pechtold die enkele jaren geleden in korte broek het zwaard bij de toegangspoort naar De Burcht weer op zijn plek zette. De tweede tip: “Vergelijk nooit meer een raadslid met een Trolleybus. Wageningen ligt zo dicht bij Arnhem dat je daar weleens problemen mee zou kunnen krijgen.” Arnhem is de enige stad in Nederland waar Trolleybussen rijden. In de discussie over de RijnGouweLijn pleitte de SP-fractie bij herhaling voor een Leidse Trolleybus in plaats van de sneltram. Daarop kon Pechtold het niet laten om SP-fractievoorzitter Paul Day toe te voegen: “Wat is het verschil tussen een SP-raadslid en een Trolleybus? Het antwoord gaf hij zelf: “Een Trolleybus stopt als ‘ie de draad kwijt raakt.”

Namens het college blikte PvdA-wethouder Ron Hillebrand terug op de manier waarop Pechtold zijn wethouderschap in Leiden heeft vervuld. Zo had hij maar liefst zeven karakters voor Pechtold op een rij gezet. Elk met zijn eigen voor- en nadelen. Als “weekendwethouder” maakte Pechtold zich geliefd in de stad. “Terwijl iedereen op het stadhuis om vijf uur zijn jas aantrok om naar huis te gaan, ging jij de stad in. Bijvoorbeeld om op de tribune te gaan zitten bij een sport waar je tot dat moment waarschijnlijk nog nooit had gehoord.”

Ook de “Communicatieve wethouder” was een van de karaktertrekken van Pechtold: “Anderen goed inschatten door te zorgen dat je wist wat hen beweegt, daar was je goed in,” aldus Hillebrand. De “Pokerende wethouder” Pechtold wilde overal een slaatje uitslaan. “Intern was dat weleens lastig, maar extern was dat juist fantastisch,” vond Hillebrand die in dat licht nog een spreuk van oud-wethouder Tjeerd van Rij aanhaalde: “Het tafelzilver wordt met goud betaald.”

Ook is Pechtold volgens Hillbrand een echte teamspeler: Je wilde niet alleen het maximale eruit halen, maar er ook samen uit komen”. De “daadkrachtige wethouder” realiseerde vrijwel alles wat hij zich ten doel had gesteld. “Toen je aantrad was er geld voor het oprapen, maar je hebt het allemaal uitgegeven; en nog wel een beetje meer ook. Alle wensen zijn bijna gerealiseerd: een turnhal, een sporthal, groene velden en sportkantines. Bij de laatste college-onderhandelingen gaf je aan dat je niet persé meer sport in je portefeuille hoefde. Logisch, er was geen geld meer!” Hillebrand sloot af met een relaas over de ”emotionele wethouder” die oprecht verontwaardigd kon zijn en de “betrouwbare wethouder” die vertrouwen geeft, maar je ook in vertrouwen neemt.

Pechtold zelf zei terug te blikken op een geweldige periode: “De samenwerking was een genot. Ik zal het missen. Pas vanochtend drong het echt tot me door dat we Leiden gaan verlaten”. D66 Leiden noemde hij zijn thuisbasis ‘en dat zal ook zo blijven’. Met de bestuurscultuur en de bestuurskracht van Leiden is volgens Pechtold helemaal niets mis. “Leiden is wel te weinig trots en heeft te weinig lef. De stad verkoopt zichzelf slecht.” De provincie Zuid-Holland kreeg een veeg uit de pan: “Als ik het in politieke bewoordingen moet zeggen vind ik het provinciale beleid de laatste tijd ’zeer teleurstellend’. Leiden mag in de regio verdermodderden. Alsof de bestuurskracht van de provincie zo geweldig is!”

Leiden pechtold