Deel dit bericht!  

Bredeschool Merenwijk heeft 19 nieuwe mediators: van 9 en 10 jaar

Ze zijn 9 of 10 jaar, zitten in groep 6 of 7, en ze bemiddelen bij twisten. Voor een gemiddelde volwassene is dat een hele opgave, want hoe pak je dat aan als je niet weet ‘wie begon’? Op de Bredeschool Merenwijk ligt dat anders. Daar hebben ze een heleboel mediators, bemiddelaars. Dinsdag ontvingen er weer negentien hun diploma. Peer mediators; ze bemiddelen tussen leerlingen onderling. Of zoals Hassan zei “de mediator kan de problemen oplossen en kan veel dingen dóen”.

Níet de baas
Hiba (9 jaar) is één van de negentien. Nee, “ze is níet de baas op het schoolplein”, vertelt ze. Alhoewel, “misschien een heel klein beetje”. Zij vindt het “niet zo moeilijk. Er zijn ook boeken om te lezen”. Haar vuurdoop heeft ze al achter de rug “ik heb al één ruzie opgelost”. Meer tijd voor vragen heeft ze niet. De nieuwe mediatoren maken een kennismakingsronde door de school, zodat iedereen weet wie ze zijn.

Reactief
Per schooldag hebben drie bemiddelaars dienst. Ze zijn herkenbaar aan hun hesjes. Wat ze níet zijn, is politieagent. Andrea Heyboer van van het Leidse bedrijf Onderwijszaken heeft de leerlingen getraind. “In principe is een mediator reactief: een leerling moet op hén afstappen met een vraag te helpen”. In een speciale hoek op school, de mediatorplek, kun je zien welke drie die dag dienst hebben en je dus kunt aanspreken. Doordat er zoveel mediatoren zijn én de leerlingen allemaal wat ze kunnen verwachten, zijn de mediatoren geen buitenbeentjes. Ze horen er ‘gewoon’ bij.

Wíllen is de sleutel
De bemiddelaars passen in een veel omvangrijker concept van een vreedzame school, en zelfs een vreedzame wijk. In essentie komt mediatie neer op luisteren naar de ander. Wel zijn er drie noodzakelijke voorwaarden: je moet het wíllen uitpraten, je móet je best doen, en je moet het probleem ook écht willen oplossen. Beide partijen moeten dus écht hun best doen. Om dat proces te begeleiden hebben de jonge mediators een maand lang trainingen gehad van Andrea. “Meestal zijn het twaalf leerlingen. Maar hier waren vrij veel twijfelaars of ze écht door wilden gaan”, verklaart zij. Van de negentien weten achttien het echter al zeker: zij gaan door.

Verbreiden naar de wijk
Het is lastig aan te geven of de kinderen zich door de cursus anders gaan gedragen of zich anders opstellen. Op school waarschijnlijk wel, maar er is ook een heel groot leven búiten de school. Vandaar dat de Bredeschool Merenwijk, samen met Libertas Leiden, aan de slag is met het verspreiden van het concept naar de wijk. “De pedagogische wereld van kinderen verbreidt zich over de héle sociale omgeving”: ouders, de straat, de buren, (sport)verenigingen, winkels, en zoveel meer. De Ouderacademie heeft daarom gevraagd verder van gedachten te wisselen. Het gedachtegoed van de mediator – luisteren, praten, respecteren – als basis voor de wijk.

Gefeliciteerd
Wethouder Frank de Wit – “hulp van de burgemeester” in de belevingswereld van de kinderen – huldigde de geslaagden, “namens Burgemeester en Wethouders, namens de hele stad. Heel knap gedaan!”. Uiteraard hebben niet alle kinderen alles gehoord. Toespraken en stil zitten, zijn lastig. Ook als de directeur dat wil “op je billen zitten, je ogen hier, en je mond op slot” en, als (bijna) iedereen écht stil is: “Hier word ik blij van”. Voor de wethouder was dat echt ietsje moeilijker.

Pais en vree?
Zal er nu nooit meer ruzie zijn? Geen vechtpartijtje zijn? Niemand worden gepest? Dat zou een illusie zijn. Maar de Bredeschool Merenwijk heeft wel een stap gezet waardoor de kinderen weten dat die problemen oplosbaar zijn: “een democratische oefenplaats waar je leert dat ruzie met luisteren en praten wordt opgelost”, volgens Heyboer. Dat neemt niet weg dat de confettiklappers die de groep acht-ers afstak voor de nieuwe lichting mediators, meteen ook leidde tot het wonderlijke neerstorten van de zelfgemaakte slingers. Kinderen blíjven kinderen, ook als ze enthousiast zijn.

Rolf Eijgenraam maakte een radioreportage van de diploma-uitreiking.