Deel dit bericht!  

Massale opkomst van ondernemers tijdens Leidse Ondernemersborrel

Zet een paar honderd ondernemers bij elkaar, laat twee wethouders het bekende jubelverhaal afsteken over onze mooie stad Leiden, gooi er nog een op muziek gezet gedicht tegenaan, zorg voor (prima) hapjes en drankjes en geef iedereen de ruimte om te netwerken. Zie daar, je hebt de jaarlijkse Ondernemersborrel van de gemeente Leiden geschetst. Niet dus. Op de keper beschouwt, klopt de openingszin – er was zo goed als geen ‘nieuws’ te beluisteren bij de wethouders – maar de Ondernemersborrel gaat om iets heel anders.

Opkomst
Het eerste wat opvalt, is het aantal ondernemers. Of nee, eigenlijk is dat het tweede. Het eerste is de persoonlijke verwelkoming door de wethouders. Of ze echt iedereen kennen, is minder van belang; het gaat om het gecreëerde gevóel. Ze gedragen zich als gastheer/-vrouw door iedereen afzonderlijk de hand te schudden “Hé, leuk dat dat je er bent”. En het zijn er veel. Woensdagnamiddag stroomt de Stadsgehoorzaal helemaal vol met ondernemers (en dan moeten er ongetwijfeld nog veel meer níet zijn gekomen). Het is vól.

Roezemoes
Oppervlakkig beschouwt, gebeurt er niet eens veel. Er zijn entre acts; zij het dat die een deel van de aanwezigen ontgaan doordat ze binnen werden opgevoerd en het buiten beter toeven was. Wat de ‘buitenstaanders’ dus misten. Dat was ook de makke van de opening door Fields of Wonder, die een reprise opvoerden van de opening van Beelden in Leiden. Maar daar werd er niet doorheen geroezemoest en klonk het orgel lekker luid. Nu leek de voorstelling, contextloos, te zwak.

Strijk&Laudy
Het moet gezegd: de duo-presentatie van de wethouders Strijk en Laudy was haast vlekkeloos. Snel en soepel, niet verrast door onverwachte lichtbeelden – zo leek het – en ook qua timing in orde. Maar wethouders zijn geen cabaretiers. Zij gaan over bestuurlijke inhoud. Op zich was ook daar niets mis mee, maar ons een spannende toekomst voorspiegelend? Nee. Het was een opsomming van bekende grote projecten in de stad (waarvan zij konden melden dat die nu voltooid zijn) en ontwikkelingen die de stad raken (maar die buiten de invloedssfeer van de stad vallen, zoals klimaat, energie(tekort), vergrijzing, en meer). Het nieuws zat ‘m mogelijk in details. Zoals dat de beplanting van de ovoronde, de ovale rotonde, bij de nieuwe Jan van Houtbrug nog “twee jaar op zich laat wachten” vanwege de noodzaak zwaar vrachtverkeer te kunnen laten passeren.

Functioneel
En tóch was het functioneel en succesvol. Jacqueline(51) en Joke(48) zijn wel enthousiast. Onderneemster Jacqueline werkt dan wel landelijk “maar je bent toch wel trots dat je in Leiden zit, als je dit allemaal hoort. (…) Als je er zelf middenin zit als bewoner, zie je het soms niet”. Het is wat de bijeenkomst brengt; dat ondernemers tróts vertellen dat ze uit Leiden komen (in tegenstelling tot het veel besmuiktere “Leiden” uit de jaren zeventig). Dat verhindert ondernemers niet ook een mening te hebben over de stad. Henny(68) en Rénate(41) vinden het een prima bijeenkomst “ik kom al vanaf 1995”. Hen valt op dat er “meer jongeren zijn dan anders”. Iets wat Koene D.(68) ook opvalt “vaak zijn er dezelfde gezichten op dit soort bijeenkomsten. Hier zijn veel nieuwe”. Maar zeker Henny heeft ook wel aanmerkingen op de bestedingen en het beleid “die 12.000 woningen die Leiden moet bouwen: worden dat sociale huurwoningen? Vast niet. De Haarlemmerstraat: prima dat die wordt opgeknapt, maar er staat wel heel veel leeg. Twee rotondes in de Merenwijk? Voor drie miljoen. Terwijl de stemming 50-50 was. Weggegooid geld”.

Netwerken
Het belangrijkst is het netwerken. Dat is dus géén zakendoen onder het genot van een hapje en een drankje. Mario(42), Joran(20) en Michelle(22) beamen dat “het is zaak je gezicht te laten zien. Kaartjes uitwisselen en dan bijvoorbeeld een dag later eens bellen. Dan heb je al contact gehad”. Dat is ook wat Nelleke(63) vertelt, die voor een opleiding permanent op zoek is naar stageplaatsen “Top. Dit. Je kunt er nieuwe contacten opdoen (en dan later bellen)”. Of ze vandaag nieuwe contacten heeft opgedaan? “Jazeker”. “Het is hier geen plek voor afspraken. Maar je kunt wel iemand op het idee brengen dat een stagiaire ook extra handjes in het bedrijf betekent”, zegt ze lachend.

Contacten
Dát is de essentie van de ondernemersborrel: het met elkaar in contact komen. Dat lukt. De vraag die overeind blijft staan, is in wiens belang dat is. De antwoorden duiden er op dat het vooral de ondernemersbelangen zijn. Maar iemand als Mario vermeldt nog iets “dat voorstellen van al die accountmanagers, dat was handig. Nu weet je naar wie je gericht kunt vragen in plaats van te verdrinken via een algemeen gemeentelijk telefoonnummer”. Het was iets uit Strijk/Laudy’s 20 minuten voordracht: een serie foto’s van relevante ambtenaren, van accountmanagers tot centrummanagement en cultuurmakelaars. Achteraf bezien, was dat een bijzondere. Want sommige van die mensen zijn er al een hele poos, zijn er speciaal voor ondernemers: hoe kan het dat die nog onbekend zouden zijn?

Hit
En het gedicht Zo heb ik Leiden lief? Wouter Ydema (stadsdichter) en Rian Evers (muziek/theatermaker) oogstten alleen maar lof “een mooi gedicht. Mooie tekst. Die cd ga ik zeker nog ’s beluisteren”.