Polsstokhoogspringer Rutger Koppelaar wint Gouden Spike

Rutger Koppelaar heeft de Gouden Spike gewonnen. In Leiden bedwong de polsstokhoogspringer zaterdag een hoogte van 5,70 meter, ruim meer dan de EK-limiet plus de hoofdprijs van de tweede wedstrijd van het nationale baancircuit. Ook discuswerper Erik Cadée 63,56 meter en Benjamin de Haan (28.44,84 op de 10.000 meter) stelden toegangsbewijzen voor het EK in Berlijn veilig.

Met zijn klinkende overwinning zet Koppelaar een eerder omstreden optreden in Leiden recht. In 2014 kreeg hij ook de Gouden Spike uitgereikt, maar vanwege een eerdere dopingovertreding werd die hem met terugwerkende kracht ontnomen. De Dordtenaar beschouwt zijn nieuwe zege als revanche, zonder overigens lang stil te staan bij die zwarte bladzijde uit zijn atletiekcarrière.

“Eindelijk is het eruit gekomen”’, zegt hij nadat hij tientallen T-shirts van jeugdige handtekeningenjagers van een krabbel heeft voorzien. Zijn winnende sprong van 5,70 meter betekent een nieuw persoonlijk record, een EK-ticket en de vijfde plaats op de Europese seizoenranglijst. Pogingen op 5,80 meter mislukten nog, maar als Koppelaar nog meer vertrouwd is met zijn 10 centimeter langere stok acht hij die hoogte haalbaar. “Daarna is een nieuw Nederlands record van 5,86 ook in beeld”, stelt de grote springer vol zelfvertrouwen.

Met zijn spectaculaire optreden stelt Koppelaar andere opvallende prestaties in de schaduw. Het venijn zit hem tijdens de druk bezochte Gouden Spike in de staart, want ook de Berlijn-waardige discusworp van Erik Cadée, de degelijke overwinning van de winnares van 2017 Melissa Boekelman (18,19 meter kogelstoten) en de Nederlandse titel op de 10.000 meter van Benjamin de Haan zijn in de slotfase van de wedstrijd te bewonderen.

Een tegenvaller was er eerder op de avond voor Jip Vastenburg, die achter drie buitenlandse loopsters weliswaar nationaal kampioen op de 10.000 meter werd, maar de beoogde limiet van 32.20 op geen stukken na haalde (33.03,42). “Ik zat totaal niet in de wedstrijd en wilde zelfs uitstappen”, verzucht Vastenburg na afloop. “Toch heb ik geprobeerd er het beste van te maken. Maar alleen een titel doet me weinig. Ik baal ervan dat ik niet naar Berlijn ga.”

Benjamin de Haan mag daar wel naartoe. De halve Amerikaan (van moederskant) moet weliswaar alle zeilen bijzetten om na een vlotte opening de Nederlandse titel te behalen, maar omdat hij de enige Nederlandse kandidaat is volstaat voor de kampioen de B-limiet. “Het was pas mijn tweede 10.000 meter”, zegt hij ter verontschuldiging. “Ik was niet zeker van mijn zaak toen ik Bart van Nunen langszij zag komen, maar had gelukkig nog heel wat energie voor de laatste ronden.”

Het liefst kwalificeert De Haan zich deze maand ook nog op de 5000 meter voor Berlijn, waar hij nog nooit van zijn leven geweest is. De voormalige 1500-meterloper woont nog maar enkele maanden in Nederland en geniet met volle teugen van de steun die hij krijgt om zijn sport te bedrijven. “In de Verenigde Staten viel ik overal buiten nadat ik in 2016 was afgestudeerd. Hier heb ik het geweldig naar mijn zin”, aldus De Haan, die overweegt om voortaan alleen de koude helft van het jaar in Amerika door te brengen.

Na een enerverende atletiekwedstrijd geniet organisator Norbert Groenewegen van de vele geslaagde limietpogingen, titels, persoonlijke en Gouden Spike-records en boeiende duels. “Ik vind het vooral geslaagd”, zegt de Rijnsburger, “dat bijna alle aansprekende prestaties aan het slot van de wedstrijd plaatshadden. Je kunt niet alles regisseren, maar we hebben hier wel bewust op aangestuurd.”

De verrichtingen van Koppelaar, Cadée, Boekelman, de discuswerpsters Jorinde van Klinken en Corinne Nugters en de kampioenschappen op de 10.000 meter – en ook de kennismaking met het nieuwe paralympische onderdeel 100 meter voor RaceRunners – bezorgen niet alleen Groenewegen, maar ook het publiek enkele aangename uren.

De sprinters komen er wat bekaaider vanaf. Soms blaast de grillige wind hun wat te veel in de rug. Op de 100 meter mannen laat de elektronische tijdwaarneming het een keer afweten. “We hebben niet alles in de hand”, aldus Groenewegen. In overleg met de sprinters besluit de wedstrijdleiding de 100 meter te laten overlopen. Vlak voor de prijsuitreiking wint Henlsey Paulina de herkansing in 10,29 seconden, met toegestane rugwind.

Leiden Sport