Brieven schrijven op de Dag van de Mensenrechten

Vandaag is het zeventig jaar geleden dat de Verenigde Naties 10 december uitriepen tot Dag van de Mensenrechten. Amnesty International grijpt elk jaar deze dag aan om het lot van (politieke) gevangenen wereldwijd onder de aandacht te brengen. Zaterdag bezochten de twee nog levende Angola 3-gevangen de Leidse bibliotheek om te benadrukken dat schrijven echt helpt.

In het BplusC-gebouw aan de Nieuwstraat staat een grote tafel met schrijfpapier en pennen. Brieven schrijven gebeurt hier nog echt met de hand en een pen. Volgens organisator Karé Groenendijk moet je de kracht van een geschreven brief niet onderschatten. “Wij horen keer op keer dat het helpt, dat omstandigheden verbeteren en soms leiden brievenacties zelfs tot vrijlating van gevangenen.”

Albert Woodfox en Robert King zijn twee Amerikaanse mannen die decennialang onterecht in de beruchte gfevangenis Angola in Louisiana zaten. King 29 jaar en Woodfox zelfs 44 jaar en grotendeels in eenzame opsluiting. Zij zitten deze middag oog-in-oog met mensen die brieven schrijven aan autoriteiten om dergelijke situaties aan te kaarten en te vragen om verbetering van omstandigheden, een eerlijk proces en vrijlating van onschuldigen. Zowel King als Woodfox onderstrepen het belang van deze brieven.

Gerry van Bakel in gesprek met Karé Groenendijk die de schrijfactie van zaterdag organiseerde in BplusC.

Karé Groenendijk is er trots op de dat Leidse afdeling van Amnesty International deze mannen mag ontvangen. Karé Groenendijk legt uit dat het contact is gelopen via het hoofdkantoor in Amsterdam. Ze vertelt dat Leiden een actieve groep is binnen Amnesty en dat ze een verzoek hadden ingediend om opgenomen te worden in de rondgang van de Amerikaanse gasten en dat gehonoreerd is.

In de zaal zit ook Kristel Snellen, die dertien jaar geleden haar eerste brief schreef naar Albert Woodfox, een van de Angola 3. Over de loop der jaren maakte ze hem deelgenoot van de gelukkige en verdrietige momenten in haar leven en probeerde hem menselijk contact te bieden. “Sommige mensen vragen wel eens waarom ik geen brieven schrijf naar zieke kinderen, maar dit is mijn keuze en daar sta ik achter.”

Gerry van Bakel in gesprek met Kristel Snellen die jarenlang schreef met Albert Woodfox.

Albert Woodfox en Robert King stonden samen met Herman Wallace bekend als de Angola 3. Angola was de bijnaam van de staatsgevangenis in Louisiana, die was gebouwd op het grondgebied van een slavenplantage. Het gevangenisregime was berucht. De Angola 3 vochten niet alleen tegen hun onterechte gevangenneming op verdenking van de moord op een gevangenisbewaarder en hun eenzame opsluiting maar ook tegen de manier waarop ze gehandeld werden. Woodfox en King vertellen hoe het eten over de grond van hun cellen werd gesmeten in plaats van dat ze het op een dienblad kregen aangereikt. In 2015 wordt Woodfox als laatste vrijgesproken, maar het zal nog een jaar duren voordat hij eindelijk de gevangenis verlaat. Woodfox spreekt van een niet aflatende strijd tegen eenzame opsluiting, de doodstraf en slechte omstandigheden. “Het bestaat nog steeds.”

Gerry van Bakel in gesprek met Albert Woodfox, interview is in het Engels).

Amnesty International strijdt voor mensenrechten wereldwijd. Rond 10 december wordt er extra aandacht gevraagd op de verjaardag van de Dag van de Mensenrechten. Maar brieven schrijven kan het hele jaar. Ga voor meer informatie naar de website van Amnesty International.

Leiden Maatschappij