Zomerkamp in coronatijd: geen liedjes bij het kampvuur

Leiden, 15 juli 2020 om 11:05 uur door Rolf Eijgenraam

Geen liedjes zingen bij het kampvuur en geen spontaan uitje naar het strand. Ondanks de pandemie mogen scoutinggroepen in Nederland op zomerkamp, maar het wordt anders dan anders. “We zijn vooral blij dat we tóch op kamp kunnen en in ieder geval iets met onze jeugdleden kunnen ondernemen”, vertelt Frank Goedhart, voorzitter van de Scouting Shawano’s Oegstgeest.

“Normaal gesproken leef je het hele jaar naar het zomerkamp toe, het is het hoogtepunt van het scoutingjaar”, legt Goedhart uit. Dat was dit jaar anders, sinds de uitbraak van het virus in maart dit jaar, verkeerden de scouts in onzekerheid. Het duurde even voor de kogel door de kerk was; Het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) gaf in samenspraak met het Outbreak Management team (OMT) op 11 juni groen licht voor het coronaprotocol dat verschillende landelijke koepelorganisaties voor zomerkampen opstelden.

Verslaggever Rolf Eijgenraam sprak Frank Goedhart, voorzitter van Scouting Shawano’s Oegstgeest, over zomerkamp in coronatijd.

“Het organiseren van een scoutingkamp is altijd hectisch, maar de dagen nadat duidelijk werd dat het kamp toch door kon gaan, was het nóg hectischer dan gewoonlijk”, vertelt Titia Witte, secretaris van Scouting St. Jozef Leiden. “Het was een hoop geregel. Ik merkte dat de begeleiders hun kampprogramma zo snel mogelijk zwart op wit wilden hebben, vanwege alle beperkingen en logistieke problemen die het protocol met zich meebrengt. We hebben de verschillende speltakken (dat zijn groepsonderdelen ingedeeld naar leeftijdsgroep, red.) wel vrij gelaten in hoe zij invulling geven aan het programma.”

Bubbel
Belangrijkste verschil is volgens voorzitter Goedhart dat de groepen ‘meer op zichzelf’ zijn. “In het landelijke protocol dat wij volgen, staat dat je zo veel mogelijk in een kampbubbel moet blijven. Dat betekent dat we eigenlijk niet op plekken komen waar het druk is. Een stad bezoeken of even naar het strand is er niet bij. Dat betekent dat we veel meer op het kampterrein of bij het gehuurde clubhuis zijn dan gewoonlijk.” Goedhart is tevreden hoe de Shawano’s invulling hebben gegeven aan het kamp. “Ik moet zeggen dat de regels voor de nodige uitdagingen hebben gezorgd. Wij hebben het geluk dat we een groep flexibele en enthousiaste leden hebben, die blij waren dat ze überhaupt op kamp konden.”

Wij hebben het geluk dat we een groep flexibele en enthousiaste leden hebben.

Wegens de bubbelregel, moest er het nodige aangepast worden. “We kunnen veel minder dan we gewoonlijk kunnen, dus hebben verschillende speltakken ervoor gekozen hun kamp wat in te korten”, vertelt Titia Witte. De regel zorgt er ook voor dat zij niet naar de supermarkt kunnen. “Gelukkig heeft Scouting Nederland op landelijk niveau een deal gesloten met Albert Heijn, waardoor we voor een redelijke prijs boodschappen kunnen laten bezorgen.”

Niet zingen
Zingen is er ook even niet bij. Vanwege de vele aanwijzingen dat het coronavirus zich sneller verspreid wanneer iemand hard praat, lacht of zingt, is het in het protocol opgenomen dat zingen niet mag. “Normaal hoort liedjes zingen bij het kampvuur wel bij kamp, maar dat is dit jaar uitgesloten”, vertelt Goedhart. “We zullen iets anders moeten bedenken. Ik denk dat wij de radio wat vaker aan zullen zetten, misschien kunnen we wel mee neuriën.”

Afstand
Alleen de volwassen begeleiders moeten anderhalve meter afstand bewaren, de jeugdleden onderling hoeven dat niet. Frank Goedhart: “In een eerdere versie van het protocol moesten ook de kinderen de social distancing in acht nemen, maar dat is gelukkig niet meer het geval.” Ook Titia Witte is erg blij dat de regel is afgeschaft voor jeugdleden: “De afstandsregel had voor de nodige uitdagingen gezorgd, gezien zij dan ook tijdens slapen afstand moesten houden. Gewoonlijk slapen de speltakken van 14 tot 18 jaar in groepstenten, dat was onmogelijk geworden. We hadden al bedacht dat we desnoods voor éénpersoonstenten moesten zorgen, maar zo ver is het gelukkig niet gekomen.”

Geen Oostenrijk maar Oosterhout
Een ingrijpende afstandsregel die wél van kracht is, is dat de groepen niet verder van hun thuisbasis op kamp mogen dan in twee uur te reizen is; ouders moeten hun kinderen te allen tijde op kunnen halen. De oudste jeugdleden van Scouting Shawano’s balen als stekker, er ging daardoor een dikke streep door hun geplande kampen in Oostenrijk en Polen waar zij zich de afgelopen twee jaar op hadden voorbereid. “Eens in de twee jaar gaan de oudste groepen naar het buitenland. Laat dit nou juist het jaar zijn dat die reis op de planning stond. Vooral voor de oudsten in die groep, die als laatste kamp als jeugdlid een afsluiting in het buitenland gepland hadden, balen enorm. Zij zullen het nu met een weekje Oosterhout moeten doen.”