Leids team kijkt opnieuw naar onopgeloste Parnassiamoorden

De politie doet opnieuw onderzoek naar de Parnassiamoorden. Zo’n 14 jaar geleden kwamen vier mensen om het leven in de buurt van het terrein van de Haagse ggz-kliniek, maar de zaken werden nooit opgelost. Een groep studenten van de Universiteit Leiden heeft de dossiers opnieuw bekeken, schrijft mediapartner Omroep West. “Ik ben hartstikke blij”,  zegt nabestaande Peter Verhagen. Zijn moeder werd in 2007 dood gevonden in de buurt van de psychiatrische instelling.

De 57-jarige Tineke Verhagen bezoekt Parnassia in november 2007 met haar zoon Marco (38), die lijdt aan paranoïde schizofrenie. Na de afspraak verdwijnt Tineke en na een paar dagen wordt haar lichaam gevonden in de Puinduinen, twee kilometer verderop. Marco kan zich niets herinneren, behalve dat hij zijn moeder kwijtraakte op het terrein van Parnassia.

“Mijn moeder is vermoord. Ze werd gevonden in een slootje, nadat ze drie dagen vermist was”, vertelt Peter Verhagen geëmotioneerd. De studenten hebben ook het dossier van Lientje van Mastrigt doorgenomen. De 78-jarige vrouw, woonachtig op de afdeling psychiatrie voor ouderen, wordt in april 2008 dood gevonden in een sloot aan de Walnootstraat. Hoe ze daar terecht is gekomen, blijft altijd een raadsel.

Scenario’s
Ook de dubbele moord op Maya de Vries (60) en haar zoon Mark (32) wordt door de Leidse studenten opnieuw tegen het licht gehouden. Hun lichamen worden in december 2007 gevonden in een sloot bij de Albardastraat. Ze zijn zwaargewond en allebei door verdrinking om het leven gekomen.

De drie dossiers zijn door studenten van diverse faculteiten van de universiteit, onder leiding van een hoogleraar en een docent criminologie doorgespit. “Ze hebben gekeken naar de diverse scenario’s, welke betrokkenen wanneer op welke plek was, maar ook naar forensische kansen”,  legt Leo Simais van het cold case team van de politie Eenheid Den Haag uit. “Ze zijn gaan kijken op de plekken waar de slachtoffers zijn aangetroffen om zich een beter beeld te kunnen vormen van de situatie. En wij hebben ze ondersteund.”

Sporen op horloge
Het geeft Peter Verhagen, de zoon Tineke, een goed gevoel. “Natuurlijk word ik hier gelukkig van, ze gaan opnieuw alle aspecten af. Ik heb bijvoorbeeld het horloge van mijn moeder, dat ze toen om had, nog thuis in een zakje. Dat is nooit op sporen onderzocht.” Simais heeft contact met de andere nabestaanden: “Ze hebben nog veel vragen, waarom dit is gebeurd met hun geliefde en ze willen antwoorden op die vragen.”

Of die antwoorden er komen, is de vraag. “De studenten hebben hun bevindingen gepresenteerd aan de politie en wij kijken nu of hun ideeën ervoor kunnen zorgen dat we deze zaak eventueel weer kunnen heropenen”, zegt Simais. Door nieuwe technieken kunnen forensische sporen nu wel, of nog beter worden onderzocht. “En de situatie of relaties van getuigen kunnen veranderd zijn waardoor men nu misschien wel wil of kan verklaren.”

Geen heropening
Zijn de drie zaken nu officieel heropend? “Nee”,  zegt Simais stellig. “Het is meer een onderzoek, een studie, om te kijken of de zaak heropend kan worden.” Voor Peter Verhagen is het genoeg. “Ze gaan mijn theorie onderzoeken. Dat motiveert me door te gaan.”

Bij het onderzoek naar de moorden speelde destijds ook dat Parnassia niet wilde meewerken om gegevens beschikbaar te stellen. De instelling wees op het medisch beroepsgeheim. De politie kon daardoor bijvoorbeeld niet beschikken over gegevens uit de agenda’s van behandelend artsen of inzage krijgen in medische dossiers van mogelijke verdachten. Het Openbaar Ministerie voerde procedures om die informatie toch te verkrijgen, maar dat liep op niets uit.

Leiden