Deel dit bericht!  

Allereerste Drakentemmers Award voor Rosa Manus en LUBEC

Er kwam nog net geen tromgeroffel aan te pas bij vrouwenopvang Rosa Manus in Leiden, maar de ontvangers van de eerste Drakentemmers Award ooit, waren er superblij mee. En de echte winnaars zijn al die mensen die met een trauma in de vrouwenopvang terechtkomen en snel en kundig worden geholpen.

De vrouwenopvang Rosa Manus werkt samen met Leiden Universiteit Behandel- en Expertisecentrum (LUBEC) in een uniek behandeltraject. Directeur Paula van den Boom van Rosa Manus en Maartje Schoorl van de directie van LUBEC vinden hun manier van werken eigenlijk doodgewoon.

Maar daar denken de Drakentemmers heel anders over. Dit platform ondersteunt behandelaars en hulpverleners die werken met slachtoffers van geweld. “Wij vinden het zo mooi wat ze hier doen, dat we er een prijs voor hebben bedacht”, zegt Trijntje Kootstra die de prijzen mocht uitreiken. Ook de gemeente Leiden kreeg lof en een award voor de financiële ondersteuning.

Verslaggeefster Gerry van Bakel in gesprek met Paula van den Boom, Maartje Schoorl en Trijntje Kootstra.

Als je hoort wat de Leidse methode is, dan klinkt het niet baanbrekend. Vrouwen die binnenkomen bij Rosa Manus krijgen een intake en dan wordt vastgesteld of er sprake is van een trauma en of ze in aanmerking komen voor dit traject. “Het is een intensief traject”, zegt Maartje Schoorl, “maar we zien ook dat mensen snel progressie maken. De doorlooptijd is snel.” Het gaat om een maand van intensieve behandelingen met wel drie sessies per week en daarna nog een maand of zes zogenaamde boosterbehandelingen.

Ruimte
Snel beginnen met behandeling van iemand die trauma heeft opgelopen, lijkt een open deur. Maar dat is niet zo. Soms wordt de tijd in de opvang als niet-stabiel beschouwd en dan willen behandelaars nog niet beginnen met therapie. Terwijl het juist zo belangrijk is, zeggen zowel Van den Boom, Schoorl als Kootstra dat de vrouwen direct aan het werk gaan. “Ze krijgen dan meer ruimte in hun hoofd”, zegt Van den Boom, “en dan kunnen ze ook eerder de rol van ouder weer goed op zich nemen.”

Dat is ook de reden dat de behandeling zich eerst toespitst op de vrouw en later op de eventuele kinderen. “Het is net als in het vliegtuig”, zegt Kootstra. “Daar moet je ook eerst zelf je zuurstofmasker opzetten voordat je iemand anders kunt helpen.”

Een ander ‘geheim wapen’ van de Leidse aanpak is dat er voortdurend overleg is tussen behandelaars en hulpverleners. Zodat ze weten wat er speelt, of de vrouwen wellicht op dat moment in een zware periode van de therapie zitten en wat extra ondersteuning kunnen gebruiken.

Plegers
Bij Rosa Manus, LUBEC en de gemeente Leiden kijken ze alweer vooruit naar een volgende fase. “We willen ook met de plegers aan de slag”, zegt Schoorl. “Echt de hele gezinssituatie erbij betrekken. We hebben er al geld voor binnen en in januari starten we met een eerste traject.” Daarnaast zetten alle partijen in op het structureel maken van deze manier van werken. “We willen niet steeds een potje geld hoeven zoeken voor een vervolg, waardoor je risico loopt dat er kennis verdwijnt”, zegt Schoorl. “Geweld in de thuissituatie moet stoppen”, zegt Kootstra. “Dat is voor iedereen beter en bespaart uiteindelijk ook het meeste geld.”