Paddenpoel Cronesteyn voor de alledaagse natuur in de buurt

Anderhalf jaar geleden werd er in Polderpark Cronesteyn een groot gat gegraven. Het moest een paddenpoel worden. Inmiddels barst het er van het leven. Allerlei soorten libellen, schaatsenrijders en kikkertjes. Die laatste hoor je wel maar je ziet ze niet. “Teveel plekken om zich te verschuilen”, zegt stadsecoloog Wouter Moerland daarover. “Maar ze zijn er wel.”

Het heet een paddenpoel, maar is niet exclusief voor dat dier. Moerland heeft de naamgevers van de poel nog niet gezien. Maar de stadsecoloog is tevreden met de huidige flora en fauna. “Kijk, die gele bloemen daar, dat zijn echte pioniers. Over een paar jaar zijn die hier weg.” Verder staat er zuring, veel lisdoddes en nog meer piepjonge wilgen. De leek ziet er niet direct een bedreiging in, maar Moerland is onverbiddelijk. “Die moeten eruit, anders heb je hier straks een wilgenbosje in plaats van een paddenpoel.”

Olifanten
Het mooie aan de paddenpoel is volgens de stadsbioloog niet dat er op den duur allerlei bijzondere diersoorten zullen komen, maar juist de meer alledaagse soorten planten en dieren. En dan vooral de kleine beestjes. “We moeten vooral ruimte bieden aan gewone natuur. Bij biodiversiteit denken we vaak meteen aan olifanten en dergelijke, maar deze kleine libellen zijn ook belangrijk.” Behendig zwiept Moerland zijn netje door de lucht en heeft van alles te pakken. “Je moet het vooral leren zien.”

Heidelibelle
Gewapend met vlindernet en keukenzeef vangt hij links en rechts wat beestjes uit de lucht en uit het water. De bruinrode heidelibelle, de blauwe oeverlibelle en het lantaarntje met een lichtgevend puntje aan het einde van zijn ranke lijf.

De paddenpoel is een op zichzelf staand watertje. Niet verbonden met de slootjes in de buurt. Sommige dieren kunnen de oversteek wel maken, maar vissen niet. “Die zouden al het kikker- en paddengebroed opeten, dus die wil je hier niet. Daarom is het volgens Moerland ook niet zo erg als de waterstand af en toe flink afneemt. “In het ondiepe water is het lekker warm voor jonge kikkervisjes en zijn ze veilig voor vissen.”

Illusie
Hij heeft niet de illusie dat een invasieve soort als de rode Amerikaanse rivierkreeft niet zijn weg zal vinden naar de paddenpoel. “Dat houd je niet tegen.” Zijn devies is zorgen voor een zo divers mogelijk landschap en dan de natuur zijn gang laten gaan. Behalve die nieuwe wilgenscheuten. “Misschien leuk om eens een dag te organiseren met inwoners van Leiden om die wilgen weg te halen en meteen meer uitleg geven over het belang van deze natuurgebieden in en rondom de stad.”

Moerland hoopt wel dat hondenbezitters erop letten dat hun hond niet het water in gaat. “Als er veel honden de paddenpoel ingaan, krijg je schade aan de oevers en dat willen we niet. Gelukkig ziet de poel er niet meer zo aantrekkelijk uit voor honden. Elders in het park is er voor de trouwe viervoeters genoeg ruimte. Hier graag de paddenpoel de paddenpoel laten.”

Duurzaamheid Leiden Maatschappij Wetenschap Polderpark Cronesteyn