Wethouder schoffeert Stedenbandgroepen

Als de verschillende Stedenbandgroepen in Leiden niet zorgen voor een veel breder draagvlak dan hoeven ze van de gemeente ook niet veel te verwachten. Dat bleek donderdagavond in de vergadering van de Commissie Onderwijs en Cultuur. De commissie besprak de Stedenbandennota van wethouder Rabbae. Die nota heeft een hoog ambitieniveau met niet alleen aandacht voor de bestaande stedenbanden met plaatsen als Oxford, Torun en Krefeld, maar gaat ook in op het opzetten van nieuwe stedenbanden met plaatsen in zogenaamde ‘herkomstlanden’. Landen dus, waar vandaan veel mensen naar Leiden zijn gekomen, zoals Turkije en Marokko.

Of de nota ook wordt uitgevoerd hangt, wat plaatsvervangend wethouder Wim de Boer (GroenLinks) betreft, niet alleen af van wat de gemeenteraad ervan vindt, maar vooral van wat de burgers er zelf van maken. De Boer proeft gemakzucht in de inspraakreacties van de groepen die zich in Leiden met de stedenbanden bezighouden. De Boer: “Ze hebben voor Buffalo City in Zuid-Afrika bijvoorbeeld prachtige bedragen binnengehaald via de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), maar ik mis de echte betrokkenheid vanuit de stad zelf.”

In Zutphen, De Boer’s woonplaats, ging dat heel anders, zo vertelde hij. “Daar werden door het plaatselijke Nigaragua-comite uitgebreide inzamelacties onder de bevolking gehouden. In Leiden hangt de realisatie van het ambitieniveau dus vooral af van het particulier initiatief. De gemeente ondersteunt dat van harte, maar gaat het niet zelf initiëren.”

De Leidse Stedenbandgroepen reageren teleurgesteld op de uitspraken van de wethouder. “Hij weet er kennelijk niks van. In Leiden zijn honderden mensen betrokken bij de stedenbanden.” Ook het plan van het College om nieuwe stedenbanden aan te gaan met herkomstlanden valt slecht bij de bestaande groepen. De heer Dordrechter reageerde namens de verschillende groepen op de nota: “Stedenbanden moeten we vooral niet verwarren met banden met de herkomstlanden. Het weinige geld dat beschikbaar is, moet echt in de bestaande stedenbanden worden gestopt. Stedenbanden met herkomstlanden hebben te maken met onze eigen samenleving en moeten maar via het Grotestedenbeleid (GSB) worden gefinancierd.”

De meeste raadsfracties waren op zich blij dat de nota er eindelijk was gekomen, maar hadden wel de nodige bedenkingen. Vooral het uitbreiden van het aantal stedenbanden kan op niet veel steun rekenen. Alleen GroenLinks en de PvdA voelen wel iets voor stedenbanden met herkomstlanden. PvdA-er Mohammed Bouras stelde voor om samen met een andere west-europese stad een band aan te gaan met een stad in een herkomstland. Ook GroenLinks-raadslid Anton Dronkers denkt in die richting: “Mischien kunnen we samen met Oxford iets doen in Marokko.”

Het CDA is resoluut tegen uitbreiding van het aantal stedenbanden. Raadslid Abram Filippo ziet dan ook niets in een 3000 euro kostend onderzoek naar zo’n uitbreiding. Ook bij de VVD gingen de handen niet op elkaar voor zo’n uitbreiding. “Het college doet nu net of er uitvoering wordt gegeven aan een motie van de raad, die zo’n uitbreding ooit voorstelde. Maar dat was in 2001. Er zit nu een ander college en een andere raad,” aldus raadslid Arend Jan Sleyster: “Zulke nieuwe banden zijn onverstandig. Je moet alleen doen wat je ook kunt waarmaken.”

Ook Brigitta Dolfing (SP) uitte kritiek: “De nota heeft wel een heel hoog ambitiegehalte. Je moet je afvragen: Wat wil je en wat mag het kosten?” In elk geval geen eurocent meer dan het college er nu voor uittrekt, maakte Wim de Boer meteen duidelijk. Dat was volgens de SP ook geen probleem. “Niemand vraagt hier om meer geld.” Duo-raadslid Jaap Brüsewitz van D66 corrigeerde haar meteen: “Maar er worden wel allerlei voorstellen gedaan die meer kosten.” Voor de ChristenUnie is een groter budget geen onoverkomenlijk probleem. Duo-raadslid van der Berg vond het wel vreemd dat de nota met een aantal concrete voorstellen zo vooruit loopt op nieuwe stedenbanden. “Bestaande stedenbanden gaan boven nieuwe.”

Jaap Brüsewitz (D66) vond verder dat er in de nota geen keuzes worden gemaakt. Ook vindt hij dat er eerst een goede evaluatie moet komen van de bestaande stedenbanden, voordat er überhaupt wordt nagedacht over het aangaan van nieuwe. Wethouder de Boer ziet de keuzes in de nota wel degelijk: “Je kunt stedenbanden onderhouden om tal van redenen. Gewoon omdat je het leuk vindt, uit historisch oogpunt, vanwege uitwisselingen, cultuur, blikverruiming of solidariteit. Voor het college is de keus helder: We gaan voor solidariteit. Dat betekent dat de stedenbanden met Zuid-Afrika en Nigaragua de meeste aandacht moeten krijgen.”

Leiden stedenband