Deel dit bericht!  

Stories of Womanhood is meer dan theater

Wijsheid; dat is snel reageren uitstellen en nadenken over wat iemand anders beweert. In die betekenis is Stories of Womanhood een bron van wijsheid doordat ze kennis laat maken met (nog) onbekende performers, zienswijzen en kunstvormen. Sophia Blyden uit Leiden is pas kort bezig met het organiseren van Stories of Womanhood; de eerste vond plaats in 2018. Maar Stories of Womanhood slaat wel aan. De eerste drie edities – kleine zaal-producties – waren uitverkocht en de vierde is hard op weg dat ook te doen.

Humanity in action
Stories of Womanhood ontstaat tijdens een fellowship bij Humanity in Action, een non profit organisatie die jonge mensen stimuleert na te denken over menselijkheid; mensenrechten, democratie en inclusiviteit in het bijzonder. Niet alleen praten en denken, maar vooral ook dóen. In dat kader maakten Sophia Blyden en Sharona Badloe met medestudenten een theatervoorstelling waarin persoonlijke verhalen waren verwerkt. Het succes daarvan maakte dat zij dat verder uitwerkten tot wat nu Stories of Womanhood is.

Verbinden
Verhalen verbinden sinds mensenheugenis. Dat doen ze nog steeds, maar steeds meer zijn er ook vormvereisten gekomen waardoor het verhaal ondergeschikt lijkt te raken. Stories of Womanhood haalt de kracht van het verhaal weer terug op het podium. “We willen de politieke discussies vermijden. Centraal staan de creatieve kunsten”, zegt Blyden. Later in het gesprek voegt ze daar aan toe dat “mensen gestimuleerd, geïnspireerd, optimistisch naar huis moeten gaan”. Met nieuwe beelden, nieuwe inzichten, nieuwe gezichten op het podium, zou dat moeten lukken.

Eye openers
“We leven in een periode van verandering. (…) in een samenleving waarin diversiteit steeds belangrijker wordt”. Blyden is een optimist; iemand ook die gelooft “dat dialoog werkt”. In Stories of Womanhood keert dat terug doordat toeschouwers kennis nemen van beginnende, nieuwe performers en hun verhalen, maar ook door gesprekken tussen publiek en optredenden te stimuleren. Omdat persoonlijke verhalen en ervaringen centraal staan, zijn die gesprekken vaker persoonlijk dan abstracte maatschappij-analyses.

Excel
Daarin ligt een belangrijk deel van de kracht van Stories of Womanhood, in de persoonlijke verhalen. Blyden blijkt inmiddels al zoveel mensen te hebben ontmoet waarvan ze denkt dat die heel goed in één van de Stories of Womanhood-avonden passen, dat ze inmiddels een Excel-bestand heeft geopend om ze bij te houden. “En we willen variatie. Dus niet twee dichters achter elkaar, of alleen witte vrouwen”, een heel gepuzzel. Alle performers – “een lastig woord, maar artiest of kunstenaar klopt ook niet” – streven een professionele carrière na, maar zijn nu nog beginnend. En het zijn allemaal vrouwen “alhoewel we over transgender een man hadden die recent nog vrouw was, en daarover vertelde (..) maar het kan ook gaan over geweld van vrouwen tegen mannen”.

Toegankelijk
De avonden zijn voor iedereen toegankelijk, vrouwen én mannen, jong en oud. Want wie de dialoog tot een doel heeft, moet wel zorgen voor toegankelijkheid tot dat debat. “Maar het zijn inderdaad over het algemeen jonge mensen die tot nu komen kijken en luisteren”. Op zich is dat niet verwonderlijk, want Blyden werkt veel via en met social media. Via Instagram bij voorbeeld waar zich een netwerk bevindt van min of meer gelijkgezinden, die onder meer suggesties uitwisselen.

Risico
Gaandeweg het gesprek valt op dat dat de plaatsen waar Blyden spreekt over ‘we’ vaak gehoord moet worden ‘ik’. Want een groot deel van de organisatie doet zij nu alleen. Haar drie kompanen konden minder tijd vrij maken. Blyden steekt zo’n vijftien uur per week in die organisatie, naast haar reguliere vierdaagse werkweek. Dat betekent dat ook avonden en weekeinden opgaan aan het vinden van locaties, bezoeken van voorstellingen, schrijven van subsidie-aanvragen en andere administratieve handelingen, en praktische organisatie. “Nee, de avonden zijn ons risico. Wel zoeken we zalen die ons steunen door bij voorbeeld de zaalhuur kwijt te schelden. Maar verder…. na de derde keer stonden we dan ook €800 in het rood, tot ik vanochtend bericht kreeg dat we een kleine subsidie krijgen”.

Reizend
Dat Stories of Womanhood een hele hap organisatie met zich meebrengt, heeft ook te maken met de keuze niet vast te liggen op één locatie. Na de eerste keer in Amsterdam en de derde in Leiden volgt een vierde in Utrecht (op 4 december in Het Huis. “Kaartjes in Utrecht overigens ook via We Are Public“. “Andere steden staan wel op de verlanglijst. Ik denk dan aan Arnhem”, maar tegelijk is ook duidelijk dat er grenzen zijn aan wat Blyden aan kan. Eén ding is wel duidelijk: Leiden wordt weer aangedaan.