Maak ook op het voetbalveld verduurzaming waar

De lockdown bood ruimte voor reflectie, verdieping en verandering. Zo werd het boek van Albert Camus, De Pest, ineens weer populair. Er waren ineens veel mensen geïnteresseerd in het starten van een eigen bedrijf en de woordvoerder van bewoners in de buurt van Schiphol vond dat dit de tijd was om na te denken over een groenere toekomst van de luchthaven en om daarom te stoppen met het door de Haarlemmermeer loodsen van de halve wereldbevolking.

Om met dat laatste te beginnen: er is helaas geen gelegenheid gemaakt van het nadenken over een groenere invulling van onze maatschappij. In tegendeel, we zetten het nieuwe telecomnetwerk 5G aan – dat naar schatting 170 % meer energie gaat kosten. We sponsorden de KLM met een aantal miljard, en ook in Voorschoten dachten we niet aan de meest duurzame oplossing als het gaat om onze voetbalaccommodatie Voorschoten ’97. Want van de nood werd een deugd gemaakt. Nu het seizoen toch stil lag, werd een van de voetvalvelden voorzien van kunstgras. Dat begrijp ik wel.

Ik hoopte heel lang dat er geen rubbergranulaat zou worden gebruikt. Als ik langsfietste, rook ik de stank van gemalen rubberbanden in mijn rechterneusgat. Maar in mijn linkerneusgat rook ik dat lange tijd niet. Tot het moment dat ook het nieuwe veld werd voorzien van een dikke laag gemalen autoband. Niks groene ambitie.

Geen idee hoe we met alle leden van VSN ’97 gaan voorkomen dat dit granulaat via onze schoenen en via de vieze voetbalsokken van onze kinderen in de wasmachine, en daarmee toch in het milieu terecht gaat komen. We weten toch al lang dat er zink, lood en benzeen uit het materiaal kan wegsijpelen naar ons grondwater? En dat het mogelijk kankerverwekkend is. Vooral niet erg gunstig voor keepers die naar de grond duiken?

Bij de aanleg van het hoofdveld van Voorschoten, was net duidelijk hoe slecht rubbergranulaat is. Maar toen was de bestelling van het veld net geplaatst. En er was geen geld. Het is oprecht jammer dat er nu andermaal vervuilend materiaal op het nieuwe kunstgrasveld is uitgestrooid.

Milieu-ambities waarmaken, dat moet je wel durven natuurlijk. Het past in deze tijd dat Voorschoten’97 verduurzaamt. Dat kost geld, dat is waar. Maar er zijn veel mensen in Voorschoten die wilden denken over de manier om aan geld te komen. De leden bijvoorbeeld. Hier werden met andere woorden kansen voor burgerparticipatie gemist.

Aisia Okma is bestuurslid van de Alliantie Burgers Voorschoten (ABV) die zich inzet voor een betere samenwerking tussen burgers en de Voorschotense gemeentepolitiek, om zo de kwaliteit van beleid en bestuur te verhogen. Meer weten? Kijk op www.alliantie-burgers-voorschoten.nl.

Column Voorschoten Alliantie Burgers Voorschoten